Wetenschappers claimen dat het debat over de multiculturele samenleving een grote ontwikkeling heeft doorgemaakt. Waar de multiculturele samenleving begin 1990 nog als een nastrevenswaardig doel...Show moreWetenschappers claimen dat het debat over de multiculturele samenleving een grote ontwikkeling heeft doorgemaakt. Waar de multiculturele samenleving begin 1990 nog als een nastrevenswaardig doel werd beschouwd, deden politici, journalisten en opiniemakers deze tien jaar later af als een volledig mislukt project, dat de normen en waarden van de westerse samenleving in gevaar had gebracht. Ondanks dat er consensus bestaat over deze verandering, zijn er geen concrete cijfers beschikbaar die aangeven in welke mate deze verandering plaatsvond en wat de belangrijkste oorzaken hiervoor waren, waardoor voorgaand onderzoek in feite enkel steunt op plausibele aannames. Het ontbreekt aan een studie die vanuit historisch oogpunt systematisch analyseert hoe deze verandering plaatsvond en wat de aanleiding en de oorzaken hiervoor waren. Dit onderzoek vult het gat op en draagt bij aan de wetenschappelijke discussie door de ontwikkelingen in het journalistieke debat over de multiculturele samenleving tussen 1990 en 2008 in kaart te brengen. Uit de discoursanalyse blijk dat het journalistieke debat veranderde door het artikel ‘Het multiculturele drama’ van Paul Scheffer, de aanslagen op 11 september en de moord op Theo van Gogh. De kritiek die Scheffer gaf op de multiculturele samenleving was alleen mogelijk doordat het ideaal van de multiculturele samenleving tussen 1990 en 1999 veranderde van een samenleving waarin migranten als allochtone gemeenschap in de Nederlandse maatschappij moesten integreren naar een samenleving waarin migranten zich aan moesten passen aan de Nederlandse dominante cultuur.Show less
De treinkapingen in de jaren 70 bij Wijster en de Punt, waarbij elf doden vielen, vormden het dieptepunt in de verhouding tussen de Nederlandse regering en de Molukse bevolking in Nederland. Hoewel...Show moreDe treinkapingen in de jaren 70 bij Wijster en de Punt, waarbij elf doden vielen, vormden het dieptepunt in de verhouding tussen de Nederlandse regering en de Molukse bevolking in Nederland. Hoewel de kapingen voor veel Nederlanders als een grote schok kwam, kan niet worden beweerd dat deze acties uit de lucht kwamen vallen. Er vonden al vanaf de aankomst van de ongeveer 12.500 Molukkers in Nederland in 1951, talrijke incidenten plaats waarbij deze migrantengroep betrokken was. Dit liep uiteen van vechtpartijtjes met de lokale hangjeugd rondom sociëteiten, tot gerichte politieke acties om aandacht te vragen voor hun ideaal: een eigen vrije Molukse staat. In deze scriptie staat de berichtgeving over problemen met Molukkers in Nederlandse kranten tussen 1952 en 1974 centraal. Onderzocht is in hoeverre verschillende kranten gedurende deze periode sympathie hadden voor deze migrantengroep en hun idealen. Hierbij is vooral gekeken naar het gebruik van frames en metaforen. Daarnaast wordt in dit onderzoek bekeken of er in de berichtgeving sprake was van sensationalisering of een bepaalde beeldvorming.Show less
Na 1934 ontstond in Spanje een verwarde strijd waarin twee groeperingen tegenover elkaar kwamen te staan. Dit mondde in 1936 uit in een burgeroorlog die de internationale gemeenschap niet ongemoeid...Show moreNa 1934 ontstond in Spanje een verwarde strijd waarin twee groeperingen tegenover elkaar kwamen te staan. Dit mondde in 1936 uit in een burgeroorlog die de internationale gemeenschap niet ongemoeid heeft gelaten. Het Europese politieke klimaat werd tijdens het Interbellum beheerst door het nationaalsocialisme en fascisme van Duitsland en Italië. De nadruk werd steeds meer op het communistische gevaar van de Sovjet-Unie gelegd, waardoor de oorlog een internationaal karakter kreeg. Duitsland en Italië steunden Franco in zijn strijd tegen het communisme. De Westerse democratieën kozen daarentegen voor een non-interventiepolitiek om de oorlog af te bakenen en een internationaal conflict te vermijden. De Sovjet-Unie besloot de republikeinen wel militair te steunen. Daarnaast kregen de republikeinen steun van individuen die in de milities van de Internationale Brigades vochten. Ook Nederlanders vochten mee in deze Internationale Brigades. De Nederlandse regering besloot echter het non-interventiebeleid van de Westerse democratieën te volgen. Ook de katholieken en fascisten in Nederland hadden weinig op met de republikeinen en kozen de kant van de nationalisten. De linkse politieke partijen steunden de republikeinen wel in hun strijd tegen Franco. Hier zijn vooral de SDAP en de CPN belangrijk in geweest. De Nederlandse politieke partijen waren verdeeld over alle facetten van de Spaanse Burgeroorlog. Bij dit onderzoek is vooral gekeken naar de tegenstelling tussen de meest onverenigbare kranten binnen het Nederlandse politieke discours, namelijk de linkse Tribune/het Volksdagblad/de Waarheid enerzijds en de rechtse Telegraaf en de katholieke Tijd anderzijds. Voorafgaand aan het onderzoek zijn zeven frames gekozen, waarna is getoetst of de berichtgeving binnen die frames kan worden gevangen. Dit zijn het politiekdebatframe, het crisisframe, het diplomatieframe, het geopolitieke frame, het sociale frame, het ronselarijframe en het goed/foutframe.Show less
