In dit onderzoek stond de volgende vraag centraal: Hoe was de interactie van de lokale bevolking van Sri Lanka met de Nederlandse koloniale instituties en rechtsnormen op het gebied van...Show moreIn dit onderzoek stond de volgende vraag centraal: Hoe was de interactie van de lokale bevolking van Sri Lanka met de Nederlandse koloniale instituties en rechtsnormen op het gebied van huwelijkszaken in 1763 en 1764? In het eerste hoofdstuk was de Sri Lankaanse historische context beschreven aan de hand van secundaire literatuur. Door haar komst op Sri Lanka had de VOC het handelsmonopolie op kaneel overgenomen van de Portugezen. Onder de VOC reikte het kolonialisme verder dan alleen de handel; de Nederlanders oefenden door lokale instituties overheidsmacht uit. De Scholarchale Vergadering, die toezicht hield op het werk van de schoolmeesters en fungeerde als een civiele rechtbank, was zo’n institutie. De tweeledige rol van deze schoolmeesters – het verzorgen van het onderwijs en het bijhouden van de schoolthombo’s – maakten hen de ogen en oren van de VOC op het zuidwestelijke platteland. Zo kon de VOC tot op lokaal niveau invloed uitoefenen bij de Sri Lankaanse bevolking. Het tweede hoofdstuk richtte zich op het al bestaande lokale gewoonterecht rond het thema huwelijk en de interactie van de koloniale rechtsnormen en -orde met de lokale praktijk op dit punt. Er werd in secundaire literatuur gevonden dat de lokale bevolking zich vaak vasthield aan eigen huwelijksgewoonten; zij kenden het verband niet tussen een legale status en een huwelijk of een kind. Koloniale instellingen werden vaak verward met het eigen gewoonterecht en zo werden deze koloniale instellingen, zoals de vereiste twee stappen tot een legaal huwelijk, halfslachtig nageleefd. Sancties op het overtreden van de koloniale verordeningen werden vaak niet gehandhaafd en de Nederlanders sloten hun ogen voor lokale praktijken. De voorkeur van de VOC ging uit naar economische winst boven moralistische integriteit. In het derde hoofdstuk zijn de notulen van de Scholarchale Vergadering in Galle van de jaren 1763 en 1764 doorgespit. Het inside-out perspectief is hierbij in acht genomen: wat bewoog de lokale bevolking om huwelijkszaken aan een koloniale rechtsinstitutie, waar andere rechtsnormen golden, voor te leggen? De acht huwelijkszaken gevonden in deze twee jaar wijzen erop dat binnen de huwelijkspraktijk van de lokale bevolking het lokale gewoonterecht nog sterk de overhand behield ten opzichte van de koloniale rechtsnormen. Zodra er echter een persoonlijk voordeel te halen viel via koloniale juridische instituties wist de lokale bevolking deze te vinden – zo ook de Scholarchale Vergadering. Degenen die voor de Scholarchale Vergadering verschenen met een verzoek leken de koloniale rechtsnormen niet te verwarren met het eigen gewoonterecht: er bestond een bewustzijn van de juridische voordelen die hun verzoek met zich meebracht. Deze bevinding wijkt af van de secundaire literatuur. Pas als deze voordelen van toepassing waren werd er echter meegebogen in de koloniale rechtsnormen. De aanklagers hadden vaak voldoende – en in een enkel geval ontoereikende – kennis van de koloniale rechtsorde om te weten dat zij via de Scholarchale Vergadering voor hun eigen belang konden opkomen en hoe zij dit konden doen aan de hand van koloniale wetten en instellingen. Rupesinghe vond in haar studie van de Landraden dat de lokale bevolking deze koloniale instituties wist te consulteren uit eigenbelang. De bevindingen in dit onderzoek zijn in overeenstemming daarmee. Door naar de koloniale bureaucratie te gaan met onderlinge geschillen legitimeerde de lokale bevolking de macht van de VOC op het eiland, zoals Alicia Schrikker stelde.Show less
The colonial petition is a valuable source to get insight into the condition of colonised humanity. This thesis discusses forty-four petitions written in 1790 by peasant-cultivators in the Matara...Show moreThe colonial petition is a valuable source to get insight into the condition of colonised humanity. This thesis discusses forty-four petitions written in 1790 by peasant-cultivators in the Matara district. The petitioners transmitted these petitions to colonial officials in the first three months of an uprising in the countryside of Sri Lanka. The question this study aims to answer is: “How do petitions written during a protest in 1790 convey the resistance, negotiation, and experience of Dutch colonialism by inhabitants of the Matara dessavony?”Show less
