In dit onderzoek stond de volgende vraag centraal: Hoe was de interactie van de lokale bevolking van Sri Lanka met de Nederlandse koloniale instituties en rechtsnormen op het gebied van...Show moreIn dit onderzoek stond de volgende vraag centraal: Hoe was de interactie van de lokale bevolking van Sri Lanka met de Nederlandse koloniale instituties en rechtsnormen op het gebied van huwelijkszaken in 1763 en 1764? In het eerste hoofdstuk was de Sri Lankaanse historische context beschreven aan de hand van secundaire literatuur. Door haar komst op Sri Lanka had de VOC het handelsmonopolie op kaneel overgenomen van de Portugezen. Onder de VOC reikte het kolonialisme verder dan alleen de handel; de Nederlanders oefenden door lokale instituties overheidsmacht uit. De Scholarchale Vergadering, die toezicht hield op het werk van de schoolmeesters en fungeerde als een civiele rechtbank, was zo’n institutie. De tweeledige rol van deze schoolmeesters – het verzorgen van het onderwijs en het bijhouden van de schoolthombo’s – maakten hen de ogen en oren van de VOC op het zuidwestelijke platteland. Zo kon de VOC tot op lokaal niveau invloed uitoefenen bij de Sri Lankaanse bevolking. Het tweede hoofdstuk richtte zich op het al bestaande lokale gewoonterecht rond het thema huwelijk en de interactie van de koloniale rechtsnormen en -orde met de lokale praktijk op dit punt. Er werd in secundaire literatuur gevonden dat de lokale bevolking zich vaak vasthield aan eigen huwelijksgewoonten; zij kenden het verband niet tussen een legale status en een huwelijk of een kind. Koloniale instellingen werden vaak verward met het eigen gewoonterecht en zo werden deze koloniale instellingen, zoals de vereiste twee stappen tot een legaal huwelijk, halfslachtig nageleefd. Sancties op het overtreden van de koloniale verordeningen werden vaak niet gehandhaafd en de Nederlanders sloten hun ogen voor lokale praktijken. De voorkeur van de VOC ging uit naar economische winst boven moralistische integriteit. In het derde hoofdstuk zijn de notulen van de Scholarchale Vergadering in Galle van de jaren 1763 en 1764 doorgespit. Het inside-out perspectief is hierbij in acht genomen: wat bewoog de lokale bevolking om huwelijkszaken aan een koloniale rechtsinstitutie, waar andere rechtsnormen golden, voor te leggen? De acht huwelijkszaken gevonden in deze twee jaar wijzen erop dat binnen de huwelijkspraktijk van de lokale bevolking het lokale gewoonterecht nog sterk de overhand behield ten opzichte van de koloniale rechtsnormen. Zodra er echter een persoonlijk voordeel te halen viel via koloniale juridische instituties wist de lokale bevolking deze te vinden – zo ook de Scholarchale Vergadering. Degenen die voor de Scholarchale Vergadering verschenen met een verzoek leken de koloniale rechtsnormen niet te verwarren met het eigen gewoonterecht: er bestond een bewustzijn van de juridische voordelen die hun verzoek met zich meebracht. Deze bevinding wijkt af van de secundaire literatuur. Pas als deze voordelen van toepassing waren werd er echter meegebogen in de koloniale rechtsnormen. De aanklagers hadden vaak voldoende – en in een enkel geval ontoereikende – kennis van de koloniale rechtsorde om te weten dat zij via de Scholarchale Vergadering voor hun eigen belang konden opkomen en hoe zij dit konden doen aan de hand van koloniale wetten en instellingen. Rupesinghe vond in haar studie van de Landraden dat de lokale bevolking deze koloniale instituties wist te consulteren uit eigenbelang. De bevindingen in dit onderzoek zijn in overeenstemming daarmee. Door naar de koloniale bureaucratie te gaan met onderlinge geschillen legitimeerde de lokale bevolking de macht van de VOC op het eiland, zoals Alicia Schrikker stelde.Show less
The colonial petition is a valuable source to get insight into the condition of colonised humanity. This thesis discusses forty-four petitions written in 1790 by peasant-cultivators in the Matara...Show moreThe colonial petition is a valuable source to get insight into the condition of colonised humanity. This thesis discusses forty-four petitions written in 1790 by peasant-cultivators in the Matara district. The petitioners transmitted these petitions to colonial officials in the first three months of an uprising in the countryside of Sri Lanka. The question this study aims to answer is: “How do petitions written during a protest in 1790 convey the resistance, negotiation, and experience of Dutch colonialism by inhabitants of the Matara dessavony?”Show less
Between 1639 and 1854 was the Netherlands the only European country allowed to trade with Japan. After 1854, when Commodore Perry uses gunboat diplomacy to open diplomatic contact with Japan, the...Show moreBetween 1639 and 1854 was the Netherlands the only European country allowed to trade with Japan. After 1854, when Commodore Perry uses gunboat diplomacy to open diplomatic contact with Japan, the unique position of the Netherlands had changed drastically. Nonetheless, the Dutch government was not eager to give up its monopoly on Japan that easily. As a result, after Japan opened, the Dutch government can be observed undertaking many projects in Japan to convince the Japanese that unique relations with the Dutch were still in the Japanese interest. Especially in Nagasaki, where the Dutch had a trading post for since the 17th century, the Dutch undertook many projects and this started to shape the city going forward. This thesis examines how Dutch influence shaped three prominent sectors in Nagasaki throughout the nineteenth century; the rising military & industrial sectors and the declining trade sector in Nagasaki. The developments in these sectors are framed within wider Japanese history of that era and also the decline of Dutch influence in the nineteenth century. The conclusion of this thesis is that the Dutch still fulfilled a prominent position within Japanese, and then especially Nagasaki, after the years of the opening in 1854. The Dutch worked hard to introduce Japan with new military and industrial knowledge, while simulataneously aiming to include within a new trade network. The Dutch supplied new materials, worked as teacher and also worked as intermediaries with other Western nations. Eventually the Dutch could not keep up with other Western nations and by the 1870s most Dutch experts had disappeared from Japan. Nonetheless, by this time their influence had played a major role in Nagasaki. The basis had been laid for the rise of many factories in the city, the city had become a centre for military knowledge and trade had dwindled from the city. Byt the time the last of the Dutch experts left, Nagasaki had been set on a course to become a military-industrial complex, which would play an important part in the next century.Show less
