In deze bijdrage ligt het accent op de argumentatie in de beeldende kunst met als casus het oeuvre van de Duitse kunstenaar-superstar van de jaren ’60 en een van de meest invloedrijke kunstenaars...Show moreIn deze bijdrage ligt het accent op de argumentatie in de beeldende kunst met als casus het oeuvre van de Duitse kunstenaar-superstar van de jaren ’60 en een van de meest invloedrijke kunstenaars van de 20e eeuw Joseph Beuys (1921-1986). Beuys claimt dat kijken naar kunst geen rationele bezigheid is (‘Understanding art cannot be restricted to a rational analysis’). De vraag die in deze scriptie centraal staat is of er een strategie kan worden opgesteld die ten grondslag ligt aan de overredingskracht van zijn werk. Met andere woorden, welke argumenten gebruikt Beuys om zowel redelijk als retorisch effectief te zijn.Show less
Verschillende eerdere onderzoeken tonen aan dat er sprake is van genderstereotypen bij sportverslaggeving, maar voor het Nederlands zijn dit soort onderzoeken nog schaars. Het doel van dit...Show moreVerschillende eerdere onderzoeken tonen aan dat er sprake is van genderstereotypen bij sportverslaggeving, maar voor het Nederlands zijn dit soort onderzoeken nog schaars. Het doel van dit onderzoek was om inzicht te krijgen in de mate waarin er bij sportverslaggeving sprake is van stereotyperend taalgebruik. Het onderzoek is uitgevoerd aan de hand van een corpusonderzoek waarbij een inhoudsanalyse en een transitiviteitsanalyse zijn gebruikt. Er is gekeken naar 334 clauses uit sportverslaggeving uit het AD en de Telegraaf over mannelijke en vrouwelijke voetballers en mannelijke en vrouwelijke hockeyers. De inhoudsanalyse richtte zich op de benamingen die werden gebruikt voor vrouwelijke en mannelijke sporters en de transitiviteitsanalyse werd gebruikt om te onderzoeken welke soort processen er bij beide geslachten het meest frequent voorkwamen en of dit significant van elkaar verschilde. Uit de resultaten van de inhoudsanalyse kunnen vanwege de kleine aantallen geen duidelijke kwantitatieve conclusies getrokken worden. Bij de transitiviteitsanalyse is gekeken naar hoe vaak mannelijke en vrouwelijke sporters werden gekoppeld aan een bepaald soort proces, zoals een materieel of mentaal proces. De resultaten van de transitiviteitsanalyse waren niet significant en de resultaten voldoen dus niet aan de verwachting dat er bij vrouwelijke sporters meer mentale processen worden gebruikt en bij mannelijke sporters meer materiële processen. Er is dus, tegen de verwachting in, geen sprake van stereotyperend taalgebruik bij sportverslaggeving. In toekomstig onderzoek is het belangrijk dat er wordt gekeken naar een grotere verscheidenheid aan dagbladen en naar het geslacht van de auteur van het artikel. Daarnaast zou het interessant zijn om te kijken naar het verschil in hoe vaak mannelijke en vrouwelijke sporters zelf aan het woord komen in artikelen van sportverslaggeving. Ten slotte zou het interessant kunnen zijn om naar meer verschillende sporten te kijken en bijvoorbeeld eveneens naar een typische ‘vrouwensport’ zoals turnen.Show less
In mijn scriptie heb ik onderzoek gedaan naar hoe de stasis theorie en de image repair theory van elkaar verschillen bij het ontkennen van speaker commitment. Daarvoor heb ik eerst deze twee...Show moreIn mijn scriptie heb ik onderzoek gedaan naar hoe de stasis theorie en de image repair theory van elkaar verschillen bij het ontkennen van speaker commitment. Daarvoor heb ik eerst deze twee theorieën tegen elkaar uitgezet en gekeken hoe ze elkaar aanvullen en waar ze overeenkomen. Om te toetsen welke strategieën zoal gebruikt worden voor het ontkennen van speaker commitment, en of deze strategieën op dezelfde manier te vergelijken zijn als op theoretische grond voorspeld is, heb ik gekeken naar een casus. Op basis hiervan heb ik geprobeerd een categorisering te maken die goed aansluit op het ontkennen van speaker commitment.Show less
Abstract In dit BA eindwerkstuk heb ik onderzocht welke soorten conversationele humor voorkomen in sitcoms. Ik heb dit gedaan door middel van het beantwoorden van mijn hoofdvraag "In welke...Show moreAbstract In dit BA eindwerkstuk heb ik onderzocht welke soorten conversationele humor voorkomen in sitcoms. Ik heb dit gedaan door middel van het beantwoorden van mijn hoofdvraag "In welke categorieën binnen conversationele humor van Dynel (2009) vallen de talige grappen die worden gemaakt in sitcoms?”