Centraal in deze scriptie staat de omgang van de Spaanse autoriteiten met de islamitische religieuze infrastructuur (in het bijzonder moskeeën) van Granada in de tien jaren na de inname (1492) van...Show moreCentraal in deze scriptie staat de omgang van de Spaanse autoriteiten met de islamitische religieuze infrastructuur (in het bijzonder moskeeën) van Granada in de tien jaren na de inname (1492) van dit emiraat. Deze casus zal niet enkel op zichzelf worden geanalyseerd, maar ook worden geplaatst tegen een zo breed mogelijke context, bestaande uit het in de middeleeuwen geschapen precedent, de in hetzelfde decennium genomen politieke besluiten aangaande de islamitische minderheid, en de latere omgang van Spaanse gezagsdragers met de religieuze gebouwen van minderheden. Hiermee verschaft dit onderzoek niet alleen meer inzicht in deze vaak overschaduwde periode tussen de tolerante middeleeuwen en de religieuze vervolging van de vroegmoderne tijd, maar ook een nieuw perspectief op de beweegredenen van de regerende monarchen (de "Katholieke Koningen" Ferdinand II en Isabella I) voor dit beleid. Het onderzoek wijst uit dat er, aangaande de omgang met de religieuze infrastructuur van minderheden, duidelijk sprake was van een trendbreuk met de middeleeuwen en er een nieuw omgangspatroon ontstond, dat in de zestiende eeuw een onderdeel bleef vormen van de Spaanse expansie overzee.Show less
