Research master thesis | Linguistics (research) (MA)
open access
The basis of this study is an observation of a Mandarin expression, which was heard in a Chinese television programme. The expression is qí le guài le, which I tentatively translate as ‘how strange...Show moreThe basis of this study is an observation of a Mandarin expression, which was heard in a Chinese television programme. The expression is qí le guài le, which I tentatively translate as ‘how strange’. Double le is well-described for verb–object (VO) compounds, as in nà le mèr le ‘have been perplexed’. However, qíguài is listed in dictionaries as an adjective meaning ‘strange’ and as a verb meaning ‘to find strange’. It is not documented as a VO, raising questions about its syntactic status. In this study, I investigate what qí le guài le means, what each instance of le contributes to its meaning, and whether qí and guài should be analysed as two different syntactic elements. The second paragraph contains an overview of the methodology. Here, it is explained that I understand syntax primarily as the study of relations between meanings. This contravenes a popular view of syntax as primarily concerning relations between forms. I also make a fundamental distinction between meaning and interpretation. In the following paragraphs, the analyses are presented step by step, and any linguistic jargon is explained and illustrated with examples. The reader is not expected to have prior knowledge of either Mandarin or linguistics.Show less
Deze scriptie bespreekt een syntactisch facet van het gesproken Mandarijn. De aanleiding voor dit onderzoek was de volgende zin die ik tegenkwam tijdens het kijken van een Chinees...Show moreDeze scriptie bespreekt een syntactisch facet van het gesproken Mandarijn. De aanleiding voor dit onderzoek was de volgende zin die ik tegenkwam tijdens het kijken van een Chinees televisieprogramma: Wǒmen méi you shuǐ hē dou. ‘We hebben niks te drinken’ gevolgd door een onbekend woordje dou. Deze wordt in de ondertiteling geschreven als 都, hetzelfde karakter als die van het bijwoord dōu ‘alle’, dat ik wel in mijn eerste studiejaar geleerd heb. Deze dou verschilt echter van dōu in toon, en staat aan het einde van de zin, in plaats van de typische plaats van bijwoorden in het Mandarijn. Daarnaast heeft het karakter 都 ook de mogelijke leesuitspraak dū. Mijn waarneming wordt met de volgende onderzoeksvragen benaderd: (1) Wat betekent deze dou aan het einde van de zin? (2) Is dou aan het einde van de zin – ook buiten het schrift om – gerelateerd aan het bijwoord dōu ‘alle’, en zo ja, hoe? (3) Wat is de historische ontwikkeling van de betekenissen en uitspraken van het karakter 都? Allereerst vindt er een literatuuronderzoek plaats naar de uitspraak en betekenissen van het karakter 都 en het bijwoord ‘alle’ in woordenboeken, grammatica’s en lesboeken vanaf het einde van de negentiende eeuw tot nu. Een interessante ontdekking hieruit is dat de leesuitspraak dū na 1948 vrijwel niet meer voor ‘alle’ gedocumenteerd is. Daarna worden de syntaxis en betekenissen van het bijwoord dōu en de status van dou in kaart gebracht, en wordt er nagedacht over de semantische relaties tussen deze betekenissen. De analyses worden geïllustreerd met eigen gevonden voorbeelden uit de Mandarijnse spreektaal. Hierbij wordt een belangrijk onderscheid gemaakt tussen betekenis en interpretatie. De laatste paragraaf bespreekt vorm en betekenis van de dou uit mijn waarneming. Het lijkt te gaan om het bijwoord dōu dat naar achteren geplaatst is als nagedachte en een afwijkend prosodisch patroon heeft. Deze scriptie pleit tevens voor taalkundige analyse dat gebaseerd is op de spreektaal. Hoewel prosodie een integraal deel is van de gesproken taal, is daar nagenoeg niets van terug te vinden in de geschreven taal.Show less
The Taiwanese word hōo, which as a full verb means 'to give', has many other grammatical functions. In this thesis I describe how this word is being used in modern everyday Taiwanese, taking the...Show moreThe Taiwanese word hōo, which as a full verb means 'to give', has many other grammatical functions. In this thesis I describe how this word is being used in modern everyday Taiwanese, taking the examples from the Taiwanese language soap series Qiānshǒu/Khān-tshiú 牽手. I come to the conclusion that the superficially very different usages of hōo can - seen from the Taiwanese language instead of the English, Dutch or Mandarin translation - be reduced to variants of the simple semantic notions of 'source', 'receiver' and 'theme' (the thing that is given) that are invoked by the verb hōo 'to give'.Show less
Deze BA scriptie analyseert twee korte commercials in Chinese Gebarentaal. De ene is gemaakt door de CCTV met de hulp van bekende horende Chinese presentatoren, en de andere is gemaakt door Shǒuyǔ...Show moreDeze BA scriptie analyseert twee korte commercials in Chinese Gebarentaal. De ene is gemaakt door de CCTV met de hulp van bekende horende Chinese presentatoren, en de andere is gemaakt door Shǒuyǔ Hútòng, een groep dove mensen uit Beijing, als reactie op de commercial van de CCTV. In deze scriptie wordt de vraag behandeld of er verschillen zijn in de gebarentaal van beide films en zo ja, of dan op basis van deze verschillen geconcludeerd kan worden dat er in de ene film meer sprake is van een gebaarsysteem ‘Mandarijn met gebaren’ ten opzichte van een meer natuurlijke Chinese Gebarentaal in de andere film. Op basis van onder andere verschillen in syntactisch gebruik van de ruimte, werkwoordsvervoeging en mondbeeld is te concluderen dat de gebarentaal in de commercial van de CCTV in veel opzichten het gesproken Mandarijn weerspiegelt en daarom meer in de richting komt van een gebaarsysteem. De gebarentaal in de commercial van Shǒuyǔ Hútòng heeft meer kenmerken van een natuurlijke gebarentaal.Show less
Dit werkstuk bevat een onderzoek naar de lengte van de Chinese zin in vergelijking met de lengte van de Nederlandse zin. Dit naar aanleiding van het idee dat Chinese zinnen veel langer zijn dan...Show moreDit werkstuk bevat een onderzoek naar de lengte van de Chinese zin in vergelijking met de lengte van de Nederlandse zin. Dit naar aanleiding van het idee dat Chinese zinnen veel langer zijn dan Nederlandse zinnen. Bij twee spreektalige geluidsfragmenten, één in het Chinees en één in het Nederlands, wordt door een aantal moedertaalsprekers bepaald wat de zinnen precies zijn. De definities van zin die deze informanten aanhouden worden vervolgens vergeleken met wat volgens literatuur een zin in. Tenslotte wordt een meting van de gemiddelde zinslengtes gedaan van de zinnen die moedertaalsprekers bepaald hebben, en deze worden met elkaar vergeleken om te zien of Chinese zinnen daadwerkelijk langer zijn dan Nederlandse zinnen.Show less