. Voor dit onderzoek heb ik in eerste instantie een kwalitatieve analyse uitgevoerd en daarna een kwantitatieve analyse. Ten eerste heb ik twee afleveringen van sitcoms voor volwassenen en twee afleveringen van sitcoms voor preadolecenten bekeken en van iedere talige uiting waarna een lachband volgde besloten van wat voor soort humor hier sprake was en die, wanneer mogelijk, ingedeeld in de categorieën van conversationele humor die Dynel (2009) heeft opgesteld. Daarna heb ik een kwantitatieve analyse uitgevoerd om te bekijken hoe vaak iedere vorm van conversationele humor voorkomt. Aan de hand van deze analyses heb ik een conclusie kunnen trekken. Door de categorieën van Dynel aan te houden en zelf nog twee extra categorieën - “andere soort humor” en “geen humor” - op te stellen, heb ik de talige uitingen in de sitcoms die door de makers zelf als grappig worden beschouwd, gecategoriseerd. Alle categorieën van Dynel worden in de sitcoms gebruikt, maar wel in verschillende mate. Naast de bestaande categorieën van conversationele humor werden er ook veel potentiële grappen in de categorie “andere soort humor” ingedeeld. Na de analyse kwamen er uit deze categorie drie nieuwe categorieën naar voren: 1) Personage-specifiek, 2) Context-specifiek, en 3) Zelf-referentie. Deze categorieën kunnen ingedeeld worden in conversationele humor, doordat ze gebaseerd zijn op interactie.Show less
Bachelor thesis | Nederlandse taal en cultuur (BA)
closed access
Deze scriptie beschrijft mijn corpusonderzoek naar de vorm- en betekeniskenmerken van de anders-constructie (Anders ga je lekker een ijsje halen). Uit mijn onderzoek bleek dat de anders-constructie...Show moreDeze scriptie beschrijft mijn corpusonderzoek naar de vorm- en betekeniskenmerken van de anders-constructie (Anders ga je lekker een ijsje halen). Uit mijn onderzoek bleek dat de anders-constructie een aantal unieke vorm- en betekeniskenmerken heeft, waarmee het zich onderscheidt van andere in de literatuur beschreven gebruiksgevallen van anders. Hoewel de anders-constructie in vorm veel overeenkomt met het forische gebruik van anders, onderscheidt het zich hiervan doordat het geen antecedent in de talige context nodig heeft en het gebruik van negatie en verleden tijd niet mogelijk zijn. Een ander uniek vormkenmerk is dat de constructie voornamelijk gecombineerd wordt met de eerste persoon (ik, we) en de tweede persoon enkelvoud (je). Voor een beschrijving van de betekenis heb ik de anders-constructie geanalyseerd als een taalhandelingsconstructie waarmee de taalhandeling advies of voorstel wordt uitgevoerd. Daarbij presenteert de anders-constructie het voorstel of advies expliciet als een alternatief voor iets in de voorafgaande context. Over het algemeen blijft impliciet wat die ‘voorafgaande context’ precies is. Ironisch gebruik van de anders-constructie komt ook voor. De belangrijkste oorzaak voor de ironische interpretatie is dat er niet voldaan is aan één of meer van de geslaagdheidsvoorwaarden voor een advies of voorstel.Show less
This investigation explores pragmatic competence of Polish L2 English speakers in offensive situations. The learning of politeness in a second language requires a process of ‘re-framing’, meaning...Show moreThis investigation explores pragmatic competence of Polish L2 English speakers in offensive situations. The learning of politeness in a second language requires a process of ‘re-framing’, meaning enriching already existing patterns of behaviour in a given context in the native language to schemas appropriate in the target language (Brown, 2010). Acquiring pragmatic competence in a second language is a difficult process especially if the culture of the target language is different from the native one. Polish L2 speakers of English are likely to transfer the pragmatic knowledge of their L1 to L2 they acquire and thus might use different politeness strategies in apologies from native users of English, especially since Polish and Anglo-Saxon culture have been classified as positive politeness and negative politeness culture respectively (Lubecka, 2000). With the use of Ogiermann’s (2009) method based on Brown and Levinson’s (1987) Politeness Theory, the study reveals that Polish L2 English speakers, in general, seem to use similar apology strategies as English native speakers hence employ negative politeness strategies. Nonetheless, to some extent, they show the tendency to employ positive politeness apology strategies which pose threat to the speaker’s negative face and enhance the speaker’s and hearer’s positive face needs. The findings suggest that some cultural aspects are particularly difficult to overcome and therefore teaching pragmatics to second language learners should be improved.Show less
Bachelor thesis | Nederlandse taal en cultuur (BA)
closed access
