Een cultuurhistorische analyse van Nederlandse diplomaten in de twintigste eeuw, waarbij in de eerste plaats op basis van diplomatieke memoires een beeld geschetst wordt van de grote veranderingen...Show moreEen cultuurhistorische analyse van Nederlandse diplomaten in de twintigste eeuw, waarbij in de eerste plaats op basis van diplomatieke memoires een beeld geschetst wordt van de grote veranderingen in de habitus en persona van de de diplomaat en de diplomatieke cultuur in Nederland tussen 1900-2000. Tegen de achtergrond van een democratiserende maatschappij bleef het corps diplomatique lange tijd een bastion van adel en patriciaat, waarbij een belangrijke brugfunctie was weggelegd voor corporale studentenverenigingen. Na de Tweede Wereldoorlog begint een decennialange transformatie, waarbij het aristocratische karakter van de diplomatie geleidelijk aan plaatsmaakt voor een meer bureaucratische bedrijfscultuur.Show less
In deze masterthesis wordt het streven van Ons Belang (een belangenvereniging voor onderofficieren)en het Verbond tot democratisering der Weermacht (de daaraan verbonden politieke partij) naar...Show moreIn deze masterthesis wordt het streven van Ons Belang (een belangenvereniging voor onderofficieren)en het Verbond tot democratisering der Weermacht (de daaraan verbonden politieke partij) naar democratisering van de landmacht onderzocht, in de periode 1918-1922. Dit streven zal worden geplaatst in het kader van het onrustige tijdsgewricht gedurende en vlak na de Eerste Wereldoorlog.Show less
Vanwege de groeiende onvrede over het functioneren van de Nederlandse democratie begonnen drie politieke partijen midden jaren zestig na te denken over manieren om het evenredige kiesstelsel te...Show moreVanwege de groeiende onvrede over het functioneren van de Nederlandse democratie begonnen drie politieke partijen midden jaren zestig na te denken over manieren om het evenredige kiesstelsel te hervormen. De kiezer invloed geven op de regeringsvorming werd daarbij het uitgangspunt. Men trachtte dit onder meer te bereiken door voor de verkiezingen al een regeerakkoord te sluiten. Dit onderhandelingsresultaat, ook wel het stembusakkoord genoemd, legde de deelnemende partijen, te weten de PvdA, D’66 en PPR, dan aan de kiezer voor. Ondanks dat het instrument de partijen gezamenlijk winst bracht bij de Kamerverkiezingen van ’71 en ’72, raakte het stembusakkoord nadien in de vergetelheid.Show less
De meeste landen in de regio van Latijns-Amerika zijn omstreeks 1980 democratieën geworden (d’Agostino, 2005: 94-99). Theoretici als Diamond beweren dat democratie een goed iets is, doordat de...Show moreDe meeste landen in de regio van Latijns-Amerika zijn omstreeks 1980 democratieën geworden (d’Agostino, 2005: 94-99). Theoretici als Diamond beweren dat democratie een goed iets is, doordat de regering moet luisteren naar het volk om aan de macht te kunnen blijven. Zo worden de wensen van het grootste deel van de bevolking beter gerespecteerd (Diamond, 1999: 3-7). Desalniettemin kost het veel moeite om tot een goed werkende democratie te komen. Ondanks dat er vrije verkiezingen worden gehouden, blijkt er tot aan de eeuwwisseling toch veel te schorten aan de democratieën in Latijns-Amerika (Diamond, 1999: 31-34). Uit cijfers van Freedomhouse blijkt in Centraal-Amerika veelal geen verbetering of zelfs een lichte verslechtering te zijn opgetreden in het functioneren van de democratie . Diamond beweert dat vooruitgang niet goed kan worden bewerkstelligd, doordat de uitvoerende macht te sterk is in deze landen. Deze leiders zouden democratisering tegenhouden voor eigen gewin (Diamond, 1999: 32-35). Wel zijn er organisaties actief in Centraal-Amerika deze jonge democratieën te helpen bij het democratiseringsproces. Deze organisaties leveren hulp in landen die een freedomhouse score lager dan 2.5 hebben . Een ‘freedom’ waardering van 1 is het meest democratisch en een waardering van 7 is het meest dictatoriaal. Alle landen die niet hoger dan 2.5 scoren en dus niet het embleem ‘Free’ krijgen, ontvangen hulp bij de democratisering. Ondanks de geleverde hulp in de landen met lagere ‘Freedom’ waardering, blijkt in vele landen geen vooruitgang te zijn geboekt en in sommige gevallen is zelfs sprake van een achteruitgang in deze waardering . Een van de landen waar de score relatief gelijk is gebleven is Guatemala. In dit paper zal ik Guatemala onderzoeken, omdat dit het grootste land in Centraal-Amerika is en omdat Guatemala samen met Honduras en Nicaragua de laagste ‘Freedom’ waardering van de regio heeft gekregen . Er is dus nog veel ruimte voor verbetering op het gebied van democratisering in dit land. Toch lijkt het land door economische voorspoed een grotere kans te hebben een democratie te blijven.Show less