Uit onderzoek blijkt dat authenticiteit een belangrijke rol speelt in de groeiende subcultuur van het snowboarden en dat het een opvallend invloedrijke functie binnen de snowboardjournalistiek...Show moreUit onderzoek blijkt dat authenticiteit een belangrijke rol speelt in de groeiende subcultuur van het snowboarden en dat het een opvallend invloedrijke functie binnen de snowboardjournalistiek vervult. Authenticiteit draagt bij aan de geloofwaardigheid en nauwkeurigheid van nichemedia (Koetsenruijter & Van Hout, 2014, p. 6) en vormt daarnaast ook een beeld van de normen en waarden van de subcultuur in kwestie. Om meer te weten te komen over hoe authenticiteit zich uit in de snowboardmedia en hoe sportredacties authenticiteit verbeelden, nemen we de beeldproducenten van snowboardcontent onder de loep. In deze scriptie wordt er door middel van een kwalitatief, etnografisch onderzoek gekeken naar hoe sportredacties (die bestaan uit redacteuren, fotografen en snowboarders) authenticiteit tot uitdrukking brengen in de beeldende snowboardjournalistiek. Het onderzoek toont door middel van onder andere interviews, veldnotities en casussen aan dat producenten authenticiteit op subtiele wijze verweven en implementeren in alle aspecten van beeldende snowboardjournalistiek. De sportredactie en de afdeling communicatie van de Nederlandse Ski Vereniging (NSKiV), de belangrijkste organisatie binnen Nederland op het gebied van wintersport, fungeert als uitgangspunt voor dit onderzoek. De data tonen aan dat beelden die worden geproduceerd voor gebruik binnen de snowboardjournalistiek minstens bepaalde cruciale factoren horen te bevatten om als authentiek te worden beschouwd door de producenten en consumenten van snowboardcontent. De natives van de subcultuur, ofwel kerndeelnemers van de snowboardwereld, vervullen in dit onderzoek zowel de rollen van trouwe lezers als producenten van snowboardcontent. Deze cruciale factoren zijn wellicht onzichtbaar voor snowboardleken, maar zijn juist de factoren die het beeld van de subcultuur en de bijbehorende normen en waarden vormgeven. Dit onderzoek geeft, door het in kaart brengen van de cruciale factoren van authenticiteit, inzicht in hoe ‘feiten zo waarheidsgetrouw, accuraat, evenwichtig en neutraal mogelijk worden weergegeven’ (Koetsenruijter & Van Hout, 2014, p.6) binnen de subcultuurmedia van de snowboardwereld. Aan de hand van situaties uit de praktijk schetst deze scriptie een beeld van hoe producenten van snowboardcontent een foto beoordelen en welke factoren daarbij een rol spelen. De analyse van de data wijst op een nauw samenspel van cruciale en ondersteunende factoren bij het bepalen van hoe legit (de snowboardterm voor authentiek) een foto is. In deze scriptie zullen de onderstaande factoren en hun bijdrage aan de authenticiteit worden toegelicht aan de hand van illustratieve voorbeelden (foto’s uit de casussen). De totale lijst factoren kent onder andere de volgende elementen die in dit onderzoek aan de hand van illustrerende beelden verder worden toegelicht: het landen, correct grabben, tweaken, de moeilijkheidsgraad en uitvoering van freestyle tricks; de vaardigheden, stance, stijl, invloed en houding van de snowboarder; de snowboarddiscipline; de reputatie van de fotograaf en de snowboarder; de compositie; de context; het doel van de foto; de kleding; de beeldbewerking. Vijf van deze elementen vallen binnen de categorie cruciale factoren: het succesvol landen van een trick; het succesvol grabben van een snowboardtruc; boven de coping van een halfpipe uitkomen; reputatie en invloed van de snowboarder en context waarbij de afzet en landing van een schans of het begin en einde van een rail duidelijk te zien dienen te zijn. Daarnaast vervullen een aantal factoren een ondersteunende rol. Dit zijn factoren als de kleding van de snowboarder en de compositie van de foto. Deze scriptie levert een bijdrage aan de lijst van elementen die authenticiteit in de wereld van de extreme sporten vormgeven, die nog niet door eerdere onderzoeken zijn geëxpliciteerd. De conclusie die uit de analyse naar voren komt, is dat de harmonie en balans tussen elementen bepalend is voor het niveau van authenticiteit. Hierbij speelt het concept van kairos (het vangen van het perfecte moment (van den Broek et al., 2010, p.101)) een kritieke rol.Show less
