Deze scriptie combineert onderzoek naar Romeinse identiteit, moraliteit en eetcultuur. Eetcultuur is een centraal aspect van de identiteit van personen en groepen. Voor het Romeinse zelfbeeld was...Show moreDeze scriptie combineert onderzoek naar Romeinse identiteit, moraliteit en eetcultuur. Eetcultuur is een centraal aspect van de identiteit van personen en groepen. Voor het Romeinse zelfbeeld was ook moraliteit erg belangrijk. In antieke teksten van ongeveer 200 v.C. tot 200 n.C. over eetgewoontes en voedsel wordt de eetcultuur van de Romeinen regelmatig geassocieerd met een aantal specifieke Romeinse deugden, zoals frugalitas, temperantia en pietas. Deze scriptie gaat in op de beschreven eetculturen aan de hand van deze idealen en onderzoekt zo de relatie tussen Romeinse identiteit en eetcultuur.Show less
Volgens de Joodse filosoof Philo Judaeus (20VC-50NC) en de Joodse historicus Flavius Josephus (37-100) zag het keizerschap van Caligula (37-41) ingrijpende veranderingen in de manier waarop de...Show moreVolgens de Joodse filosoof Philo Judaeus (20VC-50NC) en de Joodse historicus Flavius Josephus (37-100) zag het keizerschap van Caligula (37-41) ingrijpende veranderingen in de manier waarop de Romeinen omgingen met de Joodse minderheid. Waar de overheersing voorheen was gebaseerd op een wederzijdse tolerantie, zou de 'krankzinnige' Caligula zichzelf steeds meer als een god zijn gaan beschouwen en de religieze vrijheden van zijn onderdanen systematisch zijn gaan inperken. Aan de hand van twee incidenten tijdens zijn keizerschap, onderzoekt de auteur in hoeverre er werkelijk gesproken kan worden over een breuk met zijn voorgangers.Show less
Het petition-and-response-model van Fergus Millar is jaren lang een leidraad geweest in historiografische debatten omtrent de rol van de Romeinse keizer met betrekking tot besluitvorming. Het model...Show moreHet petition-and-response-model van Fergus Millar is jaren lang een leidraad geweest in historiografische debatten omtrent de rol van de Romeinse keizer met betrekking tot besluitvorming. Het model betoogt dat de keizer hierin een passieve houding aannam, in plaats van dat hij actief beleid maakte en op de lange termijn te verwezenlijken doelen nastreefde. Deze theorie is door de jaren heen niet onomstreden gebleven en is van een ruime hoeveelheid kritiek voorzien. In dit onderzoek wordt aan de hand van drie primaire bronnen uit de regeerperiode van keizer Tiberius (14-37 n. Chr.) geanalyseerd in hoeverre het petition-and-response-model verenigbaar is met besluitvorming in het Romeinse Rijk. Het eerste hoofdstuk gaat in op het model zelf en behandelt tevens de geleverde kritiek van onder anderen Hopkins, Buraselis, Osgood, Ando en Edmondson. De overige drie hoofdstukken behandelen respectievelijk een edict uit 14/15 n. Chr. omtrent de verordening van transport; een senatus consultum voor eerbetonen aan de overleden Germanicus uit 19-20 n. Chr.; een brief van Tiberius aan de gemeenschap van Gytheion naar aanleiding van aan hem geschonken eerbewijzen uit 15 n. Chr.Show less
Beschrijving van de opstanden van Vercingetorix, de Bataven en Boudicca. Hoe probeerde Rome opstanden in pas veroverd gebied te voorkomen en waarom lukte dit niet bij de bovenstaande opstanden.
