Nepnieuws vormt een groeiend probleem. Op het internet en via social media worden nepnieuwsberichten op grote schaal en met enorme snelheid verspreid. Zulke berichten leiden ertoe dat burgers...Show moreNepnieuws vormt een groeiend probleem. Op het internet en via social media worden nepnieuwsberichten op grote schaal en met enorme snelheid verspreid. Zulke berichten leiden ertoe dat burgers verkeerd worden geïnformeerd. Het huidige tijdperk wordt ook wel aangeduid met de term ‘post-waarheid’, om te benadrukken dat gevoelens prevaleren boven feiten. Nepnieuws speelt veelal in op gevoelens; of de achterliggende beweegreden nu politiek of financieel is, het mechanisme van nepnieuws is vaak hetzelfde: een zo groot mogelijk bereik bewerkstelligen. Nepnieuws leidt ertoe dat publiek en ook volksvertegenwoordigers slechter geïnformeerd zijn. Wanneer nepnieuws, dat op gevoelens inspeelt en feiten verdraait of volledig ontkent, op grote schaal invloed heeft, gaat de kwaliteit van het publieke debat achteruit, terwijl een kwalitatief hoogwaardig publiek debat onontbeerlijk is voor een goed functionerende democratie. De democratie komt door de verspreiding van nepnieuws daarom uiteindelijk zelf in gevaar. Factchecken is een belangrijke methode om nepnieuws tegenwicht te bieden en het publiek beter te informeren. De stelling die in deze scriptie wordt ingenomen, is dat factchecken van groot belang is om de democratie te beschermen in een post-waarheidtijdperk, waarin nepnieuws alomtegenwoordig is. Het publieke debat kan niet zonder feiten en een correct geïnformeerd publiek.Show less
Het doel van deze paper is om te onderzoeken of mensen ten tijde van de klimaatcrisis zoveel kinderen als ze willen op de wereld mogen zetten volgens de beste vorm van het utilisme. Ten eerste...Show moreHet doel van deze paper is om te onderzoeken of mensen ten tijde van de klimaatcrisis zoveel kinderen als ze willen op de wereld mogen zetten volgens de beste vorm van het utilisme. Ten eerste wordt er beargumenteerd dat asymmetrisch person-affecting utilisme de beste vorm van het utilisme. Deze vorm van utilisme vermijdt de problemen van andere vormen van utilisme. Asymmetrisch person-affecting utilisme beweert dat mensen niet zoveel kinderen als ze willen op de wereld mogen zetten. We moeten lijden voorkomen. Het is immoreel om levens in de wereld te brengen die het leven niet waard zijn, ook al is het moreel gezien neutraal om levens in de wereld te brengen die wel het leven waard zijn. Hieruit volgen de volgende twee beweringen: - Wanneer we voor de verwekking weten dat het individu niet de minimale acceptabele levensstandaard zal halen, zou hij niet geproduceerd mogen worden. (We willen tenslotte niet dat het individu zou lijden.) - Als we kunnen vaststellen dat de populatie zou lijden wanneer hij wordt vergroot, moeten we voorkomen dat de populatie wordt vergroot. (We willen niet een populatie waarin mensen lijden.)Show less
Deze studie richt zich op Martin Heideggers vervelingsanalyse uit het eerste deel van de collegereeks Die Grundbegriffe der Metaphysik. Heidegger behandelt de verveling niet slechts als een gevoel...Show moreDeze studie richt zich op Martin Heideggers vervelingsanalyse uit het eerste deel van de collegereeks Die Grundbegriffe der Metaphysik. Heidegger behandelt de verveling niet slechts als een gevoel of een emotie maar ziet verveling als een fundamentele zijnstoestand: een grondstemming. Metafysica kan volgens Heidegger alleen plaatsvinden vanuit een toestand van gegrepenheid, en deze filosofische gegrepenheid komt tot stand wanneer we de grondstemming in onszelf wekken. Er is echter een probleem: Hoe moeten we deze grondstemming interpreteren? Is de grondstemming een diagnose van onze tijd (oftewel cultuurfilosofie) of is het de mogelijkheid tot filosofie überhaupt? Ik beargumenteer dat Heidegger zowel een tijdsdiagnose geeft en dus niet helemaal kan ontsnappen aan zijn eigen kritiek op cultuurfilosofie maar dat hij ook een fundamenteler filosofisch project heeft: het blootleggen van een verwijderd-zijn van onszelf als Dasein. Om deze interpretatie hard te maken zet ik allereerst uiteen dat Heidegger de mogelijkheid tot filosofie überhaupt ziet in gegrepenheid. Deze gegrepenheid veronderstelt dat we gestemd zijn en dat we onszelf kunnen begrijpen als Da-sein; in de stemming toont ons’ zijn zich als er-zijn. Vervolgens verken ik Heideggers fenomenologische analyse van de verveling. Heidegger onderscheid drie vormen: het verveeld-worden door iets, het zich-vervelen bij iets en de diepe verveling. In deze drie vormen komt geleidelijk steeds fundamenteler de leeggelatenheid en de opgehoudenheid terug die ons op het Dasein wijzen. Het feit dat de diepe verveling hiertoe in staat is, geeft aan dat het onze grondstemming is: het toont ons het ‘hoe en wat’ van het Dasein, en daarmee geeft het ons toegang tot het filosofisch vragen. De diepe verveling is onze grondstemming.Show less
