To the minds of many commentators, there appears to exist tantalising similarities embedded in the philosophy of Immanuel Kant and Ludwig Wittgenstein, waiting to be clarified. However, continued...Show moreTo the minds of many commentators, there appears to exist tantalising similarities embedded in the philosophy of Immanuel Kant and Ludwig Wittgenstein, waiting to be clarified. However, continued disagreement as to how these similarities are to be articulated, and consequently quite what they should amount to, has led some to suspect such musings to be a sophistical mirage. Additionally, further complicating their comparison is also the interpretive disagreements that have persisted in relation to the writings of both philosophers, respectively. Nevertheless, both figures are undoubtedly responsible for framing large swathes of modern philosophical thought – perhaps none more so than Kant in the course of his Critique of Pure Reason. As Putnam attests, “almost all the problems of philosophy attain the form in which they are of real interest only with the work of Kant.”1 Despite this accolade however, it can be stated with only the odd contrarian objection that in their respective attempts to establish Transcendental Idealism in the course of the Critique, and Logical Atomism through the Tractatus Logico-Philosophicus, that both Kant’s and Wittgenstein’s doctrines constitute technical failures. That being said, both figures also sought to change our fundamental understanding of the task of philosophy, and in this sense, their works should remain valuable points of reference in the continuing discourse on meta-philosophy. Hence, it is here considered in what sense this latter perspective of them has been retained in the contemporary reflections upon either philosopher.Show less
In deze scriptie wordt de discussie tussen W.V.O. Quine ("On What There Is") en Rudolf Carnap ("Empiricism, Semantics, and Ontology") beschreven t.a.v. woorden als referenten voor dingen in de...Show moreIn deze scriptie wordt de discussie tussen W.V.O. Quine ("On What There Is") en Rudolf Carnap ("Empiricism, Semantics, and Ontology") beschreven t.a.v. woorden als referenten voor dingen in de wereld. Carnap weet een stap te zetten t.o.v. Quine, maar de 'ontologische' status van zijn antwoord ('frameworks') blijft onduidelijk. Aan de hand van Ludwig Wittgensteins opmerkingen over het herhalingskarakter van taal in de Philosophische Untersuchungen wordt een oplossing gezocht.Show less
I contrast naturally occurring conversation with the Liturgy of the Catholic Mass, focussing on speech acts, implicatures, the intersubjective/argumentative nature of language, and on uncooperative...Show moreI contrast naturally occurring conversation with the Liturgy of the Catholic Mass, focussing on speech acts, implicatures, the intersubjective/argumentative nature of language, and on uncooperative communication. This comparison allows me to determine what the characteristics of Mass are as an activity type (Levinson 1992), and to reflect from a Wittgensteinian point of view on the philosophical implications of the results gained. Ultimately, I show that human communication with the divine, i.e. prayer, closely resembles interpersonal communication in the ethical realm.Show less
Otto Neurath en Ludwig Wittgenstein vormen belangrijke exponenten van een beweging die de idealistische tendens van de westerse wijsbegeerte relativeert. Neuraths beeldtaal en Wittgensteins...Show moreOtto Neurath en Ludwig Wittgenstein vormen belangrijke exponenten van een beweging die de idealistische tendens van de westerse wijsbegeerte relativeert. Neuraths beeldtaal en Wittgensteins opvatting van aspectwaarneming impliceren een positieve waardering van het beeld en de perceptie die nodig zijn voor ons begrip van taal. De leidende vraagstelling van dit bachelorwerkstuk is: in hoeverre is Wittgensteins kritiek op het logisch atomisme ook van toepassing op Neuraths beeldtaal? Het werkstuk behandelt de relatie tussen beeld en taal in de filosofie en is een kritische doordenking van Neuraths beeldstatistiek in het licht van Wittgensteins beeldtheorie.Show less
Deze scriptie bevat een uiteenzetting van de ontologie in Wittgensteins Tractatus. Tot op heden is er geen consensus over de aard van het beeld van taal dat wordt uitgedrukt in de Tractatus. Een...Show moreDeze scriptie bevat een uiteenzetting van de ontologie in Wittgensteins Tractatus. Tot op heden is er geen consensus over de aard van het beeld van taal dat wordt uitgedrukt in de Tractatus. Een realistische interpretatie van de Tractatus heeft zich in de loop van de geschiedenis stevig gevestigd in academische werken, maar er is geen tekort aan verschillende anti-realistische lezingen van het werk. In deze scriptie wordt betoogd dat de ontologie van de Tractatus onafhankelijk is van taal, op zodanige wijze dat wanneer Wittgenstein spreekt over de wereld hij geen beweringen doet over de materie waaruit deze wereld is opgebouwd, maar hoe deze wereld wordt ervaren wanneer de taal als vertrekpunt wordt genomen. Daarmee wordt de vraag of Wittgensteins werk vanuit een realistische of anti-realistische invalshoek gelezen moet worden en passant beantwoord: deze hoeft niet gesteld te worden. De wereld zoals deze zich toont in de taal is de wereld zoals deze zichzelf noodzakelijk moet tonen in de taal.Show less
