In het Scheepvaartmuseum te Amsterdam staat een scheepsmodel van een fregat. Het museum heeft aangenomen dat het een uniek model van een slavenschip betreft van de Middelburgse Commercie Compagnie....Show moreIn het Scheepvaartmuseum te Amsterdam staat een scheepsmodel van een fregat. Het museum heeft aangenomen dat het een uniek model van een slavenschip betreft van de Middelburgse Commercie Compagnie. Aan de uiterlijke kenmerken is dit niet te zien. Wel had de MCC een schip met dezelfde naam dat werd aangeschaft in 1723. Na vier reizen naar de Cariben werd het schip in 1730 veroverd door de Spanjaarden en opgebracht naar Cartagena. Dit roept de vraag op waarom er na 17 jaar een scheepsmodel van dit schip werd gemaakt. In dit onderzoek wordt de herkomst van het model en de link met het werkelijke schip onderzocht, waarbij de fysieke kenmerken van het model naast die van het werkelijke schip gelegd worden. Daarmee wordt ook de vraag beantwoord of het scheepsmodel een slavenschip betreft, en daarmee welke plaats het inneemt in de canon van de Nederlandse slavenhandel.Show less
The recent popularization of machine learning as a new paradigm in computer science provides interesting opportunities for explaining phenomena of collective motion in living systems, as for...Show moreThe recent popularization of machine learning as a new paradigm in computer science provides interesting opportunities for explaining phenomena of collective motion in living systems, as for example flocks of birds or schools of fish. In this thesis we develop a model for collective motion using multi-agent reinforcement learning with orientation-based rewards, a new type of reward system that has not yet been found in literature. While the developed model is in principle generally applicable to all forms of collective motion observed in nature, we use the language of the flocking behaviour of birds as a particular example to frame our model. The birds have the option to either fly into an instinctive direction or act based on a Viscek-type of interaction with their neighbors, and are rewarded maximally when the resulting direction of movement is some predetermined prefered direction. The model distinghuishes between leaders that instinctively move towards this direction and followers that do not. We show that collective motion into this prefered direction emerges from this model, but only with a minimum of 1.23 encounters with neighbours on average, of which a minimal fraction of 0.2 should be leaders, which on average roughly corresponds to at least one encounter with a leader every four timesteps. These lower bounds are rudimentary estimates, as the present study serves mainly as a proof of concept that collective motion can emerge from this new type of model. Additionally it is suggested that, using deep reinforcement learning, this model can be viewed as a reinforcement learning extension of the Vicsek model.Show less
The availability of information about complex networks is severely restrained by issues, such as confidentiality and privacy. This poses a problem when analysing properties of networks that are of...Show moreThe availability of information about complex networks is severely restrained by issues, such as confidentiality and privacy. This poses a problem when analysing properties of networks that are of relevance to the general public. One example is the study of the resilience of banking networks to financial distress. We discuss a random graph model that reconstructs such unavailable networks, based on information that is either node specific or specific to groups of nodes. The procedure is determined by enforcing renormalizability, i.e. consistency when modelling renormalizations of networks. Then we propose a weighted semi-renormalizable extension of this model. Both models are tested on an empirical trade network, by analysing how well they captures properties that are commonly used to characterize networks. Their performances are shown to closely resemble that of the (weighted) fitness-induced Configuration Model.Show less
We look at a mechanical metamaterial whose stiffness does not scale inversely proportional to its length. We perform tensile tests to study the relation between the length and the stiffness of the...Show moreWe look at a mechanical metamaterial whose stiffness does not scale inversely proportional to its length. We perform tensile tests to study the relation between the length and the stiffness of the metamaterial. We find two regimes for the stiffness, which are separated by a characteristic length. We explain the cause of this length and show that we can alter its value. Lastly we set up a model that simulates the behavior of the metamaterial in tension and can reproduce the experimental data.Show less
In deze masterthesis is het methodologisch model voor de analyse van frames in beeld door Dimitrova & Rodriguez (2011) onderworpen aan een methodologische evaluatie. Het centrale doel was...Show moreIn deze masterthesis is het methodologisch model voor de analyse van frames in beeld door Dimitrova & Rodriguez (2011) onderworpen aan een methodologische evaluatie. Het centrale doel was daarbij om een bijdrage te leveren aan de uitwerking van het gefragmenteerde vakgebied van visuele framing, met een focus op nieuwsframes. Het model bleek, na een empirische evaluatie door middel van een beknopte framinganalyse, een waardevolle aanvulling te zijn op de huidige manieren van onderzoek naar beeldframes in het nieuws. Het model van Dimitrova & Rodriguez stelt een framinganalyse voor op basis van vier interpretatieve niveaus. In het eerste niveau worden beelden bekeken als aanduidende, of denotatieve systemen. In het tweede niveau als stilistische en semiotische systemen. In niveau 3 wordt er interpretatie aan de lezing toegevoegd door de beelden te analyseren als connotatieve systemen. Op het laatste niveau worden beelden bekeken als ideologische representaties van de werkelijkheid. Op alle niveaus reiken de onderzoekers werkbare en relevante hulpmiddelen aan die de betrouwbaarheid en de transparantie van de analyse verhogen. Hoewel het model van Dimitrova & Rodriguez positief is beoordeeld in dit onderzoek zijn meerdere punten besproken op basis waarvan het model kan worden verbeterd en uitgebreid. Ten eerste wordt aanbevolen om tekst meer te integreren in de interpretatieve lezing van beeldframes in het nieuws. Studies van Viorela Dan en Øyvind Ihlen (2011) en Martinec en Salway (2005) bieden hier houvast voor. Ook wordt aanbevolen om het principe van de Critical Discourse Analysis (Van Dijk, 1993) te koppelen aan het model om de rol van de onderzoeker duidelijker af te bakenen. Dit komt de betrouwbaarheid van de analyse ten goede. Daarnaast is een laatste aanbeveling om journalistieke principes als nieuwswaardigheid, gatekeeping en beroepscodes - zoals verwoord door Van Gorp (2006) - mee te nemen in de analyse om het model verder te complementeren.Show less