Between 1639 and 1854 was the Netherlands the only European country allowed to trade with Japan. After 1854, when Commodore Perry uses gunboat diplomacy to open diplomatic contact with Japan, the...Show moreBetween 1639 and 1854 was the Netherlands the only European country allowed to trade with Japan. After 1854, when Commodore Perry uses gunboat diplomacy to open diplomatic contact with Japan, the unique position of the Netherlands had changed drastically. Nonetheless, the Dutch government was not eager to give up its monopoly on Japan that easily. As a result, after Japan opened, the Dutch government can be observed undertaking many projects in Japan to convince the Japanese that unique relations with the Dutch were still in the Japanese interest. Especially in Nagasaki, where the Dutch had a trading post for since the 17th century, the Dutch undertook many projects and this started to shape the city going forward. This thesis examines how Dutch influence shaped three prominent sectors in Nagasaki throughout the nineteenth century; the rising military & industrial sectors and the declining trade sector in Nagasaki. The developments in these sectors are framed within wider Japanese history of that era and also the decline of Dutch influence in the nineteenth century. The conclusion of this thesis is that the Dutch still fulfilled a prominent position within Japanese, and then especially Nagasaki, after the years of the opening in 1854. The Dutch worked hard to introduce Japan with new military and industrial knowledge, while simulataneously aiming to include within a new trade network. The Dutch supplied new materials, worked as teacher and also worked as intermediaries with other Western nations. Eventually the Dutch could not keep up with other Western nations and by the 1870s most Dutch experts had disappeared from Japan. Nonetheless, by this time their influence had played a major role in Nagasaki. The basis had been laid for the rise of many factories in the city, the city had become a centre for military knowledge and trade had dwindled from the city. Byt the time the last of the Dutch experts left, Nagasaki had been set on a course to become a military-industrial complex, which would play an important part in the next century.Show less
Kort voor de Japanse inval in Nederlands-Indië (1942) werd een groep van 146 geïnterneerde Indische NSB'ers, de onverzoenlijken, naar Suriname verscheept. Meer dan een jaar na het einde van de...Show moreKort voor de Japanse inval in Nederlands-Indië (1942) werd een groep van 146 geïnterneerde Indische NSB'ers, de onverzoenlijken, naar Suriname verscheept. Meer dan een jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog werden zij vervolgens naar Nederland gebracht waar zij probeerden gerehabiliteerd te worden. In deze scriptie is getracht de beleidslijn ten aanzien van deze groep - de Surinamegroep - te reconstrueren.Show less
This thesis focused on the question of how it had been possible for Europeans to become ‘white rajas’ in eastern Indonesian contexts. In order to answer this question, I have conducted a...Show moreThis thesis focused on the question of how it had been possible for Europeans to become ‘white rajas’ in eastern Indonesian contexts. In order to answer this question, I have conducted a microhistorical study on the ‘social life’ of the ‘successful’ missionary Ernst Steller, who had been working on the island of Sangihe Besar. Ernst Steller eventually managed to acquire significant social status in local society, an extraordinary large following, access to a large free labour force, a large plantation, and eventually the ability to dominate local chiefly politics. In order to explain Ernst Steller’s political, social and economic rise, I have utilized Tony Ballantyne’s concept of ‘imperial entanglement’, which positions the missionary as a dependent social actor within local society. As Ernst Steller had been largely dependent on local elites, he became a part of local society, and had to adapt to local culture and institutions. Ernst Steller actively participated in the competitive and ritualistic politics of Sangihe Besar – in the process adapting and manipulating local cultural conceptions and institutions in order to achieve his own goals. Due to his connections to the Netherlands and the Dutch colonial state, Ernst Steller eventually managed to gain an edge over the local elites. Ultimately, Ernst Steller became one of the dominant figures in the Sangirese political arena, together with a small number of European actors who had used similar ways to acquire their political, social and economic positions. These ‘white rajas’ competed amongst each other, perpetuating the competitive and ritualistic political culture of Sangihe Besar. This thesis has demonstrated that 1) missionaries had – given the right political and social circumstances – been able to transform their dependent social positions into positions of political power, and 2) social mobility in Sangirese contexts greatly resembled processes of social mobility in both eastern Indonesian and Melanesian contexts.Show less
