This thesis set out to analyse the eighteenth-century library of Johanna Paauw. If looking at the books in someone's bookcase offers some insight into who they are, what might one conclude on the...Show moreThis thesis set out to analyse the eighteenth-century library of Johanna Paauw. If looking at the books in someone's bookcase offers some insight into who they are, what might one conclude on the basis of Johanna Paauw's bookshelves?Show less
The development of fashion photography, just like its subject itself, was in the past and will be affected by trends in the future. The techniques and influences that emerged in the field since the...Show moreThe development of fashion photography, just like its subject itself, was in the past and will be affected by trends in the future. The techniques and influences that emerged in the field since the late 1980s and 1990s have marked a paradigm shift from idealized to flexible conventions shaping the status quo of what constitutes a contemporary fashion (ad) photograph. The developments are reflected in modern fashion (ad) photographers’ works such as by Philip DiCorcia or Juergen Teller. The latter is considered a trending fashion photography pioneer. Although it is impossible to typify contemporary advertising photography’s expression, this paper illustrates one of its multi-approaches by investigating Juergen Teller’s (aesthetic) strategy in the advert campaign series Resort 2020 for Miu Miu in light of the concept of hybridity, which reflects the tendency of post-modernist photography. The notion of hybridity is characterized by dualism. The ad contains a multiplicity of hybrid elements revealed by using the methods of interdisciplinary research approach, combining literature review from various disciplines and visual analysis: Miu Miu Resort reflects not only a hybrid fusion of the luxury (the Miu Miu collection) and the banal (the setting or the models’ posing) but also plays on the concept of the grotesque which is in itself hybrid and is exemplified in the photographic series mainly by pairing incongruent categories such as animal and handbag. The general ambiguity in Resort is reflected in ‘conflicting’ compositions intriguing viewers and stimulate their curiosity for luxury products’ display, proved by findings of other scholars’ research on grotesque imagery’s persuasiveness. Teller’s imagery lacks cohesiveness and is not classifiable in many respects, as underlined by his neither amateurish, documentary, or filmic photography style nor in terms of gaze and gender-specific representations of the models. The artist’s work is unlike traditional fashion ad photography, which provides an exaggerated and decorative aura. Teller maintains the Resort campaign’s focus on the Miu Miu commodities by presenting the ordinary as ordinary. The anti-spectacular approach in Juergen Teller’s photographs alludes to the aesthetic concept Wabi-Sabi incorporating intentionally cropped body-parts or sunlight overexposure, rendering albeit the impression of naturalness, but the awareness of an artificial construction remains.Show less
Nieuwsmedia plaatsen tegenwoordig hun nieuws op allerlei platformen. Onder andere op een eigen nieuwswebsite, en op sociale mediakanalen. Deze platformen verschillen in medialogica. Zo hebben ze...Show moreNieuwsmedia plaatsen tegenwoordig hun nieuws op allerlei platformen. Onder andere op een eigen nieuwswebsite, en op sociale mediakanalen. Deze platformen verschillen in medialogica. Zo hebben ze een verschillend publiek dat op een andere manier nieuws tot zich neemt, maar ook een andere interface waar nieuws anders op wordt gepresenteerd. Het is belangrijk om hiermee rekening te houden bij het plaatsen van nieuwsartikelen. Zo blijkt uit eerder onderzoek dat journalisten elementen van het nieuwsartikel aanpassen, zoals de titel en foto (Nijdam, 2019). Vormelijke en inhoudelijke aanpassingen doen bij het plaatsen van content van het ene naar het andere platform heet remediatie. In deze studie zijn deze zogenaamde remediatiestrategieën bestudeerd, aan de hand van een inhoudsanalyse van online nieuwsartikelen en Facebookposts van Nederlandse nieuwsmedia. Hierbij wordt er onderzocht of er een verschil is tussen de aanpak van regionale en nationale kranten. De resultaten van dit onderzoek tonen aan dat er over het algemeen vaker geen aanpassingen worden gedaan dan wel, bij het plaatsen van een artikel van de website naar de Facebookpagina. Ook zijn er een aantal trends te ontdekken in aanpassingen onder alle kranten. Een sterk verschil tussen regionale en nationale kranten werd niet gevonden. Wel verschilt de individuele aanpak van de nationale kranten vaker sterker van de rest. Zo is De Volkskrant de enige krant die vaker titels aanpast dan niet, terwijl het NRC juist het minst van alle kranten hun titels aanpast.Show less