In “The Dialectics of Secularization: On Reason and Religion” (2006) wordt de discussie tussen Jürgen Habermas en de Paus Benedictus XVI weergegeven, waarin zij naar gemeenschappelijke grond zoeken...Show moreIn “The Dialectics of Secularization: On Reason and Religion” (2006) wordt de discussie tussen Jürgen Habermas en de Paus Benedictus XVI weergegeven, waarin zij naar gemeenschappelijke grond zoeken in hun betrokkenheid met het welzijn van de geseculariseerde liberale Westerse democratische samenleving. Voortbouwend op deze betekenisvolle dialoog breng ik Habermas opnieuw in gesprek met de “belichaming van Katholieke orthodoxie”, deze keer in de persoon van Thomas Aquinas. Het doel van mijn onderzoek is het beantwoorden van de vraag: In hoeverre kan een democratische deugdenleer die gebaseerd is op de Christelijke filosofie van Aquino als aanvulling dienen voor de normatieve gebreken van de moderne seculiere liberale democratische samenleving? Deze vraag beantwoord ik voornamelijk aan de hand van Aquino’s verhandelingen over het koningschap en over de wet, enkele essays van Habermas, het debat tussen Habermas en Benedictus XVI en Jennifer Herdt’s analyse van democratische deugden. Overeenkomstig met Aquino’s waarschuwingen voor tirannie beweert Habermas dat de liberale democratie middels doorgevoerde secularisering onder de heerschappij van het decisionistische model van een verzelfstandigde marktwerking is beland. Dit culmineert volgens hem in een maatschappij waarin de technische rationaliteit in naam van waardevrijheid haar eigen waardesysteem dicteert. Habermas roept daarom op tot de toepassing van politieke deugden als geneesmiddel voor de afbrekende maatschappelijke eenheid. Jennifer Herdt biedt hier een praktische invulling voor in de vorm van democratische deugden, die gebaseerd zijn op Thomistische deugdenleer. Hoewel Aquino geen voorstander was van democratie, hoeft dat volgens Habermas en Herdt niet te betekenen dat zijn gedachtegoed onbruikbaar is binnen de seculiere democratie. Zowel Christelijke als niet-Christelijke burgers kunnen vergelijkbare (burger)deugden inzetten om gemeenschappelijke doeleinden na te streven, zonder elkaars interpretaties van het gemeenschappelijk goede te devalueren. Zodoende kan het gebruik van hun gedeelde normatieve erfgoed democratie bevorderen en normatieve stabiliteit in een pluralistische samenleving in stand houden. Dit verzoek tot civiele samenwerking vormt een eerste stap richting de herwaardering van deugden en een herstel van een gefragmenteerde samenleving.Show less
De vraag die in dit paper centraal staat, is of Chalmers` tweedeling tussen de easy problems en het hard problem terecht is. De analyse hiervan zal plaats vinden aan de hand van tegenargumenten die...Show moreDe vraag die in dit paper centraal staat, is of Chalmers` tweedeling tussen de easy problems en het hard problem terecht is. De analyse hiervan zal plaats vinden aan de hand van tegenargumenten die Churchland geeft in haar paper `The Hornswoggle problem`. Hieruit zal blijken dat Churchlands tegenargumenten in sommige gevallen belangrijke punten aankaarten maar uiteindelijk niet in staat zijn Chalmers` tweedeling onderuit te halen. Ook zal naar voren komen dat het debat, zowel vanuit Chalmers als vanuit Churchland, helderheid mist. Tot slot zullen twee tekortkomingen uit Chalmers` argumentatie worden toegelicht die tot de conclusie leiden dat Chalmers tweedeling tussen de easy problems en het hard problem niet terecht is.Show less
De discussie over de vrije dan wel strikte wetsgebonden interpretatiemethode van de rechter, belicht vanuit de beslissing en het moment van de beslissing zelf.
