Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog ging de Tweede Kamer in Nederland een periode in dat later de 'godsvrede' genoemd zou worden. Het beleid van de regering werd in die periode unaniem...Show moreBij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog ging de Tweede Kamer in Nederland een periode in dat later de 'godsvrede' genoemd zou worden. Het beleid van de regering werd in die periode unaniem door het parlement goedgekeurd. De gedachte hierbij was dat de Nederlandse regering in dat geval zo goed als mogelijk ervoor kon zorgen dat de Nederlandse neutraliteit gewaarborgd zou blijven. Toch waren er wel parlementaire debatten, waarbij lange toespraken van parlementariërs niet zeldzaam bleven. Wat werd er tijdens de debatten besproken, terwijl het beleid unaniem goedgekeurd werd? Hoe keken de parlementariërs naar hun eigen rol en naar de rol van het parlement als instituut? Wat voor retoriek gebruikten de parlementariërs bij hun toespraken? Hoe keek de Nederlandse pers naar de toespraken van de Kamerleden?Show less
In deze scriptie wordt besproken in hoeverre de Nederlandsch Indische koloniale kranten een uitlaatklep vormden voor maatschappelijk engagement en verontwaardiging. De schrijver daarbij benieuwd...Show moreIn deze scriptie wordt besproken in hoeverre de Nederlandsch Indische koloniale kranten een uitlaatklep vormden voor maatschappelijk engagement en verontwaardiging. De schrijver daarbij benieuwd hoe groot de verwijdering tussen koloniale en inheemse samenleving was – identificeerden journalisten (en lezers) zich met de inheemse bevolking of distantieerden ze zich daarvan? Er wordt gebruik gemaakt van relevante literatuur over het apartheidskarakter van de koloniale samenleving (bv Gouda) en over de koloniale pers Termorshuizen en Sens en Bosma).Show less
In mijn MA-scriptie, getiteld Ridderlijk vorst en publieke opinie: Het publiek vertoon van koning Willem II en de reacties in de pers, wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de wijze waarop...Show moreIn mijn MA-scriptie, getiteld Ridderlijk vorst en publieke opinie: Het publiek vertoon van koning Willem II en de reacties in de pers, wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de wijze waarop Koning Willem II zich in het openbaar begaf, en hoe de pers hier in deze periode op reageerde. Dit hangt samen met de ontwikkeling van de Nederlandse monarchie, die tegen het einde van de negentiende eeuw een symbolische functie kreeg, als overkoepelend nationaal orgaan dat de door de verzuiling ontstane maatschappelijke verdeeldheid enig tegengas gaf; dit gevoel werd versterkt door, middels bezoeken aan provincies, de band met het volk te versterken. In dit onderzoek ging het erom om na te gaan in hoeverre hier ook al sprake was onder Willem II. De vraag luidt in hoeverre het uiterlijk vertoon van de vorst toen al belangrijk was in de ogen van de publieke opinie. De reden hiervoor is dat de verzuiling toen nog een minder sterke invloed op de Nederlandse maatschappij had, terwijl de monarchie juist afstand deed van haar officiële machtspositie. Inderdaad had Willem II een voorliefde voor pracht en praal, evenals voor ridderlijk militarisme, terwijl hij ook een band met het gewone volk trachtte te creëren. Zowel ridderlijk vertoon als de populariteitshonger waren reden voor zijn provinciale huldetochten. De reacties van de Nederlandse pers op het vertoon van de koning was echter gematigd. Kritiek bleef beperkt, implicerend dat men zich niet aan dergelijk vertoon stoorde, of dat dit zelfs als vanzelfsprekend beschouwd werd. Indien dat laatste het geval was, was er nauwelijks kritiek, daar dit in een dergelijke visie gelijk zou staan met kritiek op de monarchie, waaraan pracht en praal inherent waren.Show less