Deze studie beschrijft hoe Nederlandse kranten vluchtelingen representeren in het discours dat zich in nasleep van het incident in Keulen (januari 2016) heeft ontsponnen. Dit wordt onderzocht aan...Show moreDeze studie beschrijft hoe Nederlandse kranten vluchtelingen representeren in het discours dat zich in nasleep van het incident in Keulen (januari 2016) heeft ontsponnen. Dit wordt onderzocht aan de hand van een kwalitatieve inhoudsanalyse van het taalgebruik, waarbij verschillende linguïstische concepten helpen de constructie van etnische dominantie -‐‑ de ongelijke machtsrelatie tussen etnische meer-‐‑ en minderheden en/of uitsluiting -‐‑ bloot te leggen. De resultaten laten zien dat het fenomeen van (seksueel) geweld tegen vrouwen wordt ingezet om te beklemtonen dat culturele diversiteit in Nederland een probleem is. Er wordt gebruik gemaakt van een sterk wij-zij discours. (Wan)gedrag wordt op een hele bevolkingsgroep geprojecteerd, als zijnde ‘hun religie.’ Islamitische vluchtelingen worden op deze manier geportretteerd als bedreiging voor ‘onze’ samenleving – wat hen tot onwelkome indringers maakt. De discussie evalueert de methode en reflecteert op de maatschappelijke relevantie.Show less
Satirische nieuwsprogramma’s als The Daily Show en The Colbert Report ontwikkelen zich steeds meer tot belangrijke nieuwsbronnen. Kenmerkend voor dit genre is dat er zowel mediakritiek als...Show moreSatirische nieuwsprogramma’s als The Daily Show en The Colbert Report ontwikkelen zich steeds meer tot belangrijke nieuwsbronnen. Kenmerkend voor dit genre is dat er zowel mediakritiek als politieke kritiek wordt geleverd. Volgens Waisanen (2009) gebruiken deze programma’s hiervoor doorgaans drie retorische strategieën: ‘parodic polyglossia’, ‘contextual clash’ en ‘satirical specificity’. In dit onderzoek is geanalyseerd hoe het Nederlandse satirische nieuwsprogramma Zondag met Lubach (ZML) deze strategieën inzet en welke gevolgen dit heeft voor de manier waarop er in het programma mediakritiek en politieke kritiek wordt geleverd. Hiertoe is het derde seizoen van ZML onderworpen aan een ‘Multimodal Discourse Analysis’. Dit betekent dat de verschillende semiotische elementen die samen betekenis creëren in het programma in kaart zijn gebracht in een ‘codesheet’. Het gaat om de elementen stemgebruik, taalgebruik, visuele betekenisdragers, geluid en intertekstualiteit. Het blijkt dat ZML vooral mediakritiek levert door middel van ‘satirical specificity’, waarbij interactie met mediafragmenten een sleutelrol speelt. Presentator Arjen Lubach voert een dialoog met deze fragmenten, waarbij hij ze ondervraagt en bekritiseert. Deze strategie wordt ondersteund door de ‘parodic polyglossia’-strategie: Lubach zet verschillende stemmetjes op om bijvoorbeeld verslaggevers te imiteren en te bekritiseren. Ook de ‘contextual clash’-strategie is hierbij van belang, doordat situaties worden bekritiseerd door ze te vergelijken met situaties die daar sterk van verschillen. Daarnaast worden kijkers door middel van de ‘instructive interaction’-strategie, die een aanvulling vormt op het werk van Waisanen, aangespoord om zelf verantwoordelijkheid te nemen om kwesties op te lossen. ZML vertoont hiermee neoliberale trekken, aangezien ook binnen het neoliberalisme het individu wordt aangemoedigd om op zijn eigen deskundigheid te vertrouwen en zichzelf autonoom te besturen. Geconcludeerd kan worden dat ZML fungeert als een waakhond van zowel de mediacratie als de democratie, omdat het medialandschap én het politieke veld in de gaten worden gehouden en spelers uit deze disciplines terug worden gefloten wanneer zij de fout ingaan. Ook vervult het programma een hulphond-functie: kijkers die in het overvolle medialandschap de weg kwijt dreigen te raken, worden door ZML geholpen om zich te richten op de belangrijkste ontwikkelingen en om de berichtgeving daarover kritisch te bekijken. Hiermee wordt bijgedragen aan de mediawijsheid van de kijkers.Show less
Het doel van dit onderzoek is het blootleggen van de achterliggende gedachten van het makeoverprogramma Hotter than my Daughter. Met behulp van een discoursanalyse worden de Britse variant van het...Show moreHet doel van dit onderzoek is het blootleggen van de achterliggende gedachten van het makeoverprogramma Hotter than my Daughter. Met behulp van een discoursanalyse worden de Britse variant van het programma en de Nederlandse versie met elkaar vergeleken. Het programma stelt impliciet een aantal regels op dat zou leiden tot een gelukkig en succesvol bestaan. De nadruk ligt hierbij met name op het verbeteren van het uiterlijk en hiermee het verbeteren van jezelf. Essentieel daarbij is meer consumeren en het volgen van trends. De deelnemers worden op hun ‘fouten’ gewezen door een jury en vervolgens door experts onder handen genomen. Uitvergroot wordt het verschil van voor de make-over en erna: van ontspoorde moeder tot succesvolle dame.Show less
