In de Caribische eilandengroep komt een type artefact voor dat sinds het begin van de vorige eeuw is beschreven, maar tot op heden op typologische kenmerken in het algemeen nauwelijks nader is...Show moreIn de Caribische eilandengroep komt een type artefact voor dat sinds het begin van de vorige eeuw is beschreven, maar tot op heden op typologische kenmerken in het algemeen nauwelijks nader is onderzocht in de Kleine Antillen. In deze scriptie staat daarom de onderzoeksvraag “wat zijn de stilistische kenmerken van de driepunters van de noordelijke Benedenwindse Eilanden?” centraal. Een antwoord wordt benaderd door samenstelling van een gegevensbestand waarin uiteindelijk 131 objecten zijn verwerkt. Na het schetsen van een overzicht van het huidige model van classificatie en de staat van onderzoekn geeft de auteur een overzicht van de individuele analysen van deze driepunters. Hierna worden de kenmerken per eigenschap gecorreleerd met andere kenmerken en met de contextuele informatie voor zover deze beschikbaar is, om zo de definiërende kenmerken te identificeren en de ontstaansgeschiedenis te achterhalen. Gebleken is dat een behoorlijk scala aan kenmerken onderhevig is aan verandering, met name waar het de keramische overgang tussen de Saladoid traditie en de Troumassoid traditie betreft. Enkele van deze kenmerken waren nog niet eerder als zodanig geïdentificeerd, en kenmerken die door eerdere auteurs als definiërend waren bestempeld blijken van ondergeschikt belang te zijn. Daaropvolgend wordt de representativiteit van het gegevensbestand en de analyses verdedigd, en worden de implicaties van de analyses besproken. Het bestaande model van classificatie wordt herzien aan de hand van de verkregen informatie, op zodanige wijze dat nietszeggende categorieën verdwijnen of gegroepeerd worden onder de overgebleven subtypes, welke op hun beurt geplaatst worden in een bepaalde fase van het ontwikkelingsproces van deze artefacten, of waarvan een specifieke spirituele bijbetekenis wordt vermoed. Hierbij worden verscheidene nieuwe subgroepen onderscheiden, en wordt een specifieke vorm die door andere auteurs beschreven is maar hier niet herkend is op basis van de typologische fase erkend. Uiteindelijk wordt geconcludeerd dat dit nieuwe model een betere basis biedt tot het vergaren van inzicht in dit type artefact, hoewel een gedeelte nog niet te plaatsen valt, en dat het belang van de stilistische kenmerken zowel op ontwikkeling als op spirituele betekenis gelegd moet worden. Boven alles wordt toekomstig onderzoek aan de hand van gedetailleerde gegevensbestanden aanbevolen.Show less
The Tainos were the inhabitants of the Bahamas and the Greater Antilles when the Spaniards arrived. During the past years researchers discussed about the existence of a heterogenous Taíno society...Show moreThe Tainos were the inhabitants of the Bahamas and the Greater Antilles when the Spaniards arrived. During the past years researchers discussed about the existence of a heterogenous Taíno society during the contact period. It is possible that the information of some Taíno society were generalised for the complete Taíno population. In this thesis a description of the Taíno culture and society is presented based on information of the Spanish chronicles. The socialpolitical organisation of the Taíno is critically reviewed. It is here argued that de Taíno chiefdoms showed diverse ranges of development. The discussion between Curet and Keegan and Maclachlan about the descent and succession in the protohistoric chiefdoms of the Greater Antilles is described.Show less
This thesis describes the practices used in Saladoid and Taíno medicine with the use of historical accounts, specifically from Hispaniola, and uncovers other plants that were employed in medicinal...Show moreThis thesis describes the practices used in Saladoid and Taíno medicine with the use of historical accounts, specifically from Hispaniola, and uncovers other plants that were employed in medicinal context with the use of ethnoarchaeology. Taíno traditional medicine was in part practiced by shamans, working with hallucinogenic plants, and in part by housewives, preparing herbal remedies. The shamanistic medicine is described in detail by Spanish chroniclers and was a common feature of Taíno cultures. The plants used in this context were cohoba (Anadenanthera peregrina), a strong kind of tobacco (güeyo), and an energizing and hunger suppressing herb called digo, which may or may not have been coca (Erythroxylum coca). Hardly anything, however, is accounted on domestic medicine and, therefore, the last chapter applies ethnoarchaeology to modern herbal medicine in the Caribbean, in search of plants of which the use could date back to prehistory. Nine plants that were used by the Ostionoid and Saladoid peoples and are currently employed as medicine in the Caribbean are studied. These are: West Indian elm (Guazuma ulmifolica), monkey pistol (Hura Crepitans), cf. soursop (Annona muricata), cassava (Manihot esculenta), genip (Melicoccus bijugatus), red mangrove (Rhizophora mangle), maize (Zea mays), guava (Psidium guajava) and red pepper (Capsicum sp.). The last two have such a widespread and significant use that they were relatively certainly used as medicine as early as prehistory. Another discovery is the identification of a gum used for stomach problems by the Taíno, which was the gum of mesquite, (Prosopis juliflora).Show less
