Attachment begins to form during pregnancy, as mothers establish relationships with their unborn child. There is still limited knowledge about prenatal attachment and its relationships with other...Show moreAttachment begins to form during pregnancy, as mothers establish relationships with their unborn child. There is still limited knowledge about prenatal attachment and its relationships with other maternal and child factors. For the present study, the following research question was formulated: How do maternal executive functioning, the prenatal attachment and the pregnancy that was/wasn’t planned influence child problem behavior at the age of 4? Data from the MINDS-Leiden research project (Smaling et al., 2015) were utilized. This study examined potential predictors of early behavioral problems in young children (0-4 years) through tests and questionnaires administered to 275 Dutch women. Using a demographic questionnaire, the mothers were asked if the pregnancy was planned. The BRIEF-A was used to measure the maternal executive functioning. The MAAS was used to measure the prenatal mother-child attachment. The CBCL was used to measure the internalizing and externalizing problem behavior of the child at 4 years old. Results showed that children whose pregnancies were not planned showed more (internalizing and externalizing) problem behavior at the age of 4 than children whose pregnancies were planned. Furthermore, better maternal executive functioning was related to lower (internalizing and externalizing) problem behavior. Maternal executive functioning was also positively related to prenatal mother-child attachment. Multiple regression analyses showed that maternal executive functioning was the only robust predictor of both internalizing and externalizing problem behavior. In conclusion, prenatal attachment is related to childhood behavior problems, but in predictive models including other factors associated with both prenatal attachment and problem behavior (in the present study: planned/unplanned pregnancy and, particularly, maternal executive function) it appears to lose its unique predictive value. Measurement of prenatal attachment could be improved or refined further to obtain the best possible representation of this construct.Show less
Among 11-28% of children (0-6 years) in the Netherlands experience psychosocial problems, such as aggressive behavior and anxiety symptoms. These behavioral problems in childhood are a predictor...Show moreAmong 11-28% of children (0-6 years) in the Netherlands experience psychosocial problems, such as aggressive behavior and anxiety symptoms. These behavioral problems in childhood are a predictor for several problems in later adolescence and adulthood. Studies that examine the underlying mechanisms that play a role in the development of problem behavior can contribute to the development of adequate and effective (preventive) interventions, so that early intervention can be applied. The current study examined the role of physical discipline, ethnicity and attachment in the development of problem behavior in children aged 0-7 years in family residential clinics. The sample consisted of 50 parent-child dyads (Mage children = 3,28 years) recruited in four Dutch family residential clinics. The families had been referred to these clinics for an evaluation of their parenting capacities in the context of a decision regarding out-of-home placement or reunification with their child(ren). The pre-test consisted of a two-hour appointment in a lab setting at the clinic. During this appointment a number of questionnaires and tasks were administered to parent and child. In addition, the family’s therapist filled out a short questionnaire about the family. Physical discipline was observed during a “don’t touch” and “clean up” task and then scored on a 5-point Likert-scale. The preschool Child Behavior Checklist (CBCL) was used to assess child’s behavioral problems. Child’s attachment was measured using the Infant Coding System (ICS) and the MacArthur Preschool Attachment Classification System (PACS). The results showed that physical discipline is not related to child’s problem behavior and that ethnicity does not moderate this association. In addition, the results showed that child’s attachment does not play a mediating role in the association between physical discipline and child’s problem behavior. Future research will benefit from the use of multi-informant measures and should include more ethnicities.Show less
