Humor is a pleasant and universal yet still not fully understood human experience. A growing body of literature proposes potential anxiety alleviating effects of humor but thus far has been...Show moreHumor is a pleasant and universal yet still not fully understood human experience. A growing body of literature proposes potential anxiety alleviating effects of humor but thus far has been inconclusive and methodologically lacking. With the world’s population getting older and a concerning number of older adults having anxiety-related complaints, we set out to rigorously test this hypothesis using a prospective longitudinal design. We investigated whether humor influences anxiety following adverse life events in older adults. We analyzed data of 1589 participants collected over three measurement points three years apart using a Multilevel Linear Mixed model. Scores on anxiety, humor and negative life events questionnaires were compared. Contrary to the proposed hypothesis, we did not demonstrate humor affect anxiety following adverse life events. Stress-buffering effect of humor is hence yet to be conclusively proven. Study limitations and future directions were discussed.Show less
Pieter van Laers (1599-1642) merkwaardige Zelfportret met heksenattributen (c. 1635 – 1637), waarop duivelse klauwen het magische ritueel van de schilder verstoren, werd tot op heden vaak verklaard...Show morePieter van Laers (1599-1642) merkwaardige Zelfportret met heksenattributen (c. 1635 – 1637), waarop duivelse klauwen het magische ritueel van de schilder verstoren, werd tot op heden vaak verklaard vanuit een persoonlijke belangstelling van deze Bentvueghel voor magie en occultisme. De overweldigende gelijkenis tussen het schilderij, ontstaan tijdens Van Laers verblijf in Rome, en de Necromancers van Angelo Caroselli (1585-1653) en Pietro Paolini (1603-1681) maakt echter duidelijk dat het afbeelden van een specifiek type magiër: de necromancer, een Romeinse traditie was. Deze Necromancers waren in trek bij de Romeinse clientèle en kwamen terecht in de collecties van belangrijke kardinalen, die de schilderijen verzamelden vanwege hun spottende en vermanende ondertoon. Een analyse van de Romeinse context laat zien dat magie alomaanwezig was in de Eeuwige Stad, maar er is geen bewijs dat Van Laer er zelf bij betrokken was. Tijdgenoten merkten bij Van Laer geen bijzondere belangstelling voor magie op, maar wel een humoristische inslag. Deze humor is terug te zien in het schilderij; Van Laer dreef de spot met zichzelf, andere schilders en de schilderkunst in het algemeen door zich af te beelden als falende magiër. Het Zelfportret als necromancer, zoals het werk zou moeten heten, sloot dus eerder aan bij een algemene magische trend dan bij een persoonlijke belangstelling van de schilder.Show less
Aware of the presence of the domestic servant figure in various humorous and entertainment productions in Brazil, this research seeks to insert itself in the field of studies of humor and...Show moreAware of the presence of the domestic servant figure in various humorous and entertainment productions in Brazil, this research seeks to insert itself in the field of studies of humor and representations of domestic servants. Through the analysis of the character Waldirene, protagonist of the comic strips "Waldirene A AM", published in the newspaper "O Estado" from Santa Catarina during the years of 1986 to 1989, this research seeks to answer which stereotypes are triggered by cartoonist Sérgio Bonson in the construction of the maid Wadirene and consequently what stereotypes have to say about the society that consumed them. In this sense, the humor triggered by the comic strips seeks to reveal something about the reading public and indicate the perspective of the newspaper as an instrument of the ruling class.Show less
Het anarchisme in Nederland kent een lange traditie van het provoceren van de staat die teruggaat tot in de jaren tachtig van de negentiende eeuw. Tijdens het interbellum werd zowel op straat als...Show moreHet anarchisme in Nederland kent een lange traditie van het provoceren van de staat die teruggaat tot in de jaren tachtig van de negentiende eeuw. Tijdens het interbellum werd zowel op straat als in tijdschriften zoals Alarm en De Moker geageerd tegen kapitalisme, militarisme, parlement en koningshuis. In dit onderzoek is een antwoord gezocht op de vraag hoe door Nederlandse anarchisten in het interbellum humor werd gebruikt bij het provoceren van de staat.Show less
Research master thesis | Literary Studies (research) (MA)
open access
