De kwaliteit van de therapeutische relatie in psychotherapie, de persoonlijke band tussen de therapeut en de patiënt, blijkt erg bepalend voor het behandelresultaat. Dit wordt in de regel...Show moreDe kwaliteit van de therapeutische relatie in psychotherapie, de persoonlijke band tussen de therapeut en de patiënt, blijkt erg bepalend voor het behandelresultaat. Dit wordt in de regel onderscheiden van technieken, als zijnde alle manieren waarop klachten, gedragingen en herstel begrepen worden en al de interventies die hieruit volgen. Deze scriptie beschrijft drie benaderingen die de kracht van de relatie in onderscheid van technieken pogen te verklaren, vanuit de stellingname dat het belang van de relatie relevant is voor de verantwoordelijkheid die de therapeut ten overstaan van de patiënt heeft. Door gebruik te maken van verschillende plaatsen die door filosofen aan de ethiek zijn toegekend, worden verschillende mogelijkheden zichtbaar. De faciliterende relatie, ten eerste, leert dat de kracht van de relatie gelegen is in haar ondersteuning van de technieken. De atechnische relatie, ten tweede, stoelt op Bubers begrip van de ethische tussenruimte en beschrijft de relatie op haar krachtigst wanneer technieken slechts een geminimaliseerde rol spelen. De asymmetrische relatie, ten slotte, stoelt op Levinas’ begrip van de ethiek als eerste filosofie en leert dat de confrontatie met een ander oproept tot verantwoordelijkheid en dat dit (in beide richtingen) de kracht van de therapeutische relatie verklaren kan. Deze laatste benadering wordt als de meest plausibele verklaring voorgesteld. Deze benadering onderstreept de waarde van een kwetsbare betrokkenheid van de psychotherapeut op het therapeutisch proces.Show less