De restauraties van de Alte Nationalgalerie en het Rijksmuseum hebben de gebouwen waarin de musea zich bevinden, teruggebracht naar de 19e-eeuwse staat. Daarnaast hebben ingrepen in de collectie en...Show moreDe restauraties van de Alte Nationalgalerie en het Rijksmuseum hebben de gebouwen waarin de musea zich bevinden, teruggebracht naar de 19e-eeuwse staat. Daarnaast hebben ingrepen in de collectie en de presentatie ervan plaatsgevonden. Deze scriptie onderzoekt in hoeverre en hoe deze veranderingen nationaal besef bij de bezoekers stimuleren en/of versterken.Show less
Het doel van dit onderzoek is om een overzicht te geven van de wisselwerking tussen drie geselecteerde elementen, die onlosmakelijk verbonden zijn met het werkgebied van conservering: 1)...Show moreHet doel van dit onderzoek is om een overzicht te geven van de wisselwerking tussen drie geselecteerde elementen, die onlosmakelijk verbonden zijn met het werkgebied van conservering: 1) restauratie, 2) (de houding tegenover) erfgoed, en 3) de Atheense Akropolis als monument. Dit wordt gedaan aan de hand van een archeometrische analyse van de restauratie van de kariatiden, die als case-study dient om te bewijzen dat deze drie elementen onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. Om een introductie te geven op de Akropolis als monument, wordt in het begin van deze scriptie de geschiedenis van de Akropolis, het Erechtheion en de kariatiden besproken. Er wordt een moderne waardering aan de monumenten toegekend, die resulteert in de keuze voor een bepaalde restauratiemethode. Het feit dat de Akropolis in 1987 toegelaten is tot de World Heritage List van UNESCO, draagt daarnaast ook bij aan ontwikkelingen en creatie van mogelijkheden op het gebied van conservering en restauratie. Een van de grootste ontwikkelingen die de afgelopen decennia plaats heeft gehad rondom de Akropolis als monument, is de opening van het nieuwe Akropolis Museum in 2009; een museum dat buitengewoon grote aandacht schenkt aan conservering en restauratie van het erfgoed van de Akropolis. Eén van de bekendste voorbeelden hiervan is de restauratie van de kariatiden, die live op zaal uitgevoerd wordt voor publiek. Dit heeft tot gevolg dat het publiek geprikkeld wordt en bewuster wordt gemaakt van het belang van het vakgebied van conservering en restauratie, daarnaast draagt de grote publiciteit rondom deze restauratie bij aan het scheppen van een algemene houding tegenover erfgoed. Deze houding tegenover erfgoed is tijdsgebonden en heeft andersom ook grote invloed op de ontwikkeling en het gebruik van restauratiemethoden, zoals de recentelijk ontworpen innovatieve lasertechniek die gebruikt wordt op de kariatiden. Door de projectie van de restauratiemethode van de kariatiden op de wederzijdse verbanden tussen erfgoed, restauratie en de Akropolis, wordt duidelijk hoe bovenstaande resultaten zich tot elkaar verhouden. Ook wordt duidelijk hoe deze resultaten een invloed op elkaar uit hebben geoefend in het (recentelijke) verleden, en hoe zij dat zullen blijven doen in de toekomst.Show less