In dit onderzoek wordt er gekeken naar antimilitarisme in het Romeinse Rijk (ca. 2de eeuw v.Chr. - 2de eeuw n.Chr.). Kan men spreken van antimilitarisme in een samenleving waarin het voeren van...Show moreIn dit onderzoek wordt er gekeken naar antimilitarisme in het Romeinse Rijk (ca. 2de eeuw v.Chr. - 2de eeuw n.Chr.). Kan men spreken van antimilitarisme in een samenleving waarin het voeren van oorlog tot de status quo behoorde? Hierbij wordt er onder andere gekeken naar hoe de Romeinen zelf aankeken tegen oorlog en vrede, hoe oorlogsvoering werd gerechtvaardigd, antimilitarisme onder filosofen en antimilitarisme in de Latijnse literatuur.Show less
Muziek nam in de Oudheid een zeer prominente plaats in de samenleving in. Het was een onvermijdelijk gegeven, ook voor filosofen. De plaats van muziek in de antieke samenlevingen in Athene en Rome...Show moreMuziek nam in de Oudheid een zeer prominente plaats in de samenleving in. Het was een onvermijdelijk gegeven, ook voor filosofen. De plaats van muziek in de antieke samenlevingen in Athene en Rome en vooral de rol van muziekeducatie is een onderzoeksgebied waar weinig over geschreven is. Via theorieën zoals de 'ethosleer' ontdekte ik hoe ferm muziek was verankerd in de samenlevingen en ook hoe genuanceerd je er over kan schrijven. Hoe keken filosofen, in het bijzonder Aristoteles en Aristides Quintilianus, aan tegen muziek? Is er in het Romeinse Rijk veel veranderd wat betreft de beoordeling van muziek?Show less
Het christendom ontwikkelde zich in de vierde eeuw tot meest prominente religie van het Romeinse Rijk. Die trend werd kort en drastisch onderbroken door keizer Julianus (361-363), die zich sterk...Show moreHet christendom ontwikkelde zich in de vierde eeuw tot meest prominente religie van het Romeinse Rijk. Die trend werd kort en drastisch onderbroken door keizer Julianus (361-363), die zich sterk maakte voor het klassieke heidendom. In dit werkstuk wordt Julianus' poging om in 363 de joodse tempel van Jeruzalem te herbouwen bestudeerd. Door te kijken naar de reacties op dit project in christelijke, heidense en joodse bronnen wordt een conclusie gedaan over de relaties tussen deze religies en de manier waarop ze hun identiteit vormgaven.Show less
In deze scriptie wordt onderzocht waarom Romeinse ambachtslieden hun beroep gebruikten voor het creëren van een identiteit op hun grafmonumenten. Hiervoor zijn de grafinscripties van Romeinse...Show moreIn deze scriptie wordt onderzocht waarom Romeinse ambachtslieden hun beroep gebruikten voor het creëren van een identiteit op hun grafmonumenten. Hiervoor zijn de grafinscripties van Romeinse edelsmeden en juweelwerkers geanalyseerd.Show less
Bekeken wordt in hoeverre de keizers Marcus Aurelius, Septimius Severus en Constantijn de Grote gebruik maakten van hun afstamming om hun keizerschap te legitimeren.
Met dit literatuuronderzoek wordt er getracht aan te tonen wat we kunnen vertellen over de verspreiding van qanat water management systemen in Jordanië en omgeving tussen de 3de eeuw voor Chr. en...Show moreMet dit literatuuronderzoek wordt er getracht aan te tonen wat we kunnen vertellen over de verspreiding van qanat water management systemen in Jordanië en omgeving tussen de 3de eeuw voor Chr. en de 6de eeuw na Chr. aan de hand van verschillen en/of overeenkomsten tussen deze systemen op het gebied van natuurlijke, technische en sociale aspecten. Het onderzoeksgebied omvat het huidige Zuid-Syrië, Jordanië, Israël en Noord-Saudi-Arabië. Antieke schriftelijke en archeologische bronnen die direct en indirect betrekking hebben op qanat-systemen wijzen op een tijdsperiode tussen de 3de eeuw voor Chr. en de 6de eeuw na Chr. Om tot een vergelijking en een interpretatie te komen worden natuurlijke, technische en sociale aspecten van het qanat-systeem in respectievelijk het noorden (Zuid-Syrië), het centrum (Noord-Jordanië) en het zuiden (Zuid-Jordanië, Zuid-Israël en Noord-Saudi-Arabië) van het onderzoeksgebied behandeld. Tevens zal er worden gekeken naar het aantal qanat-systemen in de verschillende gebieden. Deze studie resulteert uiteindelijk in de algemene conclusie dat het qanat water management systeem zich gedurende de Romeinse periode vanuit het welvarendere, stedelijke noorden van het onderzoeksgebied heeft verspreid naar het minder bewoonde zuiden. En hoewel er nog enige twijfel bestaat over hoe het qanat water management systeem zich precies heeft verspreid, is deze conclusie niet alleen duidelijk geworden uit de verschillen in aantal qanat-systemen binnen het onderzoeksgebied, maar vooral door de bestudeerde sociale effecten van qanat-systemen op de bevolking en het gebied waarin zij leefden.Show less
