Aan het thema slavernij in Azië werd lange tijd weinig aandacht besteed. De laatste jaren is de belangstelling voor het thema toegenomen en zijn er een aantal boeken verschenen. De wijze waarop...Show moreAan het thema slavernij in Azië werd lange tijd weinig aandacht besteed. De laatste jaren is de belangstelling voor het thema toegenomen en zijn er een aantal boeken verschenen. De wijze waarop historici naar de slavernij in Azië kijken, laat ons twee visies zien. Enerzijds is er het bagatelliserende perspectief, waarbij Aziatische slavernij werd gezien als vreedzame huisslavernij. Anderzijds is er het begrijpend-analytisch perspectief, waarbij de harde alledaagsheid van de Aziatische slavernij aan bod komt. Naar aanleiding van de verschillende visies in de literatuur is de volgende vraag gesteld: Welke plaats hadden huisslaven in de collectieve verbeelding volgens de Nederlanders in Batavia in de zeventiende en achttiende eeuw? Om de vraagstelling te beantwoorden zijn een tweetal bronnen gebruikt, namelijk een aantal afbeeldingen waarop slaven zijn afgebeeld en het Nederlandsch-Indisch Plakkaatboek, de wetten en regels die in en rond Batavia van kracht waren. Beide bronnen zijn interessant, omdat de afbeeldingen zijn vervaardigd voor een breder publiek, terwijl de plakkaatboeken meer praktisch van aard waren. Uit het onderzoek is gebleken dat er een tegenstrijdigheid was tussen het beeld dat in de afbeeldingen wordt geschetst en het beeld dat naar voren komt uit de plakkaatboeken. De afbeeldingen ondersteunen de bagatelliserende houding, terwijl de plakkaatboeken een grimmiger beeld laten zien van de slavernij in Batavia.Show less
In deze scriptie wordt besproken in hoeverre de Nederlandsch Indische koloniale kranten een uitlaatklep vormden voor maatschappelijk engagement en verontwaardiging. De schrijver daarbij benieuwd...Show moreIn deze scriptie wordt besproken in hoeverre de Nederlandsch Indische koloniale kranten een uitlaatklep vormden voor maatschappelijk engagement en verontwaardiging. De schrijver daarbij benieuwd hoe groot de verwijdering tussen koloniale en inheemse samenleving was – identificeerden journalisten (en lezers) zich met de inheemse bevolking of distantieerden ze zich daarvan? Er wordt gebruik gemaakt van relevante literatuur over het apartheidskarakter van de koloniale samenleving (bv Gouda) en over de koloniale pers Termorshuizen en Sens en Bosma).Show less
Vanaf rond 1900 voerde de Nederlandse regering in Nederlands Indië een beleid wat later “ethische politiek” werd genoemd. De vraag die in dit werkstuk centraal staat is in hoeverre de “ethische...Show moreVanaf rond 1900 voerde de Nederlandse regering in Nederlands Indië een beleid wat later “ethische politiek” werd genoemd. De vraag die in dit werkstuk centraal staat is in hoeverre de “ethische politiek” van die periode zich verhield met de visie en de houding van resident Dingemans? In het onderstaande wordt deze vraag beantwoordt op basis van de nota’s van de resident en de bespreking en beschrijving van de “ethische politiek” in de literatuur. De houding van de bestuursambtenaren beweegt zich tussen twee typeringen “ontwikkelingswerkers avant la lettre” en de “paternalistische, zelfvoldane ambtenaren”. Het is de vraag welke typering op de resident van toepassing is. De conclusie is dat zijn maatregelen vallen onder de in de literatuur genoemde thema’s en als “ethisch” zijn te benoemen . De accenten bracht hij zelf aan, echter binnen de beschrijvingen van de ethische politiek namen zijn eigen prioriteiten (inlandse nijverheid, bestrijding van de ondeugden en de wezenopvang) geen prominente plaats in. Beide typeringen zowel ontwikkelingswerker als paternalist zijn van toepassing op zijn houding en gedrag.. De resident staat in de traditie van de christelijk sociale ethiek, hiermee ging hij niet mee in de tendens van verzakelijking en repressie die volgens de literatuur de verhoudingen na 1920 kenmerkten.Show less
