In dit onderzoek is onderzocht in welke mate de mentor leerlingen in het eindexamenjaar op dit moment in hun sociaal-emotionele behoeften voorziet en welke behoeften leerlingen hierin nog hebben....Show moreIn dit onderzoek is onderzocht in welke mate de mentor leerlingen in het eindexamenjaar op dit moment in hun sociaal-emotionele behoeften voorziet en welke behoeften leerlingen hierin nog hebben. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van pedagogisch bureau OOK, zodat ze een effectieve training voor mentoren kunnen (door)ontwikkelen. De sociaal-emotionele behoeften van leerlingen zijn uitgesplitst in drie basisbehoeften; competentie, autonomie en sociale verbondenheid. Deze basisbehoeften zijn gebaseerd op de Self-Determination Theory van Deci en Ryan (2000). De volgende deelvragen zijn onderzocht: “Welke sociaal-emotionele behoeften van leerlingen op het gebied van autonomie, sociale verbondenheid en competentie worden momenteel vervuld door de mentor?”, “Hebben leerlingen het meest behoefte aan mentor ondersteuning op het gebied van competentie, autonomie of sociale verbondenheid?”, “Verschilt de mate waarin leerlingen behoefte hebben aan ondersteuning van de mentor van de mate waarin zij hierin worden vervuld?” en “Verschillen leerlingen op basis van onderwijsniveau en profielachtergrond in de mate waarin zij voorzien worden en behoefte hebben aan autonomie, sociale verbondenheid en competentie?”. Aan het onderzoek hebben 66 eindexamenleerlingen van de havo en vwo deelgenomen. Voor de participanten was een minimale leeftijd van 16 jaar vereist. De onderzoekspopulatie bestond uit 17 mannen, 48 vrouwen en 1 ‘anders’. De verdeling van het niveau van de populatie bestond uit 29 havisten en 37 vwo’ers. Het vakkenprofiel dat wordt gevolgd door de betreffende respondenten is een natuurprofiel of een maatschappijprofiel. In de onderzoekspopulatie volgden 36 respondenten een natuurprofiel en 30 respondenten een maatschappijprofiel. De scholen zijn geworven binnen het netwerk van de onderzoekers en door scholen op het internet te zoeken en deze te benaderen, waarbij alle scholen binnen de provincie Zuid-Holland of Utrecht lagen. De vragenlijst is gebaseerd op de Mentor Evaluation Tool en de Work-Related Scale for Basic Need Satisfaction. In de vragenlijst zijn de drie basisbehoeften van de Self-Determination Theory - autonomie, competentie en sociale verbondenheid - uitgevraagd. Daarnaast zijn ook de achtergrondvariabelen gender, school, onderwijsniveau en profiel en school uitgevraagd. De eerste deelvraag liet zien dat leerlingen op dit moment gemiddeld het meest voorzien worden in autonomie door hun mentor en het minst in competentie en sociale verbondenheid. De tweede deelvraag liet zien dat leerlingen gemiddeld het meest behoefte hebben aan begeleiding bij competentie en autonomie en het minste behoefte hebben aan begeleiding bij sociale verbondenheid. Hieruit volgde dat er een verschil is in constructen tussen de behoefte van leerlingen en mate waarin zij hier huidig in worden vervuld. Er zijn tegen de verwachting in geen significante verschillen gevonden in behoeften van leerlingen van havo of vwo en leerlingen met een natuur- of maatschappijprofiel. Het advies is om als mentor meer aandacht te besteden aan de ondersteuning van eindexamenleerlingen in hun autonomie en competentie en in mindere mate in de onderlinge sociale verbondenheid. Het is belangrijk dat de leerlingen het gevoel hebben dat zij zelf de vrijheid hebben om keuzes te maken en dat zij genoeg zelfvertrouwen hebben om hun eindexamens te halen. Hier kan OOK aan bijdragen door deze handvatten in trainingen aan te bieden aan mentoren, waarbij met verschillende modules kan worden ingegaan op de ondersteuning in autonomie en competentie. Hoewel de meeste leerlingen aangeven dezelfde behoefte voor competentie en autonomie te hebben, zijn er ook mogelijk onderlinge verschillen. Het is daarom interessant om toekomstig onderzoek te richten op de persoonskenmerken van leerlingen, zodat er mogelijk uitspraken kunnen worden gedaan over specifieke behoeften van een eindexamenleerling.Show less
This study focuses on the influence of the mentor’s approach and the student teacher’s relationship with his mentor on the student teacher’s perceived learning outcomes, measured by his perceived...Show moreThis study focuses on the influence of the mentor’s approach and the student teacher’s relationship with his mentor on the student teacher’s perceived learning outcomes, measured by his perceived knowledge productivity. In a comparative case-based design including 12 couples of student teachers and their mentors we compared the student teacher’s perceived knowledge productivity for groups based on the experienced mentor’s approach in the mentoring conversation and the student teacher’s relationship with his mentor. The findings of this study suggest that: • The mentor’s approach in the mentoring conversation does not significantly influence the student teacher’s perceived knowledge productivity. We compared two approaches: a scaffolding and prescriptive ‘high road’ approach and an exploring ‘low road’ approach. • Student teachers who have a positive relationship with their mentor have higher perceived knowledge productivity. The student teacher’s relationship with his mentor was measured on three variables: student teacher’s satisfaction with his mentor, experienced effect of the mentoring and closeness in the mentoring relationship. Our findings indicate that the relationship between student teacher and mentor influences the student teacher’s perceived learning outcomes. Therefore more attention in matching student teachers and mentors is desirable. A high closeness in the relationship also has a positive influence on the student teacher’s perceived learning outcomes. It would be recommendable to reconsider the detached way a teacher educator is currently mentoring his student teacher. Although no significant influence for mentor’s approach to perceived knowledge productivity is found, we did see slightly higher scores for the group of student teachers who experienced a ‘low road’ approach. This suggests that our ‘low road’ might facilitate learning. If this finding can be generalized to all mentoring, mentors can deliberately use this approach to increase student teacher’s learning outcomes. We also found that the experimental model on mentor’s approach used in this study might not be correct or complete. We suggest improving the instrument used to measure the mentor’s approach by adding a category ‘explanation of practical knowledge’ and suggest changing the level of measurement from propositions to paragraphs or turns taken in the conversation.Show less
