Als een van de invloedrijkste instituties van de Weimarrepubliek wordt het leger aangewezen; de Reichswehr. Maar welke rol speelde de Reichswehr precies in de ondergang van de republiek? Aan de...Show moreAls een van de invloedrijkste instituties van de Weimarrepubliek wordt het leger aangewezen; de Reichswehr. Maar welke rol speelde de Reichswehr precies in de ondergang van de republiek? Aan de hand van militair gerelateerde bronnen en een focus op de sleutelfiguren Hans von Seeckt en Kurt von Schleicher brengt deze scriptie de nauwe relatie tussen politiek en leger in de laatste jaren van de Weimarrepubliek aan het licht.Show less
In deze scriptie zal worden geprobeerd een antwoord te geven op de vraag wat voor gewone mensen nou écht de belangrijkste thema’s uit de nazi-ideologie waren. Met andere woorden; Waarom voelden...Show moreIn deze scriptie zal worden geprobeerd een antwoord te geven op de vraag wat voor gewone mensen nou écht de belangrijkste thema’s uit de nazi-ideologie waren. Met andere woorden; Waarom voelden mensen zich aangetrokken tot de NSDAP? Daar zal worden getracht in deze scriptie een antwoord op te geven. Om antwoord te kunnen geven op deze vraag is gebruik gemaakt van de zogenaamde Abel Papers. In 1934 deelde de Amerikaanse socioloog Theodore Abel, met toestemming van de NSDAP in totaal 400 Reichsmark prijzengeld uit aan diegenen die vóór 1 maart 1933 lid waren geworden van de NSDAP, en het best een essay konden schrijven over hun levensloop en motivaties om lid te worden van de partij. Dit resulteerde erin dat maar liefst 683 brieven werden opgestuurd, bronnenmateriaal dat nog steeds één van de mooiste inzichten biedt in de identiteiten en motivaties van doodnormale NSDAP-leden. In deze essays schreven de NSDAP-leden uitgebreid over onder andere hun achtergrond, werkervaringen, economische omstandigheden, politieke visies en hun beeld van de recente Duitse geschiedenis. De respondenten die deelnamen aan de prijswedstrijd vertelden vooral ook hoe ze bij de NSDAP terecht waren gekomen. Daarmee bieden de essays een unieke bron in het onderzoek naar de beweegredenen van mensen om lid te worden van de NSDAP.Show less
Er was, conform de strikte definiëring van Nipperdey, een zeer beperkte continuïteit tussen enerzijds de vrijkorpsen en hun gedachtengoed en anderzijds de nazi’s met hun ideologie en het Derde Rijk...Show moreEr was, conform de strikte definiëring van Nipperdey, een zeer beperkte continuïteit tussen enerzijds de vrijkorpsen en hun gedachtengoed en anderzijds de nazi’s met hun ideologie en het Derde Rijk. De identiteit van de vrijkorpsen week op essentiële onderdelen af om van een gehele of gedeeltelijke voortzetting van identiteit te spreken die langs schakels in de tijd is voortgezet. De vrijkorpsen kunnen hierdoor niet aangemerkt worden als de voorhoede, voorlopers of herauten van het nazisme. Ondanks dit alles zijn de vrijkorpsen wel wegbereiders geweest voor de nazi’s en uiteindelijk het Derde Rijk. De vrijkorpsen hadden niet alleen een nieuwe dimensie toegevoegd aan het politieke geweld in Duitsland na 1918, waarmee de basis gelegd werd voor de latere brutalisering van de politieke cultuur in de Weimarrepubliek. Tevens hebben vrijkorpsen en vooral Baltikumer de politieke orde van de Weimarrepubliek stelselmatig ondergraven. De vrijkorpsen werden oorspronkelijk opgericht om in de woorden van Schleicher “voor de republiek te vechten”. Maar tijdens hun relatief korte bestaan hadden vrijkorpsen in de ‘Baltikum’ gemuit tegen de eigen regering en haar in een lastig parket gebracht met wat Noske correct betitelde als “luchtkastelen”. Vrijkorpsen, waaronder Baltikumer, waren ook betrokken geweest bij de reactionaire Kapp-Lüttwitz-putsch. Deze putsch was juist gericht tegen de republiek die de vrijkorpsen geacht werden te beschermen. De organisaties die uit de vrijwilligerseenheden voortkwamen bleven na de formele opheffing van de vrijkorpsen in juni 1920 de Weimarrepubliek met putschplannen en vooral politieke moorden bestrijden. Tot en met 1922 vonden er maar liefst rond de 350 moorden plaats die voor een groot deel werden gepleegd door de OC onder leiding van Hermann Ehrhardt. Ehrhardt was daarnaast betrokken geweest bij de oprichting van een voorloper van de SA en Roßbach stichtte Ortsgruppen van de NSDAP. Na de Hitler-putsch verdwenen de vrijkorpsen uit beeld, mede als gevolg van ‘de legale weg’ van Hitler. De romans en bijbehorende mythen over de vrijkorpsen holden de republiek later nog verder uit met uiteindelijk fatale consequenties door de komst van het Derde Rijk.Show less
Deze scriptie onderzoekt hoe de NSDAP erin slaagt om een grote electorale aanhang te verwerven in de jaren tussen 1928 en 1933. Dit wordt gedaan door enerzijds te onderzoeken aan welke idealen en...Show moreDeze scriptie onderzoekt hoe de NSDAP erin slaagt om een grote electorale aanhang te verwerven in de jaren tussen 1928 en 1933. Dit wordt gedaan door enerzijds te onderzoeken aan welke idealen en stromingen binnen de Weimar-samenleving de NSDAP appelleert, en anderzijds door te onderzoeken hoe de bestaande sociale en politieke context de opkomst van de NSDAP beïnvloedt. Met behulp van Nazi-propaganda wordt gekeken naar de manier waarop de partij zich manifesteerde in de samenleving.Show less
