Deze scriptie richt zich op geometrische afbeeldingen op Laat Neolithisch aardewerk van Tell Sabi Abyad (ca. 6200-5800 v.Chr.), een opgraving in Noord-Syrië. Over de betekenis van deze afbeeldingen...Show moreDeze scriptie richt zich op geometrische afbeeldingen op Laat Neolithisch aardewerk van Tell Sabi Abyad (ca. 6200-5800 v.Chr.), een opgraving in Noord-Syrië. Over de betekenis van deze afbeeldingen en de bron van inspiratie hiervoor is veel gediscussieerd en gespeculeerd. Ik probeer te onderzoeken of deze afbeeldingen gebaseerd kunnen zijn op geometrische hallucinaties. Deze hallucinaties vormen zich doordat het deel van het menselijk brein dat visuele informatie analyseert zelf een bepaalde geometrische structuur heeft. Bij bepaalde soorten van hallucinaties, “zien” we deze structuren. Het is mogelijk dat de geometrische afbeeldingen op het Laat Neolitisch aardewerk van Tell Sabi Abyad geinspireerd zijn op deze hallucinaties. De periode waarin dit aardewerk voorkomt kenmerkt zich door enkele ingrijpende veranderingen in de manier waarop deze mensen leefden. In de voorafgaande 3000 jaar ontwikkelde zich onder andere geleidelijk de landbouw, het sedentair bestaan, de domesticatie van dieren en hun gebruik voor secundaire producten (vooral tractie en melk). In het Late Neolithicum verschuiven mensen naar een semi-pastoralistisch bestaan, waarbij ze hun nederzettingen met tussenpozen verlaten en beginnen met het gebruik van aardewerk voor opslag en het gebruik van administratieve zegels zegelingen. Veranderingen van deze aard kenmerken zich in het verleden in het menselijk bestaan door veranderingen in onze genen en de structuur en ontwikkeling van ons brein. Als het mogelijk is om laboriatium data over het menselijk brein betrouwbaar te vergelijken met culturele uitdrukkingen uit deze periode, kunnen we potentieel iets zinnelijks zeggen over dit process. In de archaeologie in het algemeen, en vooral de archeologie van de prehistorie, is er veel controverse over het gebruik van dit soort data om materiele vondsten te analyseren. Dit komt omdat het enorm moeilijk is om subjectieve ervaringen met “harde data/cijfers” te beschrijven. Ik poog met deze scriptie te illustreren dat met de informative die voorhanden is, dit tentatief mogelijk is. Het uiteindelijke “doel” van deze scriptie is aan te tonen dat archeologen die het Late Neolithicum bestuderen dit soort analyse-methoden kunnen gebruiken om de ingrijpende veranderingen van deze periode beter te begrijpen. De vergelijking tussen het Laat Neolithisch aardewerk van Tell Sabi Abyad en geometrische hallucinaties is de methode waarmee ik dit probeer aan te tonen. De centrale onderzoeksvraag of deze hallucinaties gerepresenteerd zijn dient een secundaire functie: Het FEIT dat deze onderzoeksvraag beantwoord KAN worden (of ze uiteindelijk gerepresenteerd zijn of niet) is bewijs dat deze onderzoeksmethoden inderdaad structureel toepasbaar zijn op deze periode.Show less
