The current paper examines the use of political violence during the Ruhr Uprising of 1920. Its main focus is the reaction of the SPD and the KPD to the uprising and its bloody suppression by the...Show moreThe current paper examines the use of political violence during the Ruhr Uprising of 1920. Its main focus is the reaction of the SPD and the KPD to the uprising and its bloody suppression by the Reichswehr and Freikorps. It also contextualises the Uprising and violence that followed by connecting local events in the Ruhr with national developments, such as the Kapp Putsch and international trends of post-war instability and brutality. The paper through its examination of Vorwärts and Die Rote Fahne argues that both the SPD and KPD changed their understanding of the role of violence in preserving or overthrowing the Weimar Republic, respectively. On the one hand, the KPD, weakened by the failures of 1919 did not push for the spread of revolutionary violence. On the other hand, the SPD shifted ideologically from its 1919 of understanding state-sponsored violence as necessary for preserving the integrity of the State. It now understood violence as a tool for protecting the well-being of Germany’s citizenry. A tool to be used sparingly and with restraint, because it needed popular support to be legitimate. This new understanding of state-sponsored violence was not shared by the men tasked with suppressing the Uprising. The result was another bloody chapter in the life of the young RepublicShow less
This thesis researches the development of the internal debates within the German Social Democratic party concerning Russian gas in relation to the energy transition.
Dit onderzoek zal trachten een toevoeging te zijn aan de historiografie rondom de West-Duitse herbewapening en het dienstplichtdebat van 1956. Het is interessant om te onderzoeken in hoeverre de...Show moreDit onderzoek zal trachten een toevoeging te zijn aan de historiografie rondom de West-Duitse herbewapening en het dienstplichtdebat van 1956. Het is interessant om te onderzoeken in hoeverre de grote partijen in de Bondsdag vast hebben gehouden aan hun gedachten over het veiligheidsbeleid van West-Duitsland van zowel vóór als tijdens het herbewapeningsdebat.Show less
This thesis investigates the effect of the Euro crisis on the positions of the German mainstream parties SPD and CDU/CSU. Even though national parties are crucial political actors, their responses...Show moreThis thesis investigates the effect of the Euro crisis on the positions of the German mainstream parties SPD and CDU/CSU. Even though national parties are crucial political actors, their responses to the crisis have been researched insufficiently. To fill this gap, this thesis employs deductive, qualitative research. It combines data of party manifestos, televised debates and seven interviews with parliamentarians and parliamentarian assistants. In contrast to other studies on party position changes that are mostly quantitative, this thesis employs a qualitative design. The results entail that there was a small change in the positions of the two parties. The reactions of the parties were mostly similar. They did not change their stance towards the EU fundamentally; however, the EU gained salience. Through the crisis, the par-ties felt urged to give more explanations about the EU and their position towards it to citi-zens. This need arose from the increasing public Euroscepticism as well as the party-bound Euroscepticism embodied by the novel party AfD. CDU/CSU and SPD aimed at responding to these developments and at defending their traditionally pro-European stance. The results are relevant to researchers of European integration and party positions. They also generate advice for practitioners. Party politicians are recommended to make a distinct choice in case a novel (challenger) party emerges; to move closer to the party, or to stick to their own posi-tion. There can be valid reasons for both options but failure to make a clear enough decision can lead to regrets.Show less
In the period surrounding the Amsterdam (1904) and Stuttgart (1907) congresses of the Second International, immigration became a subject of socialist debate. On the international as well as the...Show moreIn the period surrounding the Amsterdam (1904) and Stuttgart (1907) congresses of the Second International, immigration became a subject of socialist debate. On the international as well as the national level, socialist organisations and prominent socialists had to shape their positions. This thesis examines the connection between reformist, nationalist, and anti-immigration sentiments within the Second International by comparing the views of the German Social Democratic Party (SPD) and the Socialist Party of America (SPA) on the issue of immigration.Show less
Research master thesis | History: Societies and Institutions (research) (MA)
open access
Eind jaren 1870 had de Duitse socialistische beweging een duidelijke en positieve invloed op het ontwakende socialisme in Nederland. De SDV nam in 1878 een vertaling van het Gothaer Programm aan...Show moreEind jaren 1870 had de Duitse socialistische beweging een duidelijke en positieve invloed op het ontwakende socialisme in Nederland. De SDV nam in 1878 een vertaling van het Gothaer Programm aan als haar eigen partijprogramma en spiegelde zich bewust aan de succesvolle Duitse partijorganisatie. In de jaren die volgden werden zowel de ideologische basis als het repertoire van de SDV en de SDB (1881) uitgebreid onder invloed van het uit Duitsland afkomstige sociaaldemocratische drukwerk, de door de SAPD-Rijksdagfractie ondernomen propagandatochten en de persoonlijke contacten tussen Duitsers en Nederlanders. Daarbij wonnen de Duitse ideologie en praktijk aan autoriteit door de grote praktische successen die de SAPD behaalde bij de verkiezingen en door de manier waarop zij zich in haar activiteiten wist te onttrekken aan de controle van de reactionaire Bismarckstaat. In 1883 was het Nederlandse socialisme voldoende ontwikkeld om een rol van betekenis te spelen in de Nederlandse context. De in het buitenland verworven theoretische en praktische kennis werd binnen de Nederlandse politieke cultuur toe- en aangepast. Het groeiende zelfbewustzijn van de SDB-leden en de noodzaak de buitenlandse voorbeelden aan de eigen politieke cultuur aan te passen, maakten tegelijkertijd dat de SDB een kritischer houding aannam tegenover zijn zusterorganisaties in het buitenland. De Nederlandse socialistenleider Ferdinand Domela Nieuwenhuis ontwikkelde zich daarbij tot de grootste criticus van de parlementaire tactiek van de Duitse sociaaldemocraten. Hij ging de SDB voor op weg naar het anarchisme. Voor de partijleden die het parlementarisme en het verkiezingswapen niet geheel wensten op te geven, was er geen plaats meer binnen de partij. Hen restte geen andere mogelijkheid dan zich van de SDB af te keren en een eigen sociaaldemocratische partij op te richten: de SDAP. De SDAP vertoonde zowel in haar structuur als in haar ideologische beginselen grote gelijkenis met de SPD. Deze overeenkomsten waren een gevolg van de zwakke positie die de nieuwe partij innam in het ‘vijandige’ Nederlands-socialistische klimaat: de SDAP had een sterke bondgenoot nodig die haar ideologisch en financieel kon steunen. De Nederlandse sociaal-democraten onderschreven weliswaar het Erfurter Programm, maar in de praktijk bood de Nederlandse versie van dit programma de jonge partij vooral een rechtvaardiging naar de buitenwereld. Door de financiële steun van Bahlmann en de SPD kon deze rechtvaardiging bovendien via de sociaaldemocratische pers worden uitgedragen. Uit deze ontwikkeling van het Nederlandse socialisme blijkt dat de Duitse sociaaldemocratie via zowel positieve als negatieve transferprocessen heeft bijgedragen aan de oprichting van de SDAP en dat zij de Nederlandse partij door de eerste moeilijke periode heen heeft geholpen. De Duitse sociaaldemocratie heeft de oprichting van de SDAP echter niet veroorzaakt. De Nederlandse ontwikkelingen werden begin jaren 1890 te sterk gestuurd door de nationale omstandigheden en door de sterke karaktereigenschappen van in Nederland opererende persoonlijkheden als Domela. De oprichting van de SDAP op 26 augustus 1894 was evenzeer het gevolg van een keuze tegen Domela, als van een keuze voor het parlementarisme.Show less
