De presentatie en representatie van māhū en raerae in Kehinde Wileys tentoonstelling Tahiti (2019) bevragen de complexe koloniale narratieven en visualiseringen die tot op de dag van vandaag...Show moreDe presentatie en representatie van māhū en raerae in Kehinde Wileys tentoonstelling Tahiti (2019) bevragen de complexe koloniale narratieven en visualiseringen die tot op de dag van vandaag bepalend zijn voor Tahiti en haar bevolking. Specifiek de vormen van transgenderisme die zich bevinden op het eiland zijn nog altijd onbegrepen en gekleurd door de koloniale basis van de moderniteit en het Tahitiaanse oeuvre van Paul Gauguin. Wiley ontwricht dit sociale en visuele narratief door deze te dekoloniseren en de māhū en raerae te assisteren in het (re)presenteren van zichzelf in een nieuw visueel en emancipatorisch narratief. Door gezamenlijk en visueel narratieven van authenticiteit, agency en aanwezigheid te introduceren bij de bezoekers van de tentoonstelling wordt in elk geval bij hen de koloniale, primitieve, normatieve, binaire en westerse kijk op Tahiti gedeconstrueerd, gedekoloniseerd en ontwricht. Het individuele genderbestaan van māhū en raerae wordt hiermee door Wiley op genuanceerde wijze verbeeld, erkend en geaccepteerd.Show less