In this thesis I discuss the influence of toxic fans on movies themselves and the mutual relationship between toxic fans and creators using fan studies and theories of toxic geek masculinity and...Show moreIn this thesis I discuss the influence of toxic fans on movies themselves and the mutual relationship between toxic fans and creators using fan studies and theories of toxic geek masculinity and fandom. Starting with Gamergate as a boiling point that affected the 2016 Ghostbusters remake, which resisted toxic fans explicitly. As well as analysing the Star Wars sequel trilogy, in particular The Last Jedi and Rise of Skywalker. Showing how coordinated attacks influenced the trilogy whilst it was being made.Show less
A study of Mao’s representation in various forms in Chinese history, focusing on a historical timeframe from the 1949 until the early 1990s. With a reflection on the historical, social and cultural...Show moreA study of Mao’s representation in various forms in Chinese history, focusing on a historical timeframe from the 1949 until the early 1990s. With a reflection on the historical, social and cultural context behind, this study investigates Mao’s iconicity by analyzing the tropes and the meanings of Mao’s representations in history, including the Mao posters, the Mao badges and Political Pop arworks. One the one hand, I dissect the different ideologies behind the Chinese contexts and explore the ways they interact with the depiction of Mao in Chinese history. On the other hand, I believe that the form of representation often has a noteworthy effect on what is being represented. Therefore, I delve into the discussion of each artistic medium, in order to see their roles in the development of Mao’s iconicity. With this thesis, I explore the historical evolvement of Mao's icon from a propagandist subject to a popular symbol in Chinese culture.Show less
Dit kwalitatieve tekstonderzoek bestudeert in essentie de verschijningsvormen van persuasieve communicatie in journalistiek die specifiek is gericht op één doelgroep. De analyse richt zich op hoe...Show moreDit kwalitatieve tekstonderzoek bestudeert in essentie de verschijningsvormen van persuasieve communicatie in journalistiek die specifiek is gericht op één doelgroep. De analyse richt zich op hoe lokale journalistiek (hier ‘lokaal’ in de zin van een gemeenschap die vooral verbonden is op psychisch niveau) de waarden die aanzien genieten binnen de doelgroep reflecteert en gebruikt om zichzelf relevant te houden. Het onderzoek zoomt daarbij in op een merk dat journalistieke producties inzet om bij de doelgroep vertrouwen en voorkeur op te wekken. De casus 'BEAM' dient als voorbeeld om de aanwezigheid van een grotere trend binnen moderne christelijke jeugdmedia te kunnen identificeren en elaboreren.Show less
Het doel van dit onderzoek van Willem Haak, student Journalistiek en Nieuwe Media aan de Universiteit Leiden, was om de rol van clubredacteuren van de Nederlandse eredivisieclubs in kaart te brengen.
Om journalistieke foto’s correct te interpreteren, hebben mensen inzicht nodig in hoe ze tot stand komen. Veel grote media-organisaties hebben de afgelopen decennia richtlijnen voor beeldbewerking...Show moreOm journalistieke foto’s correct te interpreteren, hebben mensen inzicht nodig in hoe ze tot stand komen. Veel grote media-organisaties hebben de afgelopen decennia richtlijnen voor beeldbewerking gepubliceerd die dat inzicht pretenderen te verschaffen. Door middel van een inhoudsanalyse van de richtlijnen van ANP, Associated Press, Reuters, National Press Photographers Association en World Press Photo en interviews met beeldredacteuren van De Volkskrant, NOS, ANP, World Press Photo en De Correspondent, wordt een antwoord gegeven op de de volgende vraag: Wat zijn de functies van beeldbewerkingsrichtlijnen bij media-organisaties, afgaande op de richtlijnen zelf en op de uitleg van de opstellers? De analyse toont aan dat de richtlijnen de rol van de fotograaf niet altijd waarheidsgetrouw beschrijven. Een deel van de richtlijnen houdt vast aan een verouderd idee van persfotografie als neutrale, niet door mensen beïnvloede nieuwsvorm.Show less
My thesis experimentally submits Olafur Eliasson’s — what I dub — watery projects frame ongoing motion or changeability similarly to the cinematic image, particularly the selected projects Big Bang...Show moreMy thesis experimentally submits Olafur Eliasson’s — what I dub — watery projects frame ongoing motion or changeability similarly to the cinematic image, particularly the selected projects Big Bang Fountain (2014), Still River (2016) and Fog Assembly (2016), yet transgress the customary image. I ask how to transgressively read the projects by their cinematic potential, or, how to analyze how constructed watery splashes, melting ice cubes or evaporating foggy clouds amplify the viewer’s sense about temporality, and space and self-existence. I set my experiment against a cinematic backdrop constructed by multiple considerations and analyses on Anthony McCall’s ‘solid light film’ series (1973 - 1975). My thesis experimentally demonstrates the cinematic potential productively inquires into the selected watery projects.Show less
