Depressie is een veelvoorkomend mentaal gezondheidsprobleem. Veel patiënten vertonen therapieresistentie, wat de noodzaak voor aanvullende behandelingen indiceert. Onderzoek suggereert dat sporten...Show moreDepressie is een veelvoorkomend mentaal gezondheidsprobleem. Veel patiënten vertonen therapieresistentie, wat de noodzaak voor aanvullende behandelingen indiceert. Onderzoek suggereert dat sporten een positief effect heeft op het gebruik van cognitieve emotieregulatie, vooral bij mensen met depressieve klachten, die vaak maladaptieve strategieën gebruiken, maar dit is empirisch nog niet onderzocht. Het doel van dit onderzoek is daarom om a) te achterhalen of sporten effectiever is dan rust voor adaptieve cognitieve emotieregulatie en b) of mensen met hoge (versus lage) depressieve klachten sporten (versus rust) beter kunnen gebruiken om hun emoties adaptief cognitief te reguleren. In dit experimentele onderzoek werden deelnemers (N = 58) eerst gevraagd naar hun depressieve klachten (DASS-21). Vervolgens werd gevraagd een recente negatieve gebeurtenis te herinneren om een urgentie te creëren voor cognitieve emotieregulatie. Daarna werden deelnemers willekeurig toegewezen tot 30 minuten sport (n = 30) of rust (n = 28) met de instructie om te reflecteren op de herinnerde negatieve gebeurtenis. Hierna werd de cognitieve emotieregulatie tijdens de taak bevraagd (CERQ). De resultaten van zowel een ongepaarde t-toets als een PROCESS-analyse toonden geen significant verband tussen sporten en cognitieve emotieregulatie, met depressieve klachten als moderator. Er werd wel een marginale trend waargenomen: sporten was gerelateerd aan adaptievere cognitieve emotieregulatie. Het ontbreken van significante effecten kan verklaard worden door de beperkte steekproefomvang, het gebrek aan deelnemers met hoge depressieve klachten en het gebruik van één sportsessie in plaats van herhaalde beweging. Toekomstig onderzoek zou kunnen overwegen om langdurige sportinterventies te implementeren bij een grotere, (klinische) steekproef.Show less
Depressie is in de huidige maatschappij een veelvoorkomend probleem, die zich vooral onder adolescenten en vrouwen afspeelt. Ondanks de al hoge cijfers van mensen met een depressie, is het...Show moreDepressie is in de huidige maatschappij een veelvoorkomend probleem, die zich vooral onder adolescenten en vrouwen afspeelt. Ondanks de al hoge cijfers van mensen met een depressie, is het werkelijke aantal met depressieve klachten nog vele malen hoger. Een bruikbare interventie hiertegen zou beweging kunnen zijn. Volgens eerder onderzoek zijn factoren die mogelijk nog meespelen zelfvertrouwen en type sport. Vandaar dat in deze studie door middel van vragenlijsten onderzocht werd of de relatie tussen fysieke activiteit en depressieve klachten gemodereerd kan worden door zelfvertrouwen. Ook de relatie tussen type sport en depressieve klachten werd onderzocht. Respondenten (n = 139) tussen de 16 en 61 jaar werden gevraagd naar hun fysieke activiteit (GPAQ), depressieve klachten (PHQ-9) en zelfvertrouwen (SES). Twee multipele regressies zijn uitgevoerd, waarbij er geen significant interactie-effect van zelfvertrouwen op de relatie tussen fysieke activiteit en depressieve klachten werd gevonden (p = .780). Ook is er geen significant verschil gevonden van type sport op depressieve klachten (p = .464). Het effect dat wel significant was, is de relatie van zelfvertrouwen en depressieve klachten (p < .001), wat suggereert dat zelfvertrouwen een belangrijke voorspeller van depressieve klachten is. Een verklaring voor het verkrijgen van niet significante effecten is de selecte steekproef, waardoor de verkregen data verstoord werd. De gevonden resultaten kunnen om deze reden niet gegeneraliseerd worden en moeten bescheiden geïnterpreteerd worden. Vervolgonderzoek kan zich richten op longitudinaal onderzoek op de relatie tussen fysieke activiteit en depressieve klachten met bijbehorende factoren en zal de limitaties van huidig onderzoek moeten corrigeren.Show less
Achtergrond: In de afgelopen jaren is het aantal mensen dat te maken krijgt met depressieve klachten enorm toegenomen. Dit groeiende probleem vraagt om een meer preventieve oplossing dan alleen het...Show moreAchtergrond: In de afgelopen jaren is het aantal mensen dat te maken krijgt met depressieve klachten enorm toegenomen. Dit groeiende probleem vraagt om een meer preventieve oplossing dan alleen het gebruik van medicatie en therapie. In dit onderzoek wordt er gekeken naar wat het effect van sporten is op depressieve klachten en specifiek wat de mediërende rol is van Self-Esteem en Self-Efficacy in deze relatie. Methode: Na een literatuuronderzoek over de bestaande artikelen, is er via Qualtrics een online-enquête samengesteld uit bestaande vragenlijsten, zoals de PHQ-9, GSES, RSES en GPAQ. Na de dataverzameling is er een selectie gemaakt van respondenten (N=91) die gebruikt zijn in dit onderzoek. Vervolgens zijn er twee mediatie-analyses uitgevoerd om de hypothesen, dat Self-Esteem en Self-Efficacy positief worden beïnvloed door Lichamelijke Activiteit en een verbeterend effect hebben op depressieve klachten, te testen. Resultaat: Uit de preliminaire-analyse bleek een zwakke correlatie tussen lichamelijke activiteit en depressieve klachten. Dit is in tegenspraak met de bestaande literatuur die stelt dat er een significant effect zou zijn. Na de mediatie-analyses werd er geen mediatie-effect gevonden van Self-Esteem en Self-Efficacy, wat wederom niet in lijn was met de bestaande literatuur. Conclusie: Er werd geen indirect effect gevonden voor Self-Esteem en Self-Efficacy, waardoor er aangenomen werd dat er geen mediatie-effect bestond. Daarnaast bleek de correlatie tussen Lichamelijke activiteit en depressieve klachten veel kleiner dan er in de literatuur beschreven werd. Mogelijk zijn deze resultaten te wijden aan een gelimiteerde dataset (N=91) waarbij aan niet alle assumpties voldaan is.Show less