Deze scriptie behandelt het voorkomen van negatie in vraagzinnen waarbij de negatie niet ontkennend maar juist bevestigend van aard is. Aan de hand van een corpus bestaande uit stripboeken van...Show moreDeze scriptie behandelt het voorkomen van negatie in vraagzinnen waarbij de negatie niet ontkennend maar juist bevestigend van aard is. Aan de hand van een corpus bestaande uit stripboeken van Astérix de Galliër worden verschillende soorten van dit 'positief niet' nader bekeken en in een categorisatie ondergebracht.Show less
Verbal irony has been a topic of study for several decades and conclusive answers to what it is and how language users correctly understand each other’s ironic expressions are difficult to provide....Show moreVerbal irony has been a topic of study for several decades and conclusive answers to what it is and how language users correctly understand each other’s ironic expressions are difficult to provide. Saying the opposite of what you actually mean does not seem the most effective way of communicating at first sight, but it has proven to be used over and over again without much misunderstanding. Several theories have been proposed in the past few decades that try to explain the concept of verbal irony (among others Grice 1975; Wilson & Sperber 1992; Giora 1997; Tobin & Israel 2012). Most theories on verbal irony share the idea that irony is best defined as an utterance with a literal evaluation that is implicitly opposite to its intended evaluation (Burgers & Van Mulken 2013: 184). According to Giora and others (see for example Giora, Drucker & Fein 2014), constructions (form-meaning pairs) can even be interpreted ironically by default, when the interpretation that springs to mind first is the ironic interpretation, whether presented in isolation or in a context biasing towards that ironic interpretation. This claim is based solely on experimental research with constructed examples (among others Giora et al. 2015; Giora, Givoni & Fein 2015; Giora et al. 2018). However, to support the claim of default ironic interpretation actual language data should be involved, but such corpus studies on ironic constructions are rare. This study builds on two previous studies investigating Dutch ironic constructions on Twitter (Walles 2016; Stevens 2018), and it extends the scope to ironic constructions in English. By comparing three corpora each containing 2,000 tweets with one of the three hashtags #irony, #not, and #sarcasm with a corpus containing 15,000 general English tweets, 30 words and 22 phrases appeared to occur significantly more often in the ironic tweets. These words and phrases were used to compile a new corpus, containing one hundred tweets for each word or phrase. An analysis of the tweets showed that only four were used ironically significantly more often, namely 'classy', 'I’m shocked', 'what a surprise', and 'yeah right'. Exploring the ironic meaning of these four constructions from a constructionist point of view is fruitful, since their ironic meaning can be better understood as these constructions are considered as one unit to which the ironic meaning is assigned. These constructions underwent subjectification: its ironic evaluation has become part of the conventional meaning of the construction and the usage of the construction is expanded to a wider range of communicative contexts in which it conveys an ironic attitude (Verhagen 2000). This gradual conventionalization of the ironic evaluation explains why certain constructions are used more frequently with an ironic intent than others: those constructions have progressed further in the conventionalization process and the ironic meaning has become more closely attached to the construction (Claridge 2011). Nevertheless, the four ironic constructions in the Twitter corpus could not be classified as default ironic constructions, as there are still cases in which they are used literally. The notion of default ironic interpretation is problematic, as the analysis of actual language data do not support the view that one particular construction is always and only used ironically.Show less
Bachelor thesis | Nederlandse taal en cultuur (BA)
closed access