Background: Behavioural problems, such as aggressive behaviour, are common among people with intellectual disabilities (Deb & Bright, 2001; Janssen, Schuengel & Stolk, 2002). People with...Show moreBackground: Behavioural problems, such as aggressive behaviour, are common among people with intellectual disabilities (Deb & Bright, 2001; Janssen, Schuengel & Stolk, 2002). People with intellectual disabilities are also at higher risk of developing unsafe attachment with their caregivers, which can be one cause of their behavioural problems (Dekker-van der Sande & Janssen, 2009). The current research examined whether setting goals related to building a safe attachment with the care staff is effective for lessening behavioural problems in people with an intellectual disability with attachment problems. Method: The research group concerns clients (n= 25) with an intellectual disability with a care package 6 or 7, with attachment problems. The questionnaire DBC-A (Mohr et al., 2011) was used to examine behavioural problems. Attachment problems and goals were derived from the personal care plans. Results: The results show that almost no specific goals on enhancing safe attachment are accumulated. Interpersonal relationship can be viewed as an indirect measure of attachment. Research shows a significant decrease in disruptive behaviour, when there are goals focussed primarily on interpersonal relationships. There were no significant effects on the other subdomains of behavioural problems when goals related to interpersonal relationships were set. Conclusion and discussion: To conclude, there should be more awareness for the importance of setting goals aimed at creating safe attachment with care staff. Setting goals aimed at interpersonal relationships also leads to a decrease of disruptive behaviour.Show less
To investigate the effects of maternal borderline personality disorder symptoms (BPS) and prenatal reflective functioning (RF) on the development of children’s behavioural problems. The sample...Show moreTo investigate the effects of maternal borderline personality disorder symptoms (BPS) and prenatal reflective functioning (RF) on the development of children’s behavioural problems. The sample consists of 105 mothers (M = 22.75, SD = 2.21) and their twenty-montholds (M = 17, SD = 0.6, 54.3% boys). During pregnancy, the Borderline personality disorder-checklist (Giesen-Bloo, 2006) was used to assess the presence of BPS and the Pregnancy interview-revised (Slade, Patterson, & Miller, 2007) was used to measure the RF of the mother. Behavioural problems of the child were measured by the Child Behaviour Checklist (Verhulst, Ende, & Koot, 1996) at the age of twenty months. The analyses show that there is no correlation between BPS and RF of the mother, having BPS or not having BPS seems to have no effect on the RF. A low correlation is found between BPS and Problem behaviour of the child. This means that the more BPS the mother shows, the more Problem behaviour the child shows. Having or not having BPS appears to have no effect on the Problem behaviour of the child. There is no correlation between the level of RF and Problem behaviour of the child and showing no difference in upper and lower level of RF on Problem behaviour of the child. Finally, no predictive relation was found between BPS, RF and Problem behaviour of the child, there was no evidence of a moderation effect. On the basis of the results of this research, it can be concluded that mothers with borderline personality symptoms should be informed on how they can respond to the needs of their child, to avoid behavioural problems of the child. If mothers are more responsive to the needs of their child, the chance of developing and maintaining behavioural problems of the child decreases.Show less
