Gottlob Frege (1848-1925) wordt door velen beschouwd als de ‘vader’ van de analytische filosofie. Waar Immanuel Kant al een uitgebreide oordeelstheorie tot leven heeft weten te brengen, verschillen...Show moreGottlob Frege (1848-1925) wordt door velen beschouwd als de ‘vader’ van de analytische filosofie. Waar Immanuel Kant al een uitgebreide oordeelstheorie tot leven heeft weten te brengen, verschillen Kant’s en Frege’s noties van oordeel sterk van elkaar. In deze scriptie staat de vraag centraal: wat is de verhouding tussen Frege’s oordeelsbegrip en zijn notie van kennis? De hoofdvraag is uiteengezet in drie deelvragen: hoe moet Frege’s oordeelsbegrip begrepen worden? De tweede deelvraag: wat is de epistemische component van Frege’s oordeelsbegrip? De laatste deelvraag: hoe moet Frege’s notie van kennis uitgelegd worden? In hoofdstuk 1 wordt beargumenteerd dat Frege’s oordeelsbegrip vanuit de logica gezien geen empirische notie is en dat Frege’s oordeelsbegrip een primitieve notie (sui generis) is. Daarnaast wordt gesteld dat Frege’s oordeelsbegrip niet gezien moet worden als een vorm van voor ‘waar-houden’ (Führwahrhalten). In hoofdstuk 2 wordt beargumenteerd dat de epistemische component binnen Frege’s oordeelsbegrip gevonden moet worden in de cognitieve waarde (Erkenntniswert). In tegenstelling tot wat vele filosofen over Frege’s cognitieve waarde beweren, moet de cognitieve waarde niet alleen uitgelegd worden door middel van de ‘de betekenisinhoud’ (Sinn), maar ook door middel van het begrip ‘verwijzing’ (Bedeutung). In hoofdstuk 3 zal beargumenteerd worden dat volgens Frege een term als ‘waarheid’ (Duits: wahrheit) als iets objectiefs gezien moet worden. Frege stelt daarnaast dat kennis ‘gerealiseerd’ (Frege spreekt over vollzieht) wordt tijdens een oordeelsact. ‘Realiseren’ moet hier los gezien worden van de opvatting dat kennis door het menselijke denken gecreëerd wordt.Show less