De vraag op welke manier journalisten en deelnemers op webfora in Nederland discussiëren over het bestaan van ufo’s, staat centraal in deze scriptie. Welke logos- en ethostechnieken zetten de...Show moreDe vraag op welke manier journalisten en deelnemers op webfora in Nederland discussiëren over het bestaan van ufo’s, staat centraal in deze scriptie. Welke logos- en ethostechnieken zetten de institutionele media enerzijds en gebruikers van het vernaculaire web anderzijds in om hun publiek te overtuigen als het gaat om verhalen over ‘unidentified flying objects’? Bij logos gaat het om de inhoudelijke argumentatie van de redenaar, bij ethos om de indruk die de spreker maakt. Het onderzochte corpus bestaat uit 38 forumdiscussies uit de periode vanaf 2011 en 10 krantenartikelen uit de periode van de eerste grote ‘ufowaarneming’ van de Amerikaanse piloot Kenneth Arnold in 1947 tot en met 2019. Uit het onderzoek blijkt dat de logostechnieken van fervente gelovers en debunkers op elkaar lijken. Het ‘argumentum ad ignorantiam’, oftewel het argument van de onwetendheid, wordt door deze twee geloofsgroepen in zowel krantenartikelen als online discussies veel gebruikt. Verschil is wel dat forumdeelnemers dat uit de eerste hand doen, terwijl journalisten de verhalen optekenen uit de mond van een ander. Aan de hand van het ‘niet zeker weten van iets’ en het ontbreken van bewijs concluderen zij dat het fenomeen wel of juist niet bestaat. De bewijslast komt bij dit type argumentatie bij de tegenpartij te liggen. Believers steken dit argument wel in meer verschillende jasjes dan debunkers. Twijfelaars trekken uit de redenatie een andere conclusie. Zolang er geen bewijs voor of tegen het bestaan van vliegende schotels is, laten zij zich door de andere twee geloofsgroepen niet overtuigen. Een vierde geloofsgroep, de personal experiencers, valt in essentie uiteen in believers en twijfelaars. Deze groep begint vaak een discussie op het Ufomeldpunt, een van de onderzochte webfora. Ook in krantenartikelen staan de verhalen van de groep waarnemers dikwijls centraal. Journalisten spotten niet met het onderwerp, maar laten het vellen van een oordeel aan de lezer over. De krantenkop boven het artikel vertelt meestal wat de strekking van het verhaal is. Forumgebruikers maken gebruik van veel meer ethostechnieken dan journalisten. Beide groepen willen deskundig overkomen, maar doen dat op een eigen manier. Verslaggevers halen gevestigde autoriteiten aan en benadrukken hun eigen kennis. Forumgebruikers doen dat ook, maar anticiperen daarnaast volop op tegenargumenten. Met het benadrukken van de eigen eerlijkheid zijn journalisten niet bezig. Voor forumdeelnemers geldt het tegengestelde. Zij geven constant aan waarom ze niet over beeldmateriaal beschikken van hun ufowaarneming, benadrukken dat ze ‘normaal echt niet in ufo’s geloven’. Daarnaast geven ze enorm gedetailleerde beschrijvingen van hun ervaring om in te spelen op het gevoel van de lezer. Ook op het gebied van welwillendheid gebruiken forumdeelnemers meer technieken dan verslaggevers. Ze delen complimentjes uit aan anderen en maken gezamenlijke tegenstanders zwart. Als ze niet reageren op een vraag van een andere forumgebruiker, tast dat de ethos duidelijk aan. Journalisten benadrukken enkel de gemeeschappelijkheid van een eigenschap van het onderwerp. Juist die gemeenschappelijkheid maakt de dynamiek van ufo-verhalen uniek. Mensen van alle culturen, rangen en standen hebben al eeuwen de behoefte hebben om te praten over vreemde schouwspellen aan de hemel worden waargenomen. Wat de oorsprong is van deze ongeïdentificeerde, vliegende objecten is vooralsnog lang niet altijd te verklaren. Deze scriptie zegt iets over de manier waarop journalisten en forumgebruikers waarheden construeren.Show less
Lokale journalistiek wordt geassocieerd met woorden als ‘dichtbij’, ‘betrokken’, ‘gezellig’ en ‘herkenbaar’ (NLPO, 2019). Het publiek verwacht dat een lokale journalist zowel een kritische waakhond...Show moreLokale journalistiek wordt geassocieerd met woorden als ‘dichtbij’, ‘betrokken’, ‘gezellig’ en ‘herkenbaar’ (NLPO, 2019). Het publiek verwacht dat een lokale journalist zowel een kritische waakhond is, als actief deelneemt aan de gemeenschap (Poindexter et al., 2006). Ook zijn lokale journalisten grotendeels afhankelijk van hun publiek als bron (Nielsen, 2015). In deze scriptie, een vervolg op het onderzoek van De Jong en Koetsenruijter (2019) naar het medialandschap in ZuidHolland, wordt onderzocht hoe nabijheid het werk van lokale journalisten beïnvloedt. Er is onderzocht welke rol nabijheid als nieuwswaarde heeft, en wat de invloed van nabijheid op de journalistieke functies is. Daartoe zijn er tien semigestructureerde diepte-interviews afgenomen met lokale journalisten uit Zuid-Holland en is er gebruik gemaakt van de bestaande data van De Jong en Koetsenruijter (2019). De belangrijkste conclusies van dit onderzoek zijn dat nabijheid een essentiële factor is als nieuwswaarde en als eigenschap voor een lokale journalist, dat nabijheid de informerende en verbindende functie versterkt, maar mogelijk een gevaar vormt voor de controlerende functie van lokale journalistiek.Show less