Eerder onderzoek heeft uitgewezen dat ouderlijke stress een negatief effect heeft op het ontwikkelen van probleemgedrag bij kinderen. Er is echter nog niet veel bekend over de mediërende werking...Show moreEerder onderzoek heeft uitgewezen dat ouderlijke stress een negatief effect heeft op het ontwikkelen van probleemgedrag bij kinderen. Er is echter nog niet veel bekend over de mediërende werking van fysieke straffen en ouderlijke responsiviteit hierbij. Zodoende wordt in het huidig onderzoek het effect van ouderlijke stress gemedieerd door fysieke straffen en ouderlijke responsiviteit op de ontwikkeling van probleemgedrag bestudeerd. Hiervoor zijn 107 gezinnen onderzocht met kinderen in de leeftijdscategorie van zes tot tien (M = 8.03) waarbij de Home Observation Measurement of the Environment, Child Behavior Checklist, en Alabama Parenting Questionnaire zijn afgenomen. Uit de regressieanalyse is gebleken dat er geen significant verband aanwezig was tussen ouderlijke responsiviteit en probleemgedrag. Er was wel een significant verband aanwezig tussen de variabelen fysieke straffen en probleemgedrag. Uit de mediatieanalyse is gebleken dat fysieke straffen en ouderlijke responsiviteit geen mediatie uitoefenen op het effect van ouderlijke stress op probleemgedrag. Desondanks is gebleken dat ouderlijke stress een significant effect heeft op probleemgedrag bij kinderen. De resultaten van het onderzoek tonen aan dat er bij interventies voor kinderen met probleemgedrag vooral aandacht moet worden besteed aan ouderlijke stress en minder aan fysieke straffen en responsiviteit.Show less
Little is known about the number of young people who have to deal with problem behavior and what factors are causing or have influence on this problem behavior. It is claimed that Moroccan...Show moreLittle is known about the number of young people who have to deal with problem behavior and what factors are causing or have influence on this problem behavior. It is claimed that Moroccan adolescents show more problem behavior than Dutch adolescents, but whether that is the truth can be doubted. The present study examined how self-esteem and four types of problem behavior are related. This is done with the Strength and Difficulties Questionnaire and the Rosenberg Self-Esteem Scale. These four types of problem behavior are emotional problems, behavioral problems, problems with peers and hyperactivity/inattention. In addition it is examined whether ethnicity has a moderating role in the relation between self-esteem and the four types of problem behavior. In the present study 403 adolescents participated, 214 native Dutch participants and 189 participants of Moroccan origin. First, the study showed a correlation between self-esteem and four types of problem behavior; this correlation was stronger for the Moroccan participants than for the native Dutch participants. Second, the Dutch participants showed more self-esteem than the participants of Moroccan origin. Third, the participants were found to differ in problem behavior, except for emotional problems; the Dutch participants showed more hyperactivity/inattention, the participants of Moroccan origin showed more problems with peers and more behavioral problems. Finally, the study showed that ethnicity does not play a moderating role in the relationship between self-esteem and the four types of problem behavior. In general it can be concluded that self-esteem and problem behavior are related, but that ethnicity is not a moderator in this relation.Show less
In dit onderzoek is er gekeken naar het verband tussen kinderarbeid en probleemgedrag bij schoolkinderen uit Pune, India. Daarbij werd er gekeken of er sprake is van een mediërend effect van...Show moreIn dit onderzoek is er gekeken naar het verband tussen kinderarbeid en probleemgedrag bij schoolkinderen uit Pune, India. Daarbij werd er gekeken of er sprake is van een mediërend effect van scholing en sociale contacten op het verband tussen kinderarbeid en probleemgedrag. In totaal hebben er 293 kinderen tussen de 10 en 14 jaar (M =12.38, SD =1.17) meegedaan aan het onderzoek. Onder hen waren er 161 jongens (55%) en 123 meisjes (42%), van de overige negen kinderen is het geslacht niet bekend. Al deze kinderen zijn geïnterviewd over hun tijdsbesteding van twee weekdagen en één weekenddag. Daarnaast hebben de kinderen de SDQ ingevuld. Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt dat er geen sprake is van een significant verband tussen kinderarbeid en probleemgedrag. Daarmee is er ook geen mediërend effect gevonden van scholing en sociale contacten. Er is wel een significant verband gevonden tussen probleemgedrag en scholing en tussen probleemgedrag en sociale contacten. Er zijn verschillende verklaringen te geven voor het niet vinden van een significant verband tussen kinderarbeid en probleemgedrag, waaronder het meetinstrument, en het werven van participanten op scholen. Hier zou in vervolgonderzoek rekening mee gehouden kunnen worden. Wel wordt in het onderzoek het belang van scholing en sociale contacten duidelijk. Naar school gaan bevorderd de mate van sociale contacten bij kinderen, daarnaast verlaagt zowel scholing als sociale contacten de kans op het ontstaan van probleemgedrag.Show less
Huidig onderzoek richt zich op beeldschermtijd als partieel mediërende factor in het verband tussen SES en gedragsproblemen en SES als partiële moderator in het verband tussen beeldschermtijd en...Show moreHuidig onderzoek richt zich op beeldschermtijd als partieel mediërende factor in het verband tussen SES en gedragsproblemen en SES als partiële moderator in het verband tussen beeldschermtijd en schoolbetrokkenheid in India. Er wordt een negatief verband verondersteld tussen SES en internaliserende- en externaliserende problematiek, waarvoor beeldschermtijd een partiële mediator zal zijn. Daarnaast wordt er een positief verband verwacht tussen SES en schoolbetrokkenheid, waarin SES een partiële moderator is in het verband tussen beeldschermtijd en schoolbetrokkenheid. Aan het onderzoek doen 293 kinderen uit India mee, tussen de 10 en 14 jaar (101 meisjes, 137 jongens en 48 kinderen waarvan het geslacht onbekend is). Beelschermtijd is uitgevraagd in semigestructureerde interviews. Internaliserende- en externaliserende problemen zijn gemeten met de SDQ vragenlijst voor probleemgedrag en schoolbetrokkenheid met de Fredricks schoolengagement schaal voor leerlingen. SES hangt samen met internaliserende- en externaliserende probleemgedrag en SES hangt marginaal significant samen met schoolbetrokkenheid. Voor het verband tussen SES en internaliserend probleemgedrag is beeldschermtijd een verklarende factor, maar voor het verband tussen SES en externaliserend gedrag is beeldschermtijd geen verklarende factor. SES is geen moderator in het verband tussen beeldschermtijd en schoolbetrokkenheid. Verklaringen voor het non significante verband tussen SES, beeldschermtijd en externaliserend probleemgedrag en SES, beelschermtijd en schoolbetrokkenheid zijn, het grote aantal risicofactoren in Indiase gezinnen met een lage SES, het grote verschil tussen onderwijs in de Westerse wereld en in India en de beperkte tijd doorgebracht met beeldschermen onder Indiase jongeren. Vervolgonderzoek zou zich moeten richten op het specifieke effect van type media-inhoud op de ontwikkeling van kinderen. Keywords: beeldschermtijd, gedragsproblemen, schoolbetrokkenheid, India.Show less
Externaliserend probleemgedrag van hangjongeren is een veel voorkomend probleem in de steden (Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling [RMO], 2008). Het huidige onderzoek heeft als vraagstelling: In...Show moreExternaliserend probleemgedrag van hangjongeren is een veel voorkomend probleem in de steden (Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling [RMO], 2008). Het huidige onderzoek heeft als vraagstelling: In hoeverre spelen ouderlijke controle en SES een rol bij het normbesef en zorgt deze variabele tevens voor een mediatie tussen ouderlijke controle en probleemgedrag bij Marokkaanse hangjongeren? Om tot een beantwoording te komen hebben Marokkaanse hangjongeren, die geheel bestond uit jongens tussen 16 en 21 jaar (M= 18.51, SD= 1.78) een vragenlijst ingevuld. Hieruit blijkt dat normbesef negatief samenhangt met probleemgedrag. Daarnaast blijken SES en de ouderlijke controle in een gezin geen voorspellers te zijn van het normbesef. Ook correleert ouderlijke controle niet met het probleemgedrag en wordt om die reden niet gemedieerd door het normbesef. In vervolgonderzoek zou het verband tussen de communicatie van ouders en het ontwikkelen van normbesef onderzocht kunnen worden.Show less
