Door toenemende economische druk is het gebruik van audience metrics op online redacties het afgelopen decennium sterk toegenomen (Zamith, 2018). Hiermee zijn de clicks van een gekwantificeerd...Show moreDoor toenemende economische druk is het gebruik van audience metrics op online redacties het afgelopen decennium sterk toegenomen (Zamith, 2018). Hiermee zijn de clicks van een gekwantificeerd publiek een steeds grotere rol gaan spelen als poortwachter in het nieuwsselectie- en productieproces (Shoemaker & Vos, 2009). Dit is problematisch omdat metrics alleen het gedrag van de massa kunnen meten. De clicks worden onterecht op één lijn gelegd met de interesse van het publiek en zorgen ervoor dat de wensen van de loyale nieuwsconsument worden ondergesneeuwd (Fürst, 2020). Een traditionele focus op clicks is daarnaast onwenselijk wegens het veranderende verdienmodel van veel redacties. Door tegenvallende advertentie-inkomsten focussen zij zich steeds meer op het verwerven van abonnees of leden (Newman, 2023). Daarom doet deze studie onderzoek naar hoe metrics tegenwoordig worden ingezet door redacties om de loyale nieuwsconsument aan zich te binden. Bij vier Nederlandse kranten, de Telegraaf, het AD, de NRC en de Volkskrant, is onderzocht of en hoe loyaliteit onderdeel vormt van de doelen bij het meten van data en hoe het meten van loyaliteit in de praktijk wordt gebracht. Op de redactievloer zijn op vier lagen semigestructureerde interviews afgenomen om op te onderzoeken hoe tegen loyaliteit wordt aangekeken en wat de daadwerkelijke impact is van metrics (ook veelvuldig ‘data’ genoemd in deze studie) die om loyaliteit draaien. Bij elke krant is een online eindverantwoordelijke, een data-analist, een samensteller van de homepagina en een schrijvende redacteur geïnterviewd. Uit de interviews blijkt dat de rol van loyaliteit zeer groot is in zowel de doelstellingen als de uitvoering. Bij veel redacties ligt een grote focus op het verwerven en actief houden van abonnees. Hierdoor wordt in data-analyse het gedrag van loyale nieuwsconsumenten in bepaalde gevallen geprioriteerd boven eenmalige nieuwsconsumenten. Daarnaast wordt door redacties onderzocht hoe die nieuwsgebruiker loyaal wordt. Zo wordt het pad naar conversie (abonnementsverkoop) geanalyseerd en wordt op artikelniveau geanalyseerd waar en waarom nieuwsconsumenten afhaken. Deze kennis uit data wordt ingezet om beter aan te sluiten op publieksbehoeften. De kanttekening die moet worden geplaatst is dat, ook al verliezen de clicks terrein, beslissingen op real-time basis nog veel op die clicks gebaseerd zijn. Uit het empirische onderzoek worden twee belangrijke lessen getrokken. Ten eerste bepalen metrics allang niet meer slechts de onderwerpkeuzes, maar kunnen metrics tegenwoordig eerder de vorm van een artikel bepalen dan het onderwerp. Ten tweede hoeft de loyale nieuwsconsument niet ondergesneeuwd te raken door metrics, maar vormen metrics juist de mogelijkheid om de behoeften van die loyale nieuwsconsument te vervullen. Het onderzoek sluit af met een discussie waarin de vraag wordt gesteld hoe deze nieuwe vormen van metrics invloed hebben op de democratische functie van media.Show less
De literatuur over collaborative governance benadrukt dat het succes van samenwerkingsverbanden sterk afhankelijk is van verbindend leiderschap tussen de verschillende organisaties in de...Show moreDe literatuur over collaborative governance benadrukt dat het succes van samenwerkingsverbanden sterk afhankelijk is van verbindend leiderschap tussen de verschillende organisaties in de samenwerking (Bryson, Crosby & Stone, 2006; Malin & Hackman, 2019; O’Leary & Vij, 2012; Morse, 2010). De casussen die worden bestudeerd in de literatuur betreffen een verscheidenheid aan samenwerkingen, zoals op het gebied van infrastructuur (Morse, 2010), onderwijs (Malin & Hackman, 2019; Page, 2010; Morse, 2010), burgerparticipatie (Page, 2010) en natuurbehoud (Morse, 2010). Echter zijn onderzoeken over samenwerkingsverbanden op het gebied van datadeling niet te vinden. Dit is een lacune in de bestaande literatuur, zeker gezien de maatschappelijke relevantie van dit soort samenwerking. Daarom wordt in dit onderzoek de vraag ‘Wat betekent integrative leadership door bestuurders voor de verankering van publieke waarden in samenwerkingsverbanden met betrekking tot gegevensuitwisseling?’ onderzocht.Show less