ABSTRACT: Videographic criticism has emerged as an innovative form of critical analysis of film since the digital innovation brought about by the online film sharing websites YouTube and Vimeo in...Show moreABSTRACT: Videographic criticism has emerged as an innovative form of critical analysis of film since the digital innovation brought about by the online film sharing websites YouTube and Vimeo in the early 2000’s. However, videographic criticism, although popular has made slow progress in its attempts to assert itself in the world of contemporary film criticism. This thesis seeks to locate videographic criticism in contemporary film criticism by examining the state of contemporary film criticism by using Kevin B. Lee’s 2014 video essay, Transformers: The Premake as a case study. This thesis will begin by demonstrating that videographic criticism is a reflexive and relevant method for the production of film criticism. It will further examine how videographic criticism uses techniques associated with compactness and condensation to create arguments. In examining these methods, this thesis will finally interrogate the relevance of videographic criticism to contemporary media analysis and film criticism. Thus, this thesis finds the videographic criticism to be an effective and innovative way to produce meaningful, rich film criticism.Show less
Recently, many contemporary photographers have started using analogue photography again. This is an interesting occurrence, since we’re living in a digital age where everything is technologically...Show moreRecently, many contemporary photographers have started using analogue photography again. This is an interesting occurrence, since we’re living in a digital age where everything is technologically possible. It seems as if contemporary photographers using analog, step out of today's digitized society and into the world of old techniques. This thesis is a study about the use of photography in a digital age. The case study used in this research is the artwork And, where did the peacocks go? by Miho Kajioka. This photographer has created analogue images which are shown on the artist’s website and social media. Analogue and digital photography are widely discussed by media critics whose vision differs from each other. One group of critics advocates for analog photography and its material and indexical characteristics. Whereas, the digital medium has none of these components. The other group of critics advocates a new vision of the contemporary use of the medium photography. Based upon this debate, this thesis explores the relationship between contemporary use of analog and digital photography with Kajioka’s work as an example. Her work has different themes and elements that will provide insight into the complexity of indexicality in various forms. On this basis, it shows how the analog and digital medium has melted into each other and how the process of analog is important for the end result of Kajioka’s series.Show less
In deze MA thesis is gekozen voor een bij uitstek cinefiele aanpak: het oeuvre van Alex van Warmerdam is geanalyseerd aan de hand van diens zelfverklaarde inspiratiebronnen. Op basis van analyses...Show moreIn deze MA thesis is gekozen voor een bij uitstek cinefiele aanpak: het oeuvre van Alex van Warmerdam is geanalyseerd aan de hand van diens zelfverklaarde inspiratiebronnen. Op basis van analyses van Psycho (Alfred Hitchcock, 1960), The French Connection (William Friedkin, 1971), The Good, the Bad and the Ugly (Sergio Leone, 1966), Deliverance (John Boorman, 1972), en Un Flic (Jean-Pierre Melville, 1972) is getracht de thematische en stilistische kenmerken in het werk van Van Warmerdam te omlijnen. Hierbij is gebruikgemaakt van het auteursbegrip zoals dat door de critici van Cahiers du cinéma in het verleden werd gehanteerd, met het verschil dat er meer ruimte is voor ambiguïteit. Definitieve uitspraken over Van Warmerdams werk zijn vermeden, indachtig diens uitspraak dat hij een 'angst voor betekenis' heeft. Van Warmerdam herinnert ons eraan dat films een multiplex aan interpretaties in zich draagt, omdat hij zelf elke vorm van morele, psychologische, sociale, politieke en ideologische complicaties liever via ambiguïteit en humor adresseert.Show less