Het volgen van de juiste lifestyle is voor velen een prangende behoefte geworden. Lifestyle televisie draagt bij aan de keuzes in levensstijlen die bij ons passen. Maar wie bepaalt wat bij ons past...Show moreHet volgen van de juiste lifestyle is voor velen een prangende behoefte geworden. Lifestyle televisie draagt bij aan de keuzes in levensstijlen die bij ons passen. Maar wie bepaalt wat bij ons past? En op basis waarvan? Over de productie van lifestyle televisie is nog weinig bekend. Door middel van etnografisch onderzoek op de werkvloer van productiebedrijf STIMS is de productiekant van het lifestyle programma Nederland Heeft Het (NHH) onderzocht. De constructie van een uitzending blijkt per afdeling op de werkvloer afhankelijk van verschillende factoren. In het ‘format’ van NHH komen enkele eisen terug waaraan een aflevering moet voldoen: nadruk op de bereikbaarheid van een product, een geromantiseerde weergave, sluipverkoop en de aanwezigheid van een gewone of een autoritaire burger in het item. Hoe een aflevering verder wordt geconstrueerd, is afhankelijk van de expertises van de medewerkers per afdeling. Binnen alle afdelingen zijn de werkdruk, de creativiteit van de medewerker en de focus op lage productiekosten herkenbaar als belangrijke factor in het productieproces. Gedurende het gehele proces is de klant de gatekeeper. Zolang de klant voldoende geld betaalt, bepaalt hij wat er in het item komt. Met geld kan daardoor vrijwel ieder product of dienst gepromoot worden die een klant maar wil. De invloed die een klant kan uitoefenen op de promotie van het consumentengedrag is hierdoor aanzienlijk. Groter dan eerder werd aangenomen. Het debat rondom de productie van lifestyle televisie krijgt hiermee een nieuwe wending, namelijk een grotere nadruk op bottom-up televisie in plaats van top-down: de klant bepaalt voor een groot deel de inhoud, in plaats van de producent.Show less
Perdiep Ramesar zoog als verslaggever bij Trouw jarenlang verhalen uit zijn duim. Na 5,5 jaar werd hij door de leiding van Trouw ontmaskerd. Na zijn ontslag verschenen opiniestukken, columns en...Show morePerdiep Ramesar zoog als verslaggever bij Trouw jarenlang verhalen uit zijn duim. Na 5,5 jaar werd hij door de leiding van Trouw ontmaskerd. Na zijn ontslag verschenen opiniestukken, columns en redactioneel commentaar over de kwestie, in Trouw en in andere kranten. In dat metadiscours – journalistiek over journalistiek - worden verschillende strategieën van paradigm repair gebruikt – het journalistieke paradigma wordt verdedigd. Trouw zelf probeert de imagoschade te repareren door haar eigen kwaliteiten te roemen en haar zelfreflectie te benadrukken, maar ook door verantwoordelijkheid te nemen en excuses aan te bieden. In het metadiscours van de Nederlandse kranten is echter meer te vinden dan alleen pogingen om de schade te repareren: er klinkt ook kritiek op het journalistieke paradigma en de kwestie heeft bij Trouw zelf geleid tot de aanstelling van een ombudsman.Show less
Weinig studies gaan over de consumptie van celebritynieuws, terwijl steeds meer media zich richten op deze categorie om aan de behoefte van de individuele consument te voldoen. Dit onderzoek geeft...Show moreWeinig studies gaan over de consumptie van celebritynieuws, terwijl steeds meer media zich richten op deze categorie om aan de behoefte van de individuele consument te voldoen. Dit onderzoek geeft daarom antwoord op de vraag welke positie celebritynieuws heeft in de nieuwsconsumptie van het publiek – leidend of niet leidend – en waarom. De verwachting was dat celebritynieuws in hoge mate wordt gelezen. Het onderzoek bestaat uit twee inhoudsanalyses en een focusgroep. Eerst zijn de meest gelezen artikelen van vier nieuwswebsites verzameld. Daarna zijn artikelen verzameld die zes proefpersonen in één dag lazen. De verzamelde artikelen werden vervolgens op nieuwscategorieën met elkaar vergeleken. Ter verdieping werd met de proefpersonen een focusgroep gehouden. De proefpersonen bleken veel minder celebritynieuws te lezen dan het publiek van de websites. De focusgroep onthulde dat er een soort stigma op celebritynieuws hangt en dat er sociale wenselijkheid in het spel was tijdens het onderzoek: de proefpersonen zeiden de categorie niet te lezen, maar waren wel op de hoogte van het laatste celebritynieuws. De resultaten suggereren dat celebritynieuws een ‘guilty pleasure’ is voor het publiek.Show less
