De laatste tien à vijtien jaar is er in Turkije onder invloed van het verschijnsel “Ottomania,” nostalgie en liefde voor alles wat naar de Osmaanse tijd ‘smaakt,’ redelijk veel geschreven over de...Show moreDe laatste tien à vijtien jaar is er in Turkije onder invloed van het verschijnsel “Ottomania,” nostalgie en liefde voor alles wat naar de Osmaanse tijd ‘smaakt,’ redelijk veel geschreven over de Osmaanse keuken en met name Osmaanse gerechten. Kookboeken om thuis de authentieke Osmaanse cuisine te doen herleven worden als warme broodjes verkocht. Een vergelijkbare fascinatie voor de Osmaanse cultuur is op het gebied van dranken te zien. Zo wordt boza, een gefermenteerd drankje van gierst dat erg populair was in Osmaanse tijden maar een tijd lang, op een enkele uitzondering na nergens meer verkocht werd, nu verkocht in Turkse supermarkten. Deze plotselinge hernieuwde belangstelling voor boza wekte bij mij de interesse op om de geschiedenis van de Turkse drinkcultuur te onderzoeken: Wat dronken de Osmanen, waren er problematische dranken, veranderde de drinkcultuur met de oprichting van de Republiek Turkije in 1923, hoe kunnen we de opleving van de belangstelling voor Osmaanse drankjes sinds enkele jaren verklaren en wat zijn de redenen voor het recente alcoholverbod/genotsmiddelenontmoedigingsbeleid van de AKP-regering?Show less