Deze studie onderzoekt de rol van normbesef in de samenhang tussen middelengebruik en externaliserend probleemgedrag. De steekproef omvatte 142 Zuid-Hollandse leerlingen (jongens en meisjes tussen...Show moreDeze studie onderzoekt de rol van normbesef in de samenhang tussen middelengebruik en externaliserend probleemgedrag. De steekproef omvatte 142 Zuid-Hollandse leerlingen (jongens en meisjes tussen 16-18 jaar op vmbo-t/havo/vwo-scholen). De door de scholieren ingevulde vragenlijst bestond uit een Vragenlijst Middelengebruik gebruikt door het Trimbos-instituut, de Normbesef Vignetten en de SDQ. Uit de mediatieanalyse volgens Preacher en Hayes (2004) blijkt dat normbesef geen mediërende functie heeft voor de samenhang tussen middelengebruik en externaliserend probleemgedrag. Er is ook geen sprake van moderatie. Dit onderzoek onderbouwt het verhogen van de leeftijd waarop alcohol gekocht en gebruikt mag worden naar 18 jaar of ouder. Interventies die ingrijpen op normbesef hebben vermoedelijk weinig invloed op de relatie tussen alcohol- en drugsgebruik en externaliserend probleemgedrag.Show less
Met behulp van vragenlijsten, afgenomen onder 484 jongeren in de leeftijd van 12 tot en met 18 jaar in de provincie Zuid-Holland, is getracht een verklaring te vinden voor probleemgedrag onder...Show moreMet behulp van vragenlijsten, afgenomen onder 484 jongeren in de leeftijd van 12 tot en met 18 jaar in de provincie Zuid-Holland, is getracht een verklaring te vinden voor probleemgedrag onder jongeren van de grootse migrantengroepen (Turken, Marokkanen, Surinamers en Antillianen) in vergelijking met hun autochtone leeftijdsgenoten. Zoals verwacht is gebleken dat er geen samenhang bestaat tussen de etnische achtergrond en het normbesef van een jongere en dat er een zwakke, negatieve samenhang bestaat tussen normbesef en probleemgedrag. Anders dan de doelstelling en het beeld vanuit de maatschappij doet vermoeden, is er geen samenhang gevonden tussen etnische achtergrond en probleemgedrag, wat inhoudt dat migrantenjongeren hierin niet verschillen van autochtone jongeren. Daarnaast is er geen modererend effect gevonden voor sociale wenselijkheid op de samenhang tussen normbesef en probleemgedrag voor de verschillende etnische achtergronden.Show less
In dit onderzoek is geprobeerd het gedrag van adolescente VMBO jongens in verband te brengen met verschillende perinatale factoren zoals Wijze van bevallen, Instrumentele bevalling, Geboortegewicht...Show moreIn dit onderzoek is geprobeerd het gedrag van adolescente VMBO jongens in verband te brengen met verschillende perinatale factoren zoals Wijze van bevallen, Instrumentele bevalling, Geboortegewicht, Duur zwangerschap, Dysmaturiteit, Tijdigheid bevalling, Ervaring bevalling, Aantal complicaties bevalling en Beleving en complicaties bevalling. Via VMBO scholen zijn ouders en jongens gevraagd om verschillende vragenlijsten in te vullen. Voor het huidige onderzoek is gekeken naar de antwoorden op de Strengths and Difficulties Questionnaire en de Vragenlijst Zwangerschap en Geboorte. Na verwijdering van blanco vragenlijsten en jongens die andersoortig onderwijs volgden, bestond het aantal deelnemers uit 441 jongens afkomstig van 14 scholen door heel Nederland. Zij waren gemiddeld 14.5 jaar oud (Min = 12, Max = 17, SD = 1.20). 350 Jongens bleken een spontane vaginale geboorte te hebben gehad, 43 een keizersnede en 48 een vacuümextractie. De gemiddelde zwangerschapsduur was 39.48 weken (Min = 27, Max = 43, SD = 2.11) en het geboortewicht was gemiddeld 3498 gram (Min = 500, Max = 6500, SD = 699.07). 13 Jongens konden aangemerkt worden als dysmatuur (≥ 38 weken zwangerschap en maximaal 2500 gr), 104 jongens als macrosoom (≥ 4000 gr) en 121 jongens vielen in de categorie serotien (≥ 41 weken zwangerschapsduur). De wijze waarop een jongen geboren was gaf geen significant verschil in gedrag, al was wel sprake van een trend in de problemen met leeftijdsgenootjes en totaal moeilijk gedrag. In het algemeen scoorden de kinderen na een instrumentele bevalling hoger op probleemgedrag en lager op prosociaal gedrag, doch niet significant. De mate waarin de bevalling als problematisch werd ervaren was significant voorspellend voor de aanwezigheid van emotionele problemen, gedragsproblemen, en de totale moeilijkheid van het gedrag van de jongen. De wijze van bevallen was significant voorspellend voor problemen met leeftijdsgenootjes. Aanbevolen wordt in toekomstig onderzoek meer in te gaan op verschillende soorten complicaties. Om de relaties tussen beleving van moeder rond de bevalling en gedrag bij haar kinderen beter in kaart te brengen wordt aangeraden ‘tussenfactoren’ zoals stress door ouderschap in analyses te betrekken. In de praktijk kan de beleving van moeder rond de bevalling mogelijk positief beïnvloed worden door pijnbestrijding tijdens de bevalling te geven en nazorg via kraamzorg, consultatiebureau of tijdens de zwangerschapsgymnastiek na de bevalling.Show less
