This thesis is an attempt to come to a meaningful reading of the self-reflexive and ironic work Being John Malkovich, by Spike Jonze (dir.) and Charlie Kaufman (script). My lead question is how the...Show moreThis thesis is an attempt to come to a meaningful reading of the self-reflexive and ironic work Being John Malkovich, by Spike Jonze (dir.) and Charlie Kaufman (script). My lead question is how the structural element of the mise-en-abyme functions within the meaning production process. This structural relation between part and whole is traditionally thought of as a relatively stable synecdoche: a miniature of the whole reflecting its meaning. However, I find that it may also function as a self-reflexive, instable synecdoche: a miniature questioning the very possibility of the work’s meaning production. Traditionally