The increasing reliance on ICT within the public sector has changed the working ways of governmental bureaucracies from a paper reality to a digital one, and governments are eager to use new...Show moreThe increasing reliance on ICT within the public sector has changed the working ways of governmental bureaucracies from a paper reality to a digital one, and governments are eager to use new technologies for their business operations and reap its benefits just as the private sector does. Since technological advancement is driven by the private sector, and humans are increasingly accustomed to the speed and efficiency that technology brings, citizens are expecting governments to adapt and digitize as well. As such, an important trend that is being experimented with is the usage of self-learning algorithms, particularly Artificial Intelligence or AI. Since AI runs on data, it is only logical that an organization such as the government which holds an abundance of data would like to put this to use. Data that is collected might hold certain patterns, if you can find such patterns and assume that the near future will not be much different from when the data was collected, predictions can be made. However, AI systems are often deemed opaque and inscrutable, and this can collide with the judicial accountability that governments have towards their citizens in the form of transparency. Based on the assumption that the information that is used by AI i.e. data and algorithms, is not similar to documentary information that governments are accustomed to, there are added obstacles for governments to overcome in order to achieve the desired effects of transparency. The goal of this research is to explore the barriers to transparency in governmental usage of AI in decision-making by analyzing governmental motivation towards (non-) transparency and how the complex nature of AI relates to this. The question that stems from this is: What are the obstacles related to being transparent in AI-assisted governmental decision-making? In the study, a comparison is made between the obstacles to transparency for documentary information and the obstacles that experts encounter in practice related to AI, a contribution follows. Based on the literature, it is hypothesized that governments are limited by privacy and safety issues, lack of expertise, cooperation and inadequate disclosure. The results show that the obstacles are more nuanced and an addition to the theory is appropriate. The most important findings being: that data and algorithms should not be treated as documentary information; the importance of the policy domain in determinant for the degree of transparency; that lack of cooperation causes multiple obstacles to transparency such as self-censoring, accountability issues, superficial debate, false promises, inability to explain and ill-suited systems; that more information disclosure isn’t always better; and that the public sector should rethink their overreliance on private sector business models. All these obstacles can be associated to losing sight of the fundamental function of government, serving citizens.Show less
This thesis will argue that our current conception of privacy is insufficient to properly survive the threats posed by technological innovation in modern society.
This research looks at the emerging phenomenon of data collaboratives, specifically in the ‘crisis response’ sector, with which the private sector assists the public sector’s data-driven efforts to...Show moreThis research looks at the emerging phenomenon of data collaboratives, specifically in the ‘crisis response’ sector, with which the private sector assists the public sector’s data-driven efforts to prevent or respond to humanitarian emergencies. This research explores and explains why the private sector participates in crisis response data collaboratives. Through secondary literature analysis, and primary survey and interview analysis of three case studies, this research provides new insights into data collaborative objectives, the private sector’s activities, the incentives and risks these collaboratives present for the private sector, and how it mitigates such risks. The research concludes that the private sector enters crisis response data collaboratives to help the public sector address one or more of its obstacles to creating data-driven solutions to societal problems, and occasionally to achieve additional objectives for the public good. Although the private sector is motivated by various incentives, sufficient mitigation of presented risks, especially risks to data subjects’ privacy and security, is a precondition to joining a crisis response data collaborative.Show less
