An out-of-home placement is the most severe measure of child protection and has a great impact on children as well as parents. The decision-making process about whether to place a child out of home...Show moreAn out-of-home placement is the most severe measure of child protection and has a great impact on children as well as parents. The decision-making process about whether to place a child out of home has been discussed for many years, mainly due to diversity in research results. Despite the considerable research on complex factors, the relevance of these specific risk factors seems to differ between professionals and therefore it remains unknown on which criteria youth care professionals base their decision. This study aims to determine the relation between child-, parent- and family risk factors and out-of-home placement decisions. To test the hypothesis that child-, parent- and family risk factors are related to out-of-home placements, 74 Master students (38 Master students in Education and Child studies, and 36 Master students in Child Law) were presented with vignettes reflecting child protection cases. In addition to these case descriptions, Master students in Child Law received additional information (a recommendation for an out-of-home placement or not) about the case from the Child Protection Board (CPB). The participants were asked to read the four vignettes individually and indicate whether they would consider an out-of-home placement. The Master students in Child Law were asked to assess each vignette twice: once before the advice from the CPB and once after the advice. General decision-maker factors (difference in education), case factors (child-, parent and family) and additional information from the CPB were not related to their decisions. Despite the fact that no significant results were found, the study does provide knowledge about the importance of education and the advice from the CPB. It still remains important to provide insight into the factors influencing decision-making to reduce the subjectivity in these decisions and provide starting points for a more unambiguous approach in the decision-making process.Show less
Zelfdoding onder jongeren tussen de 15 en 29 jaar in Japan is een sociaal probleem dat recentelijk meer aandacht krijgt van nationale en internationale instanties. Om effectieve...Show moreZelfdoding onder jongeren tussen de 15 en 29 jaar in Japan is een sociaal probleem dat recentelijk meer aandacht krijgt van nationale en internationale instanties. Om effectieve zelfdodingspreventiemaatregelen te kunnen creëren is het van belang dat deze aansluiten bij de risicofactoren die de persoon aanzet tot zelfdoding. In deze scriptie is de relatie tussen de risicofactoren voor zelfdoding onder jongeren in deze leeftijdsgroep en de door de overheid bedachte preventiemaatregelen onderzocht. Eerst is de stand van zaken omtrent zelfdoding onder deze groep omschreven. Daarna zijn de verschillende risicofactoren uitgelicht. Vervolgens zijn deze vergeleken met een uiteenzetting van de preventiemaatregelen. Ten slotte is er antwoord gegeven op de onderzoeksvraag en zijn aanbevelingen gedaan voor volgend onderzoek. Uit het onderzoek is gebleken dat voor deze groep meerdere risicofactoren van toepassing zijn en dat het merendeel behandeld word door de overheid. Hierbij is echter gebleken dat meerdere factoren die ontbreken, namelijk academische druk, zelfmutilatie, soa’s, drugsgebruik en informatie via kranten niet behandeld zijn in de preventiemaatregelen.Show less
