Veel mensen baseren zich op informatie uit de media om zich een beeld te vormen over bedrijven (Dowling, 1986, p. 112). In dit artikel wordt beargumenteerd dat het verhelderend kan werken om...Show moreVeel mensen baseren zich op informatie uit de media om zich een beeld te vormen over bedrijven (Dowling, 1986, p. 112). In dit artikel wordt beargumenteerd dat het verhelderend kan werken om beeldvorming door de media vanuit een narratief perspectief te benaderen. Dit wordt gedaan door middel van een casus. Hierin wordt onderzocht welk beeld er over de Rabobank als personage wordt geschetst in NOS-berichtgeving en hoe dit beeld verandert door de onthulling van de Libor-fraude. Dit onderzoek combineert narratologische begrippen met specifieke begrippen uit corporate research om het personage zo volledig mogelijk te omschrijven. Het Rabobank-personage blijkt uit vier verschillende rollen te bestaan: bedrijf, slachtoffer, dader en expert. De expert-rol bleek het dominantst te zijn: in deze rol wordt de door Rabobank beoogde identiteit positief bevestigd door de journalistiek. Na de onthulling van de Libor-fraude wordt de bank niet langer als expert of slachtoffer opgevoerd. Opvallend is dat NOS de Rabobank pas neerzette als dader nádat de fraude werd bevestigd door officiële bronnen. Dit roept vragen op over het onafhankelijke en kritische karakter van financieel nieuws.Show less
In juli 1722 werd de onkreukbaar geachte Abraham Houtman naar de Goudkust gestuurd als nieuwe directeur-generaal. Als buitenstaander moest hij orde op zaken stellen om de losgeslagen corruptie...Show moreIn juli 1722 werd de onkreukbaar geachte Abraham Houtman naar de Goudkust gestuurd als nieuwe directeur-generaal. Als buitenstaander moest hij orde op zaken stellen om de losgeslagen corruptie onder het WIC-personeel de kop in te drukken. Nog geen jaar later was hij dood en begraven. Zijn zware taken, de enorme tegenstand waar hij mee te maken kreeg en het ongezonde klimaat hadden hem de das omgedaan. De mislukte missie van Abraham Houtman geeft een inkijkje in de dagelijkse gang van zaken in de forten van de WIC aan de Goudkust. De Heeren Tien hadden allerlei ideeën over goede bedrijfsvoering, maar de realiteit in Afrika was weerbarstiger dan de plannen van het hoogste bestuursorgaan van de compagnie. Aan de hand van het directeur-generaalschap van Abraham Houtman geeft deze scriptie een beeld van leven en werken van Europeanen in West-Afrika in de jaren '20 van de achttiende eeuw.Show less