Hoe ontmaskert Chika Unigwe in haar romans geluk als ideologie of valse belofte? Bij het antwoorden van deze vraag wordt gefocust op gender en hybriditeit, omdat dit de twee thema’s zijn die in de...Show moreHoe ontmaskert Chika Unigwe in haar romans geluk als ideologie of valse belofte? Bij het antwoorden van deze vraag wordt gefocust op gender en hybriditeit, omdat dit de twee thema’s zijn die in de literatuur naar voren komen en door Unigwe zelf genoemd worden als belangrijk in haar werk.Show less
In 1978 publiceerde de Amerikaans-Palestijnse literatuurwetenschapper Edward Said de gezaghebbende studie Orientalism. Hiermee zorgde hij voor een doorbraak in de postkoloniale studies en legde hij...Show moreIn 1978 publiceerde de Amerikaans-Palestijnse literatuurwetenschapper Edward Said de gezaghebbende studie Orientalism. Hiermee zorgde hij voor een doorbraak in de postkoloniale studies en legde hij de basis voor latere postkoloniale theoretici, zoals Elleke Boehmer en Homi Bhabha. Bhabha die als een van de belangrijkste theoretici van de koloniale en postkoloniale literatuur wordt beschouwd, wijst op de ambiguïteit van het koloniale discours en onderstreept hierbij de complexiteit van de relaties tussen kolonisator en gekoloniseerde. Om deze ambivalentie aan te duiden introduceert hij twee concepten die een belangrijke plaats binnen de postkoloniale theorie innemen en die ik in deze scriptie op werken uit de Nederlands-Indische literatuur toepas, namelijk: mimicry en hybriditeit. Mimicry verwijst naar het nabootsen van de kolonisator door de gekoloniseerde en hybriditeit naar een raciale/interculturele mengvorm. Om de complexiteit van deze concepten te demonstreren, heb ik literaire teksten als mijn onderzoeksobjecten geselecteerd die uit verschillende historische tijdsperioden afkomstig zijn en vanuit verschillende perspectieven – westers en niet-westers – geschreven zijn. Specifiek betreft het de volgende koloniale werken van Nederlandse schrijvers: Christina Martha van Q.M.R. Ver Huell en Aboe Bakar van P.A. Daum, en de postkoloniale romans Buiten het gareel van de Indonesische schijfster Soewarsih Djojopoespito en Tussen Ambon en Amsterdam van de Nederlands-Molukse auteur Herman Keppy. Alle door mij geanalyseerde literaire teksten worden door de volgende ambiguïteit gekenmerkt: de gekoloniseerde probeert om zich van zijn ongeschiktheid te bevrijden, maar zijn streven leidt in plaats van tot ongeschiktheid tot hybriditeit. Aan het eind van deze scriptie bevindt zich in de bijlage een interview met Herman Keppy dat ik op 7 juli 2015 met de schrijver heb afgenomen.Show less