Volgens Tony Ballantyne heeft het christendom een betwiste maar belangrijke plaats in het hart van het Britse imperium en de imperiale cultuur. In een essay over de Britse kolonisatie van Nieuw...Show moreVolgens Tony Ballantyne heeft het christendom een betwiste maar belangrijke plaats in het hart van het Britse imperium en de imperiale cultuur. In een essay over de Britse kolonisatie van Nieuw Zeeland concludeert Ballantyne dat die kolonisatie gepresenteerd werd als een vorm van humanitaire interventie, ingegeven door morele en politieke motieven en retoriek van de zending. Dit relatief nieuwe perspectief op kolonialisme is voor het Nederlands kolonialisme nog niet in toegepast in onderzoek. Dit onderzoek is een eerste stap in die richting. Aan de hand van het tijdschrift van het Nederlandsch Zendelinggenootschap is onderzocht hoe zendelingen de zending en het kolonialisme rechtvaardigden naar de achterban toe, in de jaren ’30 van de negentiende eeuw, vergeleken met de jaren ’80 van de negentiende eeuw. Het onderzoek neemt ook plaats in het bredere historiografische debat over New Imperial History, door juist geen politiek, bestuurlijk of militair perspectief te nemen. Het eerste hoofdstuk focust op de context waarin het NZG opereerde en hoe het NZG zelf in elkaar zat. Daaruit blijkt dat de duale missie van het verspreiden van geloof en 'beschaving' al van het begin aanwezig was. In het tweede en derde hoofdstuk zijn per periode verschillende thema's uitgewerkt. Voor de jaren dertig zijn dat werving en ideaalbeeld van zendelingen, ziekte en overlijden en interactie met de lokale bevolking. De thema's van de jaren tachtig zijn werving en ideaalbeeld van zendelingen, scholing en financiële oproepen. De analyses van deze onderwerpen in de maandberichten demonstreren dat het NZG een retoriek toepaste in de maandberichten die continu diende om in de eerste plaats de zending te rechtvaardigen. In de tweede plaats lag de nadruk op het belang van 'ontwikkeling en beschaving' van de lokale volkeren. Deze argumentatie zorgde onder andere voor het oprichten van scholen die later werden overgenomen door de Nederlandse overheid. Deze scholen waren een teken van de aanloop naar de Ethische Politiek.Show less
Customary law in South Africa was transformed by its incorporation into the colonial and later Apartheid state. In this regard, the work of colonial administrators and scholars were important as...Show moreCustomary law in South Africa was transformed by its incorporation into the colonial and later Apartheid state. In this regard, the work of colonial administrators and scholars were important as their visions of idealised ‘tribal’ society and chiefly rule with despotic and patriarchal qualities were often largely reproduced in official state policy, and served to legitimate white minority rule. Literature on this subject has tended to either be situated within a national narrative, or largely focus on British policies of indirect rule. Tracing the career and thought of F.D. ‘Frits’ Holleman in the first half of the 20th Century, as he moved from judicial and scholarly appointments in the Netherlands East Indies (NEI), to posts at Leiden University in the Netherlands and ultimately Stellenbosch University in South Africa, allows for a more explicitly global approach to the subject. It also demonstrates an insufficiently-acknowledged transfer of Dutch colonial expertise and experience from an established body of Indonesian adat law scholarship, originating at Leiden University, to an emerging field of customary law scholarship in the strongly Afrikaner Nationalist environment of Stellenbosch. While Holleman’s work on South African customary law was in some ways distinct from what he had worked on before, many of the concepts and characteristics he ascribed to African societies were straightforwardly transposed from his work on adat law, which stood within a tradition of scholarship that demonstrated both paternal/empathic concern for protecting non-Western law, and a strong essentialising impulse, leading to broad and enduring generalisations about supposedly ‘primitive’ societies. Beyond Holleman’s own trajectory, this study holds broader significance in the way it demonstrates the spread of theories of adat law far beyond their place of origin, and their influence on South African thinking about customary law. Moreover, the structural factors which allowed Holleman and his ideas to travel, suggest connections far deeper than a single individual; Holleman’s case has implications for how we think about the ongoing relationship between the Netherlands and South Africa, and indeed a triangular relationship between the Netherlands, Indonesia and South Africa. It may also offer a new lens with which to view the revival of traditionalist politics in both South Africa and Indonesia.Show less