Hedendaagse berichtgeving over het Midden-Oosten belichaamt nog veelal een versterking van stereotypes, vergelijkbaar met het oriëntalisme dat Edward Said in 1978 beschreef als "a subtle and...Show moreHedendaagse berichtgeving over het Midden-Oosten belichaamt nog veelal een versterking van stereotypes, vergelijkbaar met het oriëntalisme dat Edward Said in 1978 beschreef als "a subtle and persistent Eurocentric prejudice against Arab-Islamic peoples and their culture". In deze thesis wordt de constructie van 'de Ander' in Nederlandstalige reisjournalistiek in kaart gebracht door middel van een discoursanalyse van de Midden-Oostenverhalen die van 2010 t/m 2014 in het reisblad National Geographic Traveler verschenen. Hieruit worden suggesties gedaan voor de invoering van richtlijnen voor het weergeven van 'de Ander' in de reisjournalistiek.Show less
De terugval in kwantiteit aan buitenlandcorrespondenten, geopolitieke gebeurtenissen en de veranderingen in de journalistiek, zorgen voor een toename in onderzoek naar buitenlandjournalistiek. Dit...Show moreDe terugval in kwantiteit aan buitenlandcorrespondenten, geopolitieke gebeurtenissen en de veranderingen in de journalistiek, zorgen voor een toename in onderzoek naar buitenlandjournalistiek. Dit artikel biedt inzicht in de kwaliteit van buitenlandjournalistiek. De Krimcrisis staat hier centraal als casus. Door middel van een positieve discoursanalyse is onderzocht welke positieve discursieve kenmerken teruggevonden kunnen worden in Nederlandse en Spaanse berichtgeving over Rusland in de Krimcrisis. Er is gekozen voor deze corpus om de Nederlandse en Spaanse taalbeheersing. Binnen het dominante frame wordt Rusland neergezet als een aanvallende wereldmacht met president Poetin als dictator. Naar aanleiding van Macgilchrists kenmerken zijn afwijkende resultaten op het dominante frame over Rusland naar boven gehaald. De positieve discoursanalyse laat zien waar in de Nederlandse en Spaanse berichtgeving niet gekozen is voor attractiviteit, maar voor realiteit. Het doel is om afwijkende berichtgeving op het dominante frame boven water te halen. Dit representativiteitsprobleem bepaald de kwaliteit van buitenlandjournalistiek. Het artikel draagt bij aan het onderzoek naar kwaliteitsjournalistiek.Show less
Economisch hoogleraren zijn voor journalisten met name vanwege de onafhankelijke duiding een belangrijke bron van expertise. In berichtgeving rondom de financieel-economische crisis (2008-2013) in...Show moreEconomisch hoogleraren zijn voor journalisten met name vanwege de onafhankelijke duiding een belangrijke bron van expertise. In berichtgeving rondom de financieel-economische crisis (2008-2013) in elf landelijke dagbladen worden 250 onderzochte hoogleraren bijna 13.000 keer bij naam genoemd. De journalistieke bronkeuze resulteert in een dominante elite van media-economen. Het zeer selecte gezelschap van vijf economen zorgt voor een kwart van de naamsvermeldingen, slechts twaalf personen voor de helft. De discrepantie tussen expertise zoals gepresenteerd in de media en het academische veld is groots. Geen van de economen in de academische top mag zich onder de veelgevraagde media-economen scharen. In het licht van het onafhankelijke karakter is het opvallend dat negen van de tien meestgevraagde economen een of meerdere relaties heeft met commerciële instellingen. Diversiteit in bronkeuze is onder de dagbladen van redelijk gelijke aard. De Volkskrant slaagt hierin het beste, Metro, De Telegraaf en Sp!ts vertonen grotere afwijkingen. Ten tijde van de economische crisis is sprake geweest van een groot, zichzelf versterkend, matteüseffect. Een elite van deelnemers aan het publieke debat is dusdanig zichtbaar dat zij almaar meer aandacht en macht krijgen toebedeeld. Ook inhoudelijk blijken zij eensgezind: 80 procent van de oordelen over het kabinetsbeleid zijn negatief van aard. De duidingsfunctie is verre van strikt evaluatief: niet de kritiek op een beleidsmaatregel staat centraal, maar de normatieve beoordeling van de uitkomst. De vervaging van de grens tussen de economische en politieke visie vraagt om een andere journalistiek. Een waarin veel kritischer wordt gekeken naar bronkeuze en de kleuring van het economisch publieke debat.Show less