Humor is so present in XVIIIth century libertine literature that it could be considered an essential part of its reading experience. However very few critics have shown interest in this fundamental...Show moreHumor is so present in XVIIIth century libertine literature that it could be considered an essential part of its reading experience. However very few critics have shown interest in this fundamental aspect of these texts, concentrating either on their serious or erotic content. This thesis aims to buck this trend and show the importance and value of humor in XVIIIth century libertine literature and how to better represent it in literary criticism. To this aim, the libertine texts are read against the backdrop of the main critical currents between the XVIIIth and the XXIst century, attempting to show which aspect of humor have been favored or ignored. A postmodern “ironic reading” of libertine literature is proposed as a way to offer a newer perspective on these works and show nuanced and more complex degrees of humor in the XVIIIth century texts. As a result, it is made clear that though seriousness has been a guiding principle for literary criticism so far, humor deserves a place in the study of libertine literature, especially today as postmodern tools allow a refinement in the understanding of the humor in these texts.Show less
This thesis will examine how humor is conveyed through linguistic means in NBC’s satiric mockumentary-style comedy television series The Office (2005-2013) by the main character Michael Scott. It...Show moreThis thesis will examine how humor is conveyed through linguistic means in NBC’s satiric mockumentary-style comedy television series The Office (2005-2013) by the main character Michael Scott. It will specifically research his use of language in scenes called “talking heads”, wherein the character speaks directly to the camera in a monologue/interview-type setting. The thesis statement is that although humor is incredibly subjective, an analysis using Richard Alexander’s model of classifying jokes will suggest that Michael Scott’s comedic success as a character is explained not by the number and nature of his intended jokes, but by the number and nature of his unintended humor. Alexander suggests six criteria for ascertaining humor. When humor is in fact ascertained it can be categorized as one of sixteen types of humor. This technique was applied to three categories of utterances: intended jokes, unintended humor, and non-jokes. The number of non-jokes was largest with 85 utterances, making it nearly four times as large as the intended jokes category. In the latter, ‘joke’ was the most prevalent type of joke with 36%. Unintended humor counted 44 utterances, of which 30% was ‘satire’. Non-jokes were also chiefly satiric, coming in at 39%. We theoretically know Michael is funny because he is the main character in a comedic television series, however this evidence shows that intended humor and/or jokes attribute the least to his comicality. Unintended and unconscious humor was predominantly present and mainly satiric in nature. It could be assumed that the thesis statement is correct.Show less
Bachelor thesis | Griekse en Latijnse taal en cultuur (BA)
closed access
In een aantal werken schrijft Aristophanes over zijn geweldige hoogstaande, literaire humor. Dat hij met deze humor niet de eerste plaats in toneelwedstrijden haalt, komt door hem door de voorkeur...Show moreIn een aantal werken schrijft Aristophanes over zijn geweldige hoogstaande, literaire humor. Dat hij met deze humor niet de eerste plaats in toneelwedstrijden haalt, komt door hem door de voorkeur van zijn publiek voor vieze grapjes. Kloppen deze uitspraken wel? Geeft hij de voorkeur aan hoogstaande humor? Wat vindt het publiek leuker? Door de Kikkers te analyseren, probeer ik er achter te komen welk invloed het publiek heeft gehad op Aristophanes' manier van schrijven.Show less
De gedichten van de veertiende-eeuwse sprookspreker Willem van Hildegaersberch lijken op het eerste gezicht een serieus karakter te hebben. Ze behandelen ernstige onderwerpen zoals de dood,...Show moreDe gedichten van de veertiende-eeuwse sprookspreker Willem van Hildegaersberch lijken op het eerste gezicht een serieus karakter te hebben. Ze behandelen ernstige onderwerpen zoals de dood, onrechtvaardigheid en politieke onrust. Toch wees literatuurhistoricus Theo Meder ook op humoristische passages in de sproken. Deze scriptie werkt die gedachte verder uit: door de sproken in hun context te plaatsen, onder andere van de geldende genreconventies van middeleeuwse boerden, ontstaat een genuanceerd beeld van de humor in Willems sproken. Ook twee filosofische theorieën over de lach en een aantal veelvoorkomende motieven in middeleeuwse humor werpen een nieuw licht op verschillende passages.Show less