In deze scriptie wordt de conventionele conceptualisatie van eenzaamheid onder de loep gelegd. Vanuit een analyse van o.a. het Zelf en de Ander en het Jungiaanse onbewuste wordt een nieuwe,...Show moreIn deze scriptie wordt de conventionele conceptualisatie van eenzaamheid onder de loep gelegd. Vanuit een analyse van o.a. het Zelf en de Ander en het Jungiaanse onbewuste wordt een nieuwe, positievere, definitie van eenzaamheid gevormd waarbij eenzaamheid een kans tot zelfactualisatie kan bieden.Show less
Deze scriptie is een toepassing van een filosofische discussie over de aard van privacy en vertrouwen op de concrete casus van het Chinese sociaal kredietsysteem.
In deze scriptie wordt de discussie tussen W.V.O. Quine ("On What There Is") en Rudolf Carnap ("Empiricism, Semantics, and Ontology") beschreven t.a.v. woorden als referenten voor dingen in de...Show moreIn deze scriptie wordt de discussie tussen W.V.O. Quine ("On What There Is") en Rudolf Carnap ("Empiricism, Semantics, and Ontology") beschreven t.a.v. woorden als referenten voor dingen in de wereld. Carnap weet een stap te zetten t.o.v. Quine, maar de 'ontologische' status van zijn antwoord ('frameworks') blijft onduidelijk. Aan de hand van Ludwig Wittgensteins opmerkingen over het herhalingskarakter van taal in de Philosophische Untersuchungen wordt een oplossing gezocht.Show less
De Duitse filosoof Jurgen Habermas (1929) claimt in zijn boek ‘The Structural Transformation of the Public Sphere’ dat het domein van de publieke sfeer is gekoloniseerd door de vrije markt. Deze...Show moreDe Duitse filosoof Jurgen Habermas (1929) claimt in zijn boek ‘The Structural Transformation of the Public Sphere’ dat het domein van de publieke sfeer is gekoloniseerd door de vrije markt. Deze kolonisatie veroorzaakt een eroderen van de structuren van de publieke sfeer. Aangezien deze claim de legitimiteit van onze huidige (westerse) indeling van de samenleving bevraagt is het belangrijk om de aard van de claim te doorgronden. Hoe ziet deze kolonisatie er precies uit? En wat is de publieke sfeer volgens Habermas? Maar nog belangrijker is de vraag: Wat is er volgens Habermas problematisch aan de erosie van de publieke sfeer? Het is deze vraag waarop de scriptie een antwoord geeft.Show less
Deze scriptie betreft een discussie over het autonomiemodel van Christman. Hij benadert autonomie historisch: een persoon is autonoom ten aanzien van een preferentie indien hij factoren die zijn...Show moreDeze scriptie betreft een discussie over het autonomiemodel van Christman. Hij benadert autonomie historisch: een persoon is autonoom ten aanzien van een preferentie indien hij factoren die zijn preferenties beïnvloeden niet heeft afgewezen, of niet zou hebben afgewezen indien hij de mogelijkheid had deze preferenties af te wijzen. Benson bekritiseert dit model aan de hand van socialisering. Socialisering doet mensen preferenties niet afwijzen, ook als zij dit wel hadden gedaan zonder socialisering. Wat Benson betreft zijn deze mensen niet autonoom ten aanzien van preferenties die het gevolg zijn van socialisering, ook al hebben zij het proces van socialisering nooit afgewezen. Deze scriptie voegt drie elementen toe aan de discussie. Ten eerste wil wordt Bensons kritiek verbreed door te stellen dat deze niet slechts geldt voor socialisering, maar dat bijna al onze reflectie is beïnvloed door externe factoren. Daarnaast wordt uitgelegd hoe dit betekent dat Christmans model (impliciet) een eigen zelf veronderstelt, los van externe factoren. Tot slot wordt de onenigheid tussen beide auteurs verklaard door te stellen dat beiden een andere intuïtie van autonomie articuleren.Show less
