De geweldservaringen van Nederlandse vrijwilligers gedurende de Spaanse Burgeroorlog worden concreet onderzocht door in contemporaine en retrospectieve ego-documenten de perceptie van het...Show moreDe geweldservaringen van Nederlandse vrijwilligers gedurende de Spaanse Burgeroorlog worden concreet onderzocht door in contemporaine en retrospectieve ego-documenten de perceptie van het oorlogsgeweld te analyseren. Hierbij wordt er gekeken naar de verschillende soorten van militair geweld en hun koppelingen aan etnische en culturele representaties van de tegenstander. In het bijzonder is er aandacht voor het geweld van de Italiaanse, Duitse en Noord-Afrikaanse troepen.Show less
In de jaren dertig vertrokken enkele honderden Nederlandse mannen (en een enkele vrouw) naar Spanje om daar aan communistische zijde tegen de Spaanse nationalisten te vechten. Deze Spanjestrijders...Show moreIn de jaren dertig vertrokken enkele honderden Nederlandse mannen (en een enkele vrouw) naar Spanje om daar aan communistische zijde tegen de Spaanse nationalisten te vechten. Deze Spanjestrijders werden door de Nederlandse overheid met argwaan bekeken en als 'staatsgevaarlijk' bestempeld. Deze scriptie vergelijkt de juridische omgang met deze mannen in Nederland met een andere grote groep Nederlanders die vochten in het buitenland: de legionairs van het Franse Vreemdelingenlegioen.Show less
Na 1934 ontstond in Spanje een verwarde strijd waarin twee groeperingen tegenover elkaar kwamen te staan. Dit mondde in 1936 uit in een burgeroorlog die de internationale gemeenschap niet ongemoeid...Show moreNa 1934 ontstond in Spanje een verwarde strijd waarin twee groeperingen tegenover elkaar kwamen te staan. Dit mondde in 1936 uit in een burgeroorlog die de internationale gemeenschap niet ongemoeid heeft gelaten. Het Europese politieke klimaat werd tijdens het Interbellum beheerst door het nationaalsocialisme en fascisme van Duitsland en Italië. De nadruk werd steeds meer op het communistische gevaar van de Sovjet-Unie gelegd, waardoor de oorlog een internationaal karakter kreeg. Duitsland en Italië steunden Franco in zijn strijd tegen het communisme. De Westerse democratieën kozen daarentegen voor een non-interventiepolitiek om de oorlog af te bakenen en een internationaal conflict te vermijden. De Sovjet-Unie besloot de republikeinen wel militair te steunen. Daarnaast kregen de republikeinen steun van individuen die in de milities van de Internationale Brigades vochten. Ook Nederlanders vochten mee in deze Internationale Brigades. De Nederlandse regering besloot echter het non-interventiebeleid van de Westerse democratieën te volgen. Ook de katholieken en fascisten in Nederland hadden weinig op met de republikeinen en kozen de kant van de nationalisten. De linkse politieke partijen steunden de republikeinen wel in hun strijd tegen Franco. Hier zijn vooral de SDAP en de CPN belangrijk in geweest. De Nederlandse politieke partijen waren verdeeld over alle facetten van de Spaanse Burgeroorlog. Bij dit onderzoek is vooral gekeken naar de tegenstelling tussen de meest onverenigbare kranten binnen het Nederlandse politieke discours, namelijk de linkse Tribune/het Volksdagblad/de Waarheid enerzijds en de rechtse Telegraaf en de katholieke Tijd anderzijds. Voorafgaand aan het onderzoek zijn zeven frames gekozen, waarna is getoetst of de berichtgeving binnen die frames kan worden gevangen. Dit zijn het politiekdebatframe, het crisisframe, het diplomatieframe, het geopolitieke frame, het sociale frame, het ronselarijframe en het goed/foutframe.Show less