The thesis examines the conflict resolution of the inhabitants of Makassar in the eighteenth century. In the focus are the Chinese and Wajorese ethnic groups. It concerns itself with the question...Show moreThe thesis examines the conflict resolution of the inhabitants of Makassar in the eighteenth century. In the focus are the Chinese and Wajorese ethnic groups. It concerns itself with the question of why the inhabitants of Makassar made use of the colonial courts of the VOC for arbitration. To this end, specific cases of dispute in the courts of the VOC are examined. The thesis concludes that none of the proposed theories and concepts on their own are able to explain the complex system of motivations, institutions, and trust. Rather, by taking different approaches into account, additional dynamics of conflict resolution in the city are revealed.Show less
In de loop van de negentiende eeuw nam de transportbehoefte voor goederen en personen op het eiland Java enorm toe. Binnen de toenmalige beschikbare technologie vormde de aanleg van spoorwegen de...Show moreIn de loop van de negentiende eeuw nam de transportbehoefte voor goederen en personen op het eiland Java enorm toe. Binnen de toenmalige beschikbare technologie vormde de aanleg van spoorwegen de beste methode om in deze behoefte te voorzien. Deze thesis onderzoekt de periode van de aanleg van de eerste spoorwegen en gaat daarbij in op de politieke en economische aspecten die hierbij een rol speelden.Show less
Uit eerdere onderzoeken bleek dat het concordantiebeginsel in de rechtspraak van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, in de koloniën dikwijls doorbroken werd. Aan de hand van 106...Show moreUit eerdere onderzoeken bleek dat het concordantiebeginsel in de rechtspraak van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, in de koloniën dikwijls doorbroken werd. Aan de hand van 106 rechtszaken uit de tweede helft van de 18e eeuw is gekeken of deze stelling ook opgaat voor de rechtspraak in de forten op de Afrikaanse westkust, in het bijzonder in Elmina. De manier van procederen en kennis over rechtsbronnen uit de Republiek was bekend en werd in Elmina in de praktijk gebracht. Tegelijkertijd was door het ontbreken van een territoriale claim de rechtspraktijk in Elmina, meer dan in de Republiek, vatbaar voor veranderingen. In Elmina was er sprake van een rechtspluralistische entiteit waar verschillende rechtssystemen en jurisdicties naast elkaar bestonden. Er was echter maar beperkt sprake van wederzijdse beïnvloeding. De theorieën van Benton en Davis over parallelle rechtssystemen gaat dus maar ten dele op. Waar de rechtspraak in Elmina afweek van die in de Republiek had dit meer te maken met de lokale omstandigheden, zichtbaar in sociale verhoudingen en geografische verschillen waardoor een bepaalde straf minder voor de hand lag dan in de Republiek.Show less
In deze scriptie wordt onderzocht in hoeverre raciaal denken door de Japanse regering en krijgsmacht een bepalende factor was in het rekruteren van Nederlanse-, Nederlands Indische-, en...Show moreIn deze scriptie wordt onderzocht in hoeverre raciaal denken door de Japanse regering en krijgsmacht een bepalende factor was in het rekruteren van Nederlanse-, Nederlands Indische-, en Indonesische troostmeisjes.Show less
Verslag van een onderzoek naar de parallellen tussen de ideeën en acties van Van der Plas als bestuurder en als ontwikkelingswerker. Uit de vastgestelde parallellen wordt een mate van continuïteit...Show moreVerslag van een onderzoek naar de parallellen tussen de ideeën en acties van Van der Plas als bestuurder en als ontwikkelingswerker. Uit de vastgestelde parallellen wordt een mate van continuïteit vastgesteld tussen de gedachte achter de 'ethische politiek' en het ontwikkelingswerk van na 1950.Show less
Deze scriptie betrof een onderzoek naar de Tweede Boerenoorlog, waarbij een groep onverzoenlijke krijgsgevangenen na afloop van de oorlog zich heeft gevestigd in Nederlands-Indie om daar een...Show moreDeze scriptie betrof een onderzoek naar de Tweede Boerenoorlog, waarbij een groep onverzoenlijke krijgsgevangenen na afloop van de oorlog zich heeft gevestigd in Nederlands-Indie om daar een landbouwkolonie te runnen die zij kregen toegewezen door de Nederlandse regering in Indië.Show less
Compared with tea, silk or porcelain, timber has been discussed by much fewer scholars as a particular commodity of the modern time. The current historiography does not show the development of the...Show moreCompared with tea, silk or porcelain, timber has been discussed by much fewer scholars as a particular commodity of the modern time. The current historiography does not show the development of the indigenous economic network and the intra-continental market for timber trade. Hence in this work, I will provide a detailed complement, demonstrating how timber trade in the South China Sea area evolved after the arrival of the European merchants and became a substantial part of the entire mercantile activities of the VOC (the Vereenigde Oost-Indische Compagnie, or Dutch East India Company).Show less