In Guyana wordt een bepaald soort sjamanisme toegepast. Deze vorm van sjamanisme heeft als kenmerk dat hij samengaat met veel geweld. De sjamaan (in de plaatselijke taal Kanaima genoemd)...Show moreIn Guyana wordt een bepaald soort sjamanisme toegepast. Deze vorm van sjamanisme heeft als kenmerk dat hij samengaat met veel geweld. De sjamaan (in de plaatselijke taal Kanaima genoemd) achtervolgt het slachtoffer om hem of haar na een bepaalde tijd ritueel te doden. Om er achter te komen wat er allemaal komt kijken bij dit soort gedrag, moeten we ingaan op een aantal psychologische kenmerken. Aan de hand van vijf onderwerpen (te weten morele overweging, sociale motivatie, het doelwit, de uitvoerende en de herkomst van de magische kracht) wordt een beeld geschetst van deze vorm van sjamanisme. Het model wordt ten eerste toegepast op twee relevante studies ter vergelijking. Hierdoor kunnen we het model in werking zien. Hierna wordt het model toegepast op Kanaima. Als laatste worden de verschillen en overeenkomsten tussen Kanaima en de twee andere studies naast elkaar gehouden om eventuele blinde vlekken in te vullen die bij zullen dragen aan beantwoording van de vragen “ Wat is Kanaima?”, “Wie is Kanaima” en “Waarom bestaat Kanaima?”.Show less
The Caribbean island St. Eustatius is an archaeologist’s dream. It has the greatest concentration of archaeological sites in the New World. There are an estimated 200 sites on land and 200...Show moreThe Caribbean island St. Eustatius is an archaeologist’s dream. It has the greatest concentration of archaeological sites in the New World. There are an estimated 200 sites on land and 200 shipwrecks in the waters surrounding the island. One of the reasons for this is that the island played a major role in world history in the late eighteenth century. The sovereignty of the United States was first recognized here on November 16, 1776. People from all over the world came to St. Eustatius to make money by trading. As a result, one can find artifacts these people left behind on almost every square meter, on land and under water. One of these types of artifacts are buckles, objects that were regarded as articles of high fashion in the seventeenth and eighteenth centuries. In this thesis a collection of 55 buckles, that was found in Oranje Bay in the early 1990’s, are investigated. To present a complete picture, their historical context is examined as well. As will be shown, the buckles can be regarded as indicators of the ups and downs of the islands economy and the people who participated in it.Show less
Shamanism was first described at the end of the seventeenth century. Since then everywhere in the world this phenomenon is mentioned. When we look at the contemporary societies of the South...Show moreShamanism was first described at the end of the seventeenth century. Since then everywhere in the world this phenomenon is mentioned. When we look at the contemporary societies of the South American mainland shamanism is part of their daily life as their world is animated. The function of the shaman is to be a mediator between the society and the spirits, reaching a trance state by using hallucinogenic substances. Not only in South American Tropical Forest societies is this the case, but also in the Siberian Arctic region. Shamanism is not a restricted phenomenon, but a widespread one. Without his tools the shaman can not contact the spirits. Tropical forest shamans use for example maracas, benches, snuffing tubes, snuffing trays and idols. They have their counterparts in the archaeological record where since the migration of the Saladoid and Huecoid peoples into the Caribbean islands shamanistic paraphernalia are found like, three-pointers, rattles, nostril bowls, snuffing tubes, snuff plateaus, and incense burners. These categories were also available among the Taíno as shamanism was also part of their society. Rattles, benches, snuffing tubes, special cohoba vessels, ceremonial pestles, vomiting spatulas, and cohoba stands were used. The egalitarian Saladoid society changed into a stratified society of the Taíno. Shamanism was not restricted anymore to the shaman or behique, but also the cacique used shamanistic paraphernalia and cohoba.Show less
