De aanname van de women, peace and security agenda door de VN Veiligheidsraad duidt op groeiende aandacht voor de rol van vrouwen binnen conflictsituaties. Ook in de academische wereld is deze...Show moreDe aanname van de women, peace and security agenda door de VN Veiligheidsraad duidt op groeiende aandacht voor de rol van vrouwen binnen conflictsituaties. Ook in de academische wereld is deze tendens zichtbaar. Echter, wetenschappelijk onderzoek richt zich met name op de output van beleid, zoals de effecten die veiligheidsbeleid heeft voor de rol van vrouwen, en niet zozeer op de manier waarop er bij de vorming van veiligheidsbeleid aandacht wordt besteed aan vrouwen. Dit onderzoek richt zich op de mate waarin er binnen de VN Veiligheidsraad, het voornaamste startpunt van veiligheidsbeleid, sprake is van een gender bias ten aanzien van de invulling van human security. Aan de hand van het constructivistisch feminisme wordt onderzocht of er sprake is van een dichotome denkwijze binnen de VN Veiligheidsraad, waarbij verschillende rollen en betekenissen worden toegewezen aan mannen en vrouwen. Deze benadering is gericht op de manier waarop denkbeelden rondom gender invloed uitoefenen op de uitkomsten van internationale politiek. Middels discourse analysis wordt gekeken naar resoluties van de VN Veiligheidsraad, presidentiële statements en meeting records van vergaderingen in de periode 1997-2012. Hierbij worden twee fases bekeken, te weten 1997-2000 en 2010-2012, waarbinnen alle documenten aangaande de conflictsituatie in de Democratische Republiek Congo geanalyseerd worden.Show less
The aim of this study is to remain critical of emerging ethical norms and to review them in the light of their practical consequences. For this reason, ‘last resort’ as a just intervention...Show moreThe aim of this study is to remain critical of emerging ethical norms and to review them in the light of their practical consequences. For this reason, ‘last resort’ as a just intervention criterion was assessed in the light of its effect on human security. In order to do this, a most-similar case comparison was set out between Darfur and Libya. Darfur as a case where ‘last resort’ was abided by and which had a negative outcome in terms of human security and Libya as a case where ‘last resort’ was not abided by and which had a positive outcome in terms of human security. It was found that ‘last resort’ mainly has a negative effect on human security in terms of an untimely response to a crisis. However abiding by ‘last resort’ can in some ways make it more difficult for a response to be decisive as well.Show less