Deze scriptie is geschreven binnen de studie ‘Kinderen in Beeld’ die wordt uitgevoerd aan de Universiteit van Leiden. De studie onderzoekt de effectiviteit van de Video-feedback Intervention to...Show moreDeze scriptie is geschreven binnen de studie ‘Kinderen in Beeld’ die wordt uitgevoerd aan de Universiteit van Leiden. De studie onderzoekt de effectiviteit van de Video-feedback Intervention to promote Positive Parenting and Sensitive Discipline (VIPP-SD) voor pedagogisch medewerkers. Deze scriptie maakt gebruik van de gegevens van 41 kinderen die zijn verzameld tijdens huisbezoeken en op het kinderdagverblijf. Het doel van deze scriptie is het onderzoeken van de voorspellende waarde van de kwaliteit van de thuisomgeving, sensitiviteit van de ouder, en desorganisatie in het gezin op het probleemgedrag van het kind op het kinderdagverblijf. Daarnaast werd onderzocht of het temperament van het kind hierin een modererende rol heeft. Uit de regressieanalyses bleek dat de kwaliteit van de thuisomgeving, sensitiviteit en desorganisatie in het gezin geen voorspellers van probleemgedrag waren. Temperament was in deze studie geen moderator.Wel werden er significante correlaties gevonden tussen sensitiviteit van de ouder en kwaliteit van de thuisomgeving, tussen temperament en desorganisatie in het gezin, en tussen temperament en sensitiviteit van de ouder. Beperkingen van deze studie zijn dat de steekproef niet representatief is voor de populatie. De steekproef bestond vooral uit hoogopgeleide Nederlandse gezinnen,waardoor er op de scores van de variabelen weinig spreiding was. Daarnaast werden sommige kinderen maar twee dagen op het kinderdagverblijf opgevangen en werkten niet alle pedagogisch medewerkers full-time. Het is voor pedagogisch medewerkers erg moeilijk om te rapporteren over het probleemgedrag van een kind dat ze niet alle dagen zien. Hoewel gebruik werd gemaakt van informatie verzameld op het kinderdagverblijf (probleemgedrag) en informatie verzameld bij gezinnen thuis (temperament), is het voor vervolgonderzoek tot slot aan te raden het temperament en het probleemgedrag te laten rapporteren door ouders én professionals.Show less
Executieve functies ontwikkelen zich gedurende de gehele jeugd van het kind. Wanneer de ontwikkeling van deze functies achterblijft kunnen kinderen probleemgedrag gaan vertonen. De vraag binnen dit...Show moreExecutieve functies ontwikkelen zich gedurende de gehele jeugd van het kind. Wanneer de ontwikkeling van deze functies achterblijft kunnen kinderen probleemgedrag gaan vertonen. De vraag binnen dit onderzoek is hoe de executieve functies zich ontwikkelen bij kinderen en wat de samenhang van de executieve functies is met probleemgedrag. Verwacht wordt dat het executief functioneren van oudere kinderen beter is dan dat van jongere kinderen. Daarnaast wordt verwacht dat een minder goede ontwikkeling van de executieve functies samengaat met meer probleemgedrag. De onderzoeksgroep bestaat uit 137 kinderen van het reguliere basisonderwijs en omvat zowel jongens als meisjes uit de leeftijdscategorie 7, 9 en 11 jaar. Er is gebruik gemaakt van de ANT, SDQ en BRIEF om de executieve functies en het probleemgedrag van de kinderen te meten. Uit analyses met behulp van ANOVA en correlaties blijkt dat naarmate kinderen ouder worden, ze beter worden in het inhiberen van prepotente prikkels. Doordat deze functie verbetert maken oudere kinderen minder fouten. Op de andere inhibitie taak werden geen leeftijdseffecten gevonden, deze verschillen waren verwaarloosbaar. De samenhang van de executieve functies met probleemgedrag is niet overtuigend aangetoond in dit onderzoek. Weinig correlaties waren significant. De kleine correlaties die gevonden zijn lieten zien dat hoe meer moeite de kinderen hebben met het inhiberen van prepotent responsen des te hoger (slechter) ze scoren op hyperactiviteit.Show less
