De coronapandemie beheerste, sinds de wereldwijde uitbraak van het COVID-19-virus in 2020, dagelijks de journalistieke verslaggeving. Hoewel de samenleving sindsdien resistenter is geworden tegen...Show moreDe coronapandemie beheerste, sinds de wereldwijde uitbraak van het COVID-19-virus in 2020, dagelijks de journalistieke verslaggeving. Hoewel de samenleving sindsdien resistenter is geworden tegen het virus zelf door preventie en vaccinatie, zijn er veel complexe maatschappelijke problemen naar voren gekomen als gevolg van de pandemie. Het toepassen van de constructieve beeldjournalistiek kan uitkomst bieden om deze gevolgen begrijpelijker en positiever over te brengen naar het publiek. Jennifer Midberry en Nicole Smith Dahmen hebben met het onderzoek Visual Solutions Journalism: A Theoretical Framework (2020) reeds onderzocht dat beelden constructief vorm krijgen door volledigheid, nauwkeurigheid en menselijkheid. Hierbij hebben de auteurs zich wel beperkt tot de fotografie, terwijl in de journalistiek nog veel meer typen beelden worden toepast. Zo kunnen nieuwsredacties ook gebruik maken van ontworpen illustraties als tekeningen en grafische ontwerpen om de verslaggeving te duiden. In dit scriptieonderzoek is daarom onderzocht hoe de constructieve elementen vorm krijgen in ontworpen illustraties over de maatschappelijke gevolgen van de coronapandemie. Aan de hand van literatuuronderzoek en een kwalitatieve inhoudsanalyse, onderverdeeld in een thematische inhoudsanalyse en een sociaal-semiotische analyse, is onderzocht hoe de constructieve beeldjournalistiek vorm krijgt in ontworpen illustraties over de coronapandemie. Uit de thematische inhoudsanalyse is naar voren gekomen hoe de constructieve elementen volledigheid, nauwkeurigheid en menselijkheid vorm krijgen in ontworpen illustraties. De sociaal-semiotische analyse is toegepast om te onderzoeken hoe pandemische beeldtaal met betrekking tot het coronavirus vorm krijgt aan de hand van betekenisgeving die voortkomt uit de representatie, compositie en interactie bij ontworpen illustraties. De bevindingen uit dit scriptieonderzoek wijzen erop dat de constructieve beeldjournalistiek op meer manieren vorm krijgt dan voorheen is onderzocht. Met ontworpen illustraties kunnen nieuwsredacties overzichtelijk de gevolgen van de coronapandemie in beeld brengen en duidelijke plannen van aanpak formuleren voor de samenleving.Show less
De rol van impact heeft bij journalistiek werk nu veel aandacht, ook op wetenschappelijk gebied. Betrokken partijen, zoals investeerders, stellen belang in de impact van journalistieke producten en...Show moreDe rol van impact heeft bij journalistiek werk nu veel aandacht, ook op wetenschappelijk gebied. Betrokken partijen, zoals investeerders, stellen belang in de impact van journalistieke producten en ondervragen redacties daarover. Maar is impact van nieuws meetbaar en is daar een bruikbaar, wetenschappelijk verantwoord instrument voor? En valt het meten van impact wel binnen de professie van de journalist? Voor het vinden van duidelijke antwoorden op deze vragen, is het nuttig om een grondig instrument te hebben voor het meten van impact voor een afgebakend nieuwsonderwerp. Op al deze impactgerelateerde vragen proberen onderzoekers antwoord te geven. Zo heeft Green- Barber (2014) onderzoek gedaan naar impact op het journalistieke vlak. Uit haar onderzoek bleek dat impact gemeten kan worden op drie niveaus: macro-, meso- en microniveau en in verschillende categorieën: sociaal, cultureel en politiek gebied. In deze studie wordt impact gezien als het optreden van verandering in individuen, groepen mensen, organisaties, systemen en sociale of fysieke condities. Dat betreft dan bijvoorbeeld bewustzijn, kennis, gedrag, normen of beleid (Green en Patel in Powers & Curry, 2019, p. 2240). De scriptie onderzoekt de werkbaarheid van het model van Green-Barber door middel van een case study. Een case study is uitgevoerd naar Andrew Morgans documentaire The True Cost van 2015. ‘The True Cost’ behandelt de problemen in de wereldwijde kledingindustrie en laat daarbij alle mensen en plaatsen zien in de hele productieketen van kleding. De schaduwkant wordt daarbij vooral belicht door het tevoorschijn brengen van de werkelijke kosten van fast fashion’voor mens en milieu. Doordat deze case study de kledingindustrie behandelt, is aan het model van Green-Barber de categorie ‘economisch’ toegevoegd voor het meten van impact. In de opzet van deze case study is gekozen om het impactmodel van Green-Barber te gebruiken. Zij concludeerde over impact op journalistiek vlak, dat die gemeten kan worden op drie niveaus: macro-, meso- en microniveau, dat vormt de basis van het model. Dit onderzoek geeft nu antwoord op de vraag: Wat is de impact van de documentaire The True Cost volgens het model van Green-Barber en in hoeverre is dit model geschikt voor het meten van impact?Show less
