In dit onderzoek staat centraal hoe in 2017 op Twitter de ongeloofwaardigheid van de media, in de context van de MH17-ramp, discursief werd geconstrueerd. Daarbij is gebruik gemaakt van Luhmanns...Show moreIn dit onderzoek staat centraal hoe in 2017 op Twitter de ongeloofwaardigheid van de media, in de context van de MH17-ramp, discursief werd geconstrueerd. Daarbij is gebruik gemaakt van Luhmanns theorie over ver- en wantrouwen als middel om de complexiteit van de wereld te verminderen. De onderzoeksvraag is beantwoord middels een op Foucault geïnspireerde discoursanalyse waarbij gebruik is gemaakt van 415 tweets die uitingen van wantrouwen en mediascepticisme bevatten. Data is verzameld via Obi4Wan. Uit de 415 tweets zijn drie discursieve thema’s gedistilleerd, waarvan het dominante thema ‘mainstream media als propaganda-instrument’ nader is onderzocht. De perceptie van accounts is dat media ingezet wordt, of zichzelf inzetten, als propaganda-instrument voor de overheid. Media zouden niet geloofwaardig zijn omdat zij niet onafhankelijk zijn; zij misbruiken hun macht om de publieke opinie te sturen met misleidende informatie. Door alternatieve media te vertrouwen en gevestigde media te wantrouwen, wordt regulier nieuws door accounts afgestoten. Dit afstoten is een actieve keuze en zorgt voor complexiteitsreductie omdat andere keuzes en opties worden ontweken. De hoofdvraag laat zich niet kort en bondig beantwoorden omdat de ongeloofwaardigheid van de media in de context van de MH17-ramp op meerdere manieren discursief wordt geconstrueerd. Via discours wordt gedistantieerd van de ‘leugens’ van de media waardoor de accounts dichterbij hun eigen ervaren werkelijkheid blijven. Mogelijkheden voor vervolgonderzoek worden genoemd. Show less
