Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
open access
2014-08-29T00:00:00Z
Most research on the representation of 9/11 is focused on commemoration, trauma, patriotism and conspiracy theories on terrorism, mainly including research on ideological issues or the politics...Show moreMost research on the representation of 9/11 is focused on commemoration, trauma, patriotism and conspiracy theories on terrorism, mainly including research on ideological issues or the politics surrounding 9/11. These topics have been mostly discussed in reference to literature, but less attention has been paid to representation in film or commercials. It is however exactly these two media that address an important discussion in how media intrude the topic of 9/11 into an unexpected genre, and manage to shape this genre to convey a temporal interaction between the two. The viewers of these two media are being confronted with the image of the two towers, an image that reminds them of something that has already taken place. The suggestion is therefor made that in the film, when the protagonist is standing inside one of the Twin Towers, he is doomed. As it is also implied that if the smoker will not stop smoking after having seen the dramatic advertisement, he shall also be doomed. These two images therefore explore a complex interaction between past and future; between the already taken place attack on the Twin Towers and the continuous confrontation with it in the ongoing future. 9/11 is therefore not merely an event of the past, but is also used to construct a certain image of the future. It is this constant addressing of one and the same event, making it an applicable theme to different media items, that portrays how confused we still are by its unreal unexpectedness. Due to this need for constant repetition, as Derrida states, “for repetition always protects by neutralizing, deadening, distancing a traumatism” (7/8), media tend to apply the event of 9/11 to problematic frames in debatable constructs.Show less
Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
De animatiefilm Shrek gebruikt humor op een manier die doet denken aan het vulgair modernisme. In deze scriptie wordt het begrip vulgair modernisme van Henry Jenkins toegelicht en in relatie gelegd...Show moreDe animatiefilm Shrek gebruikt humor op een manier die doet denken aan het vulgair modernisme. In deze scriptie wordt het begrip vulgair modernisme van Henry Jenkins toegelicht en in relatie gelegd tot de films uit de Shrekreeks. In hoeverre kan de zelfbewuste en zelfreflexieve humor die de Shrekfilms kenmerkt begrepen worden als een vorm van vulgair modernisme, zoals gedefinieerd door Jenkins en Hoberman, of hebben we te maken met iets nieuws. En waarin verschilt het zelfbewustzijn van deze films dan van het zogenaamde vulgair modernisme?Show less
Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
Met mijn paper wil ik ingaan op de verschillende manieren waarop gender wordt ingezet als een middel om te reflecteren op turbulente politieke, maatschappelijke en religieuze ontwikkelingen in het...Show moreMet mijn paper wil ik ingaan op de verschillende manieren waarop gender wordt ingezet als een middel om te reflecteren op turbulente politieke, maatschappelijke en religieuze ontwikkelingen in het Egypte tussen de late jaren vijftig tot aan de vroege jaren zeventig. Waar het mij hier om gaat is dat bepaalde noties van gender hun herkomst vinden in terugkerende symboliek. Culturele representaties van vrouwelijkheid en mannelijkheid dienen meer doelen dan alleen het weerspiegelen van vraagstukken rond emancipatie. Ze kunnen óók politiek of religieus ingezet worden, of reflecteren op existentiële vraagstukken die iets zeggen over de menselijke conditie in zijn algemeenheid.Show less
Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
open access
Een analyse van het semiotische concept Framing binnen dansstudies. Toegepast op twee choreografieën: Pina Bausch met Le Sacre Du Printemps en Maurice Béjart met Le Sacre Du Printemps. Uitgevoerd...Show moreEen analyse van het semiotische concept Framing binnen dansstudies. Toegepast op twee choreografieën: Pina Bausch met Le Sacre Du Printemps en Maurice Béjart met Le Sacre Du Printemps. Uitgevoerd door een analyse van de twee choreografieën aan de hand van de theorie van Susan Leigh Foster uit haar boek Reading Dancing.Show less
Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
Functioneert Newspeak slechts retorisch of is het retorisch juist krachtig? Hoe komt die retorische kracht of zwakte dan tot stand en welke gevolgen heeft dit voor het subject?
Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
Het archetype van de superheld wordt in publicaties over dit onderwerp vaak beschreven aan de hand van Joseph Campbell zijn theorie over de klassieke held en de monomythe. De verscheidene vormen...Show moreHet archetype van de superheld wordt in publicaties over dit onderwerp vaak beschreven aan de hand van Joseph Campbell zijn theorie over de klassieke held en de monomythe. De verscheidene vormen waarin een superheld kan voorkomen wordt door deze theorie niet erkend. In mijn scriptie heb ik getracht aan te tonen dat dit archetype ook kan afwijken van de karakteristieken die het zijn toegekend en gekeken of de titel superheld dan nog van toepassing is of dat de superheld beter antiheld genoemd kan worden.Show less
Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
Hoe gaat de hertaling van Max Havelaar door Gijsbert van Es om met het idee van Multatuli om een boek te schrijven waarin de afstand tussen de lezer en het werk klein is? En op wat voor manier...Show moreHoe gaat de hertaling van Max Havelaar door Gijsbert van Es om met het idee van Multatuli om een boek te schrijven waarin de afstand tussen de lezer en het werk klein is? En op wat voor manier draagt dit idee bij of doet dit af aan de lezerservaring van de hertaling? De antwoorden op deze vragen geven een mogelijke oplossing voor de probleemstelling van de scriptie, die draait om de paradox waarbij het idee om de hertaling te maken zodat het boek weer gelezen zal worden, botst met de waarde die ik toeken aan Max Havelaar. Voor mij daalt namelijk de waarde van het werk doordat de verschillende literaire technieken en de taal aangepast worden, terwijl deze aspecten een voor mij gewenste afstand tussen werk en lezer in stand houden. Allereerst kan geconstateerd worden dat het Gijsbert van Es gelukt is om de Max Havelaar te hertalen en daarbij de afstand tussen het werk en de lezer kleiner te maken. Dit heeft hij gedaan door veranderingen aan te brengen die ervoor zorgen dat het werk toegankelijk is, in tegenstelling tot het originele werk dat vanwege de taal en de tijdsafstand in de huidige context minder toegankelijk is. Tevens laat hij een lezershouding doorschemeren die gemakkelijk te volgen is. Dit doet echter af aan de lezerservaring van de hertaling. De lezer wordt niet langer gestimuleerd om zelf aan de gang te gaan met het werk: de suggestie dat het werk een antikoloniale stem uitbrengt wordt bijvoorbeeld op allerlei manieren bevestigd waardoor er geen andere lezing mogelijk is. Hierdoor daalt de esthetische waarde van het werk, want de verwachtingen van de lezers worden bevestigd.Show less