Onderzoek toont aan dat alle gebruiksmogelijkheden van het partikel eigenlijk overeenkomen op twee punten: de spreker die eigenlijk gebruikt markeert de uitspraak als onverwacht vanuit het...Show moreOnderzoek toont aan dat alle gebruiksmogelijkheden van het partikel eigenlijk overeenkomen op twee punten: de spreker die eigenlijk gebruikt markeert de uitspraak als onverwacht vanuit het perspectief van de toehoorder en erkent tegelijkertijd dat een alternatieve overtuiging vanuit het perspectief van de toehoorder logischer is. Deze twee elementen kunnen zich zowel manifesteren op een inhoudelijk als op een illocutionair niveau. In dit onderzoek wordt gekeken hoe eigenlijk in vraagzinnen wordt gebruikt. Hiervoor wordt informeel taalgebruik uit het geschreven corpus SoNaR gebruikt. Uit de gegevens komen verschillende observaties naar voren. Zo blijkt dat, in tegenstelling tot in mededelingen, eigenlijk in het grootste deel van de vraagzinnen een illocutionaire functie kent. Daarnaast blijkt dat als eigenlijk enkel een niet-illocutionaire lezing oproept, eigenlijk zich altijd in een bijzin bevindt. Dit betekent niet dat eigenlijk in een hoofdzin niet ook een inhoudelijke functie op kan roepen: er kan sprake zijn van een ambigue functie. Vaak is er dan sprake van pensive gebruik van eigenlijk. Daarnaast is het ook mogelijk dat eigenlijk in de bijzin een illocutionaire lezing krijgt, wellicht omdat eigenlijk hier syntactisch-hiërarchisch in de hoofdzin moet worden geïnterpreteerd. Het type vraagzin lijkt niet uit te maken voor de functie die eigenlijk vervult: de observaties over de relatie tussen de functie van eigenlijk en de positie in hoofd- en bijzin blijven terugkeren. Hoe de positie van eigenlijk in hoofd- en bijzinnen invloed uitoefent op de functie van eigenlijk zal onderzoek met een grotere en representatievere dataset aan moeten tonen: de dataset is nu nog te klein om hier definitieve uitspraken over te doen. Toekomstig onderzoek zou zich ook kunnen richten op de invloed van intonatie en omgevingspartikels op de analyse van eigenlijk. Voor toekomstig syntactisch onderzoek in het algemeen is het van belang dat de zoekfuncties van corpora op technisch gebied uitgebreid worden.Show less
Bachelor thesis | Nederlandse taal en cultuur (BA)
closed access
In deze scriptie wordt de uitdrukking van duratief aspect in het Nederlands onderzocht, middels parallelle tekstanalyse van Mandarijnse originelen enerzijds, en Nederlandse vertalingen anderzijds....Show moreIn deze scriptie wordt de uitdrukking van duratief aspect in het Nederlands onderzocht, middels parallelle tekstanalyse van Mandarijnse originelen enerzijds, en Nederlandse vertalingen anderzijds. Het feit dat duratief aspect in het Mandarijn sterk gegrammaticaliseerd is (in het partikel 'zhe'), wordt instrumenteel ingezet om de uiteenlopende uitdrukkingsmogelijkheden die het Nederlands voor dezelfde grammaticale categorie bezit, op het spoor te komen. De analyse levert een lijst met uitdrukkingsmogelijkheden op, die niet allemaal door de Algemene Nederlandse Spraakkunst (ANS) worden vermeld; dit onderzoek doet daarmee concrete suggesties voor de uitbreiding van de beschrijving van aspectualiteit door de ANS.Show less
Research master thesis | Linguistics (research) (MA)
open access
This thesis focuses on the relation between preference and particles. It researches the modal particles 'even', 'maar' and 'misschien', used in informal telephone conversations. I analyse all...Show moreThis thesis focuses on the relation between preference and particles. It researches the modal particles 'even', 'maar' and 'misschien', used in informal telephone conversations. I analyse all occurrences of these particles in a second pair part that answers a question, to be able to see if these mitigating particles are used to mitigate the non-preference, as expected.Show less
Pragmatic processing has always been an interesting topic which could shed light on perhaps one of the most intriguing phenomena of human beings, that of communication. In my thesis, pragmatic...Show morePragmatic processing has always been an interesting topic which could shed light on perhaps one of the most intriguing phenomena of human beings, that of communication. In my thesis, pragmatic processing will be examined through an ‘outsider’ lens, that of ‘shared intentionality’. The notion of ‘shared intentionality’ (or collective intentionality) has been developed and studied within the realm of philosophy of action (Chant et. al, 2014: 1). A joint act between two or more agents is upheld by an infrastructure of ‘shared intentionality’, which imposes mutual commitment, support, and obligation from all agents in pursuit of a common goal. Communication, viewed as a joint act (Clark, 1996), might surely be examined through the lens of ‘shared intentionality’. The central idea focuses on how ‘shared intentionality’, subserving as the psychological infrastructure, accounts for pragmatic processing in communicative acts. Within the course of pragmatic processing, I would propose and argue that shared intentionality works side by side with the main pragmatic theories in helping both interlocutors reach the ultimate shared goal of the joint communicative act: that of the hearer arriving at the intended meaning by the speaker.Show less
