Frames spelen op het gebied van mediastudies een belangrijke rol in de manier waarop burgers duiding aan bepaalde onderwerpen geven. Bij een kwestie die racisme en discriminatie in de hand zouden...Show moreFrames spelen op het gebied van mediastudies een belangrijke rol in de manier waarop burgers duiding aan bepaalde onderwerpen geven. Bij een kwestie die racisme en discriminatie in de hand zouden kunnen spelen, is het dus van belang te kijken hoe media Joden framen en hoe het vernaculaire web (de verzameling van nieuwsgroepen, blogs, wiki’s, lezersreacties, sociale netwerken en andere fora op het wereldwijde web, zie paragraaf 2.2.), hierop reageert. Dit onderzoek is gedaan aan de hand van een kwalitatieve inductieve framinganalyse, waarbij er is gekeken naar frames die voorkomen op de NOS, in het Algemeen Dagblad en in de Volkskrant. In de media werden er drie frames gehanteerd: het slachtofferframe (Joden ondervinden last van antisemitisme en de nasleep van de Holocaust); het religieframe (orthodox-Jodendom staat haaks op westerse normen en waarden en het totum-pro-parteframe (Israël is een compleet Joodse staat en alle Joden op de wereld zijn Israëli). Uit de Facebookdiscussies waren vijf frames te destilleren: eveneens het religieframe; het slachtofferframe; het conflictframe (Joden zijn verantwoordelijk voor het Israël-Palestinaconflict); het complotframe (Joden trekken achter de schermen aan de touwtjes) en het frame waarin antisemitisme de schuld van de islam is. Opvallend is dat er twee frames zijn die zowel in de media als op het vernaculaire web te vinden zijn, maar dat het slachtofferframe ook tegengesproken wordt. Hoewel de media een goede spreiding van frames hanteert, komt het conflictframe het meest naar voren in de Facebookreacties.Show less
Sommige historici betogen dat er in de Bijbel al over genocide gesproken wordt. Anderen beweren juist dat er géén sprake is van genocide in de antieke wereld. Er zijn verschillende casussen waarbij...Show moreSommige historici betogen dat er in de Bijbel al over genocide gesproken wordt. Anderen beweren juist dat er géén sprake is van genocide in de antieke wereld. Er zijn verschillende casussen waarbij grote groepen mensen bewust gedood zijn, maar van genocide kan in de Oudheid niet gesproken worden. Zowel bij de vernietiging van Carthago, het antisemitisme en de christenvervolgingen ontbreekt het in de Oudheid aan een extreem vijandbeeld dat gericht is tegen de fundamenten van een groep. Daarnaast ontbreekt het in de Oudheid aan een gecoördineerd plan om de vernietiging in werk te stellen. In de moderne tijd waren beide elementen wel sterk aanwezig en het verschil kan verklaard worden door bepaalde condities die niet in de Oudheid aanwezig waren. Het ontbreken van het eerste element kan verklaard worden uit de opkomst van de homogene natiestaat en de verschillende biologische rassentheorieën in de 19e eeuw. De biologische redenatie zorgt voor een motief en rechtvaardiging van een nieuw concept, de vernietiging van een groep die de superieure homogeniteit bedreigt. In de Oudheid bestonden er nog geen biologische rassentheorieën en leefde men in rijken waar uniformiteit geen streven was. Het ‘onveranderlijke’ idee van een groep gebaseerd op de fundamentele karaktertrekken bestond nog niet en concluderend heeft een genocidaal vijandbeeld niet tot ontwikkeling kunnen komen in de Oudheid. Het ontbreken van het tweede element kan verklaard worden uit de logistieke efficiëntie die een genocide vereist maar wel in de 19e en 20e eeuw.Show less
