While in power from 1999 to 2013, Hugo Chávez demonstrated a bold foreign policy rhetoric, based on the ideology of the Bolivarian Revolution. To promote the revolution and accomplish Bolivarian...Show moreWhile in power from 1999 to 2013, Hugo Chávez demonstrated a bold foreign policy rhetoric, based on the ideology of the Bolivarian Revolution. To promote the revolution and accomplish Bolivarian foreign policy objectives, Chávez leveraged his country's oil reserves, the largest in the world. This thesis examines Chávez's use of oil diplomacy, an essential foreign policy tool,to build strategic regional and international alliances that would enable him to achieve his objectives.Show less
This thesis seeks to analyse a very relevant and important topic in current Latin America, namely that of the use of rhetoric and external crises as a distracting strategy in order to redirect...Show moreThis thesis seeks to analyse a very relevant and important topic in current Latin America, namely that of the use of rhetoric and external crises as a distracting strategy in order to redirect attention from internal problems. This strategy, mostly used through rhetoric, is a common feature between the two dominating political streams in the region; a rightist or neoliberal-oriented one and the leftist, or the so-called Pink Tide current. The empirical study analyses the relation between the Colombian government under Álvaro Uribe’s presidency and the Venezuela government under Hugo Chávez’ presidency, in combination with press coverage over internal problems.Show less
The biggest issue for Podemos and its Latin American connection, is their link to Venezuela. Many Spaniards, in particular conservative sympathisers, feel uneasiness towards the Latin American...Show moreThe biggest issue for Podemos and its Latin American connection, is their link to Venezuela. Many Spaniards, in particular conservative sympathisers, feel uneasiness towards the Latin American country because they consider it to be a radical dictatorship, in part because it has been presented in this way by the Spanish media. Podemos knows that any link to Venezuela will immensely damage the image the electorate have of it, thus preventing Podemos from appealing to the majority of Spaniards. It is this paper's objective to investigate and assess the extent to which Podemos and its leaders see the leftist populist regimes in Latin America as an inspiring example. To find out what exactly Podemos likes and dislikes about these Latin American countries, their leaders and the policies that have made them so popular. Is Podemos bringing twenty-first-century socialism to Spain? Does it plan on implementing similar policies? Is it copying the discourses used by Correa, Morales, Chávez and Maduro? What is the connection between Latin America and Podemos?Show less
Deze scriptie gaat over urbanisatie en veiligheid en de ‘barrio’ problematiek in Caracas, de hoofdstad van Venezuela, en de rol van de jongeren. De barrios van Caracas maken een groot deel uit van...Show moreDeze scriptie gaat over urbanisatie en veiligheid en de ‘barrio’ problematiek in Caracas, de hoofdstad van Venezuela, en de rol van de jongeren. De barrios van Caracas maken een groot deel uit van de stad en zijn in grote mate de plekken waar de onveiligheid van de stad zichtbaar wordt. In deze scriptie komen de volgende onderwerpen over de barrios aan bod: het ontstaan, de bevolking, de veiligheidssituatie en het toekomstperspectief. De periode die relevant is voor dit onderzoek loopt van de jaren ’50 tot 2012, voordat de ex-president Hugo Chávez kwam te overlijden. Onderwerpen die ter sprake komen zijn onder andere urbanisatie (verstedelijking), sloppenwijken (de barrios) en veiligheid en onderwerpen die daarmee in verband staan, zoals geweld en criminaliteit. Daarnaast wordt er een beschrijving gegeven van de ontwikkeling van de barrios in Caracas, waarbij aandacht is voor de sociale urbane geschiedenis en de huidige situatie van de stad. Tenslotte wordt het veiligheidsbeleid van Caracas besproken en de aanpak van het geweld en de jongeren die leven in de barrios van Caracas.Show less
Venezuela, dat ooit werd gekenmerkt als een redelijk stabiele elite democratie, kan niet langer meer zo genoemd worden. De groeiende macht van Chávez heeft zijn effect gehad op de vrijheid en...Show moreVenezuela, dat ooit werd gekenmerkt als een redelijk stabiele elite democratie, kan niet langer meer zo genoemd worden. De groeiende macht van Chávez heeft zijn effect gehad op de vrijheid en eerlijkheid van de verkiezingen en ook op de vermindering van macht van bepaalde instituties, de elite en de media. Ook de burger is in toenemende mate ontevreden: miljoenen Venezolanen kiezen ervoor niet te gaan stemmen, mede door groeiende ontevredenheid over voedseltekorten, stijgende inflatie, publieke onveiligheid, corruptie en steeds verder gecentraliseerde overheid en educatie. De Venezolaanse democratie is in verval. Dit onderzoek probeert te verklaren hoe een land dat gezien werd als een vrij stabiele elite democratie toch in verval heeft kunnen raken, geeft aan wat de zwakke plekken waren ten tijde van deze stabiliteit en wat de oorzaken zijn van de democratische erosie die sindsdien heeft plaatsgevonden.Show less
