Dit onderzoek zal proberen, middels een fenomenologische kijk op een burn-out, te achterhalen hoe lijden gerelateerd is aan het mens-zijn alvorens te komen tot een vollediger begrip van lijden,...Show moreDit onderzoek zal proberen, middels een fenomenologische kijk op een burn-out, te achterhalen hoe lijden gerelateerd is aan het mens-zijn alvorens te komen tot een vollediger begrip van lijden, waarbij deze relatie in acht wordt genomen. De ontologie van Jean-Paul Sartre zal dienen als kader voor de fenomenologische analyse van een burn-out. De fenomenologische analyse van een burn-out aan de hand van Jean-Paul Sartre heeft filosofische relevantie omdat het lijden aan een burn-out laat zien dat lijden niet kan worden gereduceerd tot het stoïcijnse begrip van lijden als negatieve toestand. Als ziekte vindt een burn-out niet zijn oorsprong in fysieke of psychische aandoeningen. Een burn-out vindt, daarentegen, zijn oorsprong in de omgeving van degene die uiteindelijk lijdt aan een burn-out waarbij de omgeving druk uitoefent op de aangemeten identiteit van desbetreffend persoon. Wanneer de diagnose ‘burn-out’ is gesteld, dan wordt deze aangemeten identiteit - het ‘wat’ deze persoon is – ervaren als gebroken. Een burn-out onthult het ‘wie’ van de mens als zijnde dat zijn eigen zijnsgemis ondergaat en het belang van diens omgeving om te bepalen wat hij is in een betekenisvol en emotioneel geaffecteerd geheel. Hierdoor vormt de casus van een burn-out een toegang voor het begrijpen van de relatie tussen het lijden en de mens van waaruit een bijdrage kan worden geleverd aan een beter begrip van lijden.Show less
Deze scriptie bevat een uiteenzetting van de ontologie in Wittgensteins Tractatus. Tot op heden is er geen consensus over de aard van het beeld van taal dat wordt uitgedrukt in de Tractatus. Een...Show moreDeze scriptie bevat een uiteenzetting van de ontologie in Wittgensteins Tractatus. Tot op heden is er geen consensus over de aard van het beeld van taal dat wordt uitgedrukt in de Tractatus. Een realistische interpretatie van de Tractatus heeft zich in de loop van de geschiedenis stevig gevestigd in academische werken, maar er is geen tekort aan verschillende anti-realistische lezingen van het werk. In deze scriptie wordt betoogd dat de ontologie van de Tractatus onafhankelijk is van taal, op zodanige wijze dat wanneer Wittgenstein spreekt over de wereld hij geen beweringen doet over de materie waaruit deze wereld is opgebouwd, maar hoe deze wereld wordt ervaren wanneer de taal als vertrekpunt wordt genomen. Daarmee wordt de vraag of Wittgensteins werk vanuit een realistische of anti-realistische invalshoek gelezen moet worden en passant beantwoord: deze hoeft niet gesteld te worden. De wereld zoals deze zich toont in de taal is de wereld zoals deze zichzelf noodzakelijk moet tonen in de taal.Show less
