De centrale vraag in dit paper is wat een ware negatieve propositie waar maakt. Kan dit een negatief feit zijn, of moet het op de een of andere manier door een verzameling positieve feiten worden...Show moreDe centrale vraag in dit paper is wat een ware negatieve propositie waar maakt. Kan dit een negatief feit zijn, of moet het op de een of andere manier door een verzameling positieve feiten worden waargemaakt? Er is in de analytische filosofie een discussie gaande over het al dan niet bestaan van negatieve feiten en hier onderzoek ik de vraag wat feiten zijn en hoe negatieve feiten hier wel of niet inpassen. Of negatieve feiten worden erkend of niet blijkt vooral te maken te hebben met de opvatting over de ontologische status van feiten zelf. Russell, die het begrip introduceerde, ziet feiten als aparte ontologische categorie en laat toe dat feiten van abstracte aard kunnen zijn. Peter Simons, hedendaags verdediger van de analytische filosofie, beschouwt feiten aan de andere kant als fysieke objecten in een toestand. In deze materialistische visie is geen ruimte voor negatieve feiten en moet een ware negatieve propositie op de een of andere manier worden waargemaakt aan de hand van positieve feiten. Ik zal argumenteren voor een positie waarbij feiten uit zowel fysieke als abstracte onderdelen kunnen bestaan en dat feiten in ieder geval voor een deel afhankelijk zijn van denkende subjecten. Dat zij hiervan afhankelijk zijn doet echter geen afbreuk aan de objectiviteit van feiten. Met deze opvatting over wat feiten zijn, is er geen probleem met het aannemen dat negatieve feiten bestaan en vormt deze aanname de meest eenvoudige en natuurlijke oplossing voor wat een ware negatieve propositie waar maakt.Show less
Otto Neurath en Ludwig Wittgenstein vormen belangrijke exponenten van een beweging die de idealistische tendens van de westerse wijsbegeerte relativeert. Neuraths beeldtaal en Wittgensteins...Show moreOtto Neurath en Ludwig Wittgenstein vormen belangrijke exponenten van een beweging die de idealistische tendens van de westerse wijsbegeerte relativeert. Neuraths beeldtaal en Wittgensteins opvatting van aspectwaarneming impliceren een positieve waardering van het beeld en de perceptie die nodig zijn voor ons begrip van taal. De leidende vraagstelling van dit bachelorwerkstuk is: in hoeverre is Wittgensteins kritiek op het logisch atomisme ook van toepassing op Neuraths beeldtaal? Het werkstuk behandelt de relatie tussen beeld en taal in de filosofie en is een kritische doordenking van Neuraths beeldstatistiek in het licht van Wittgensteins beeldtheorie.Show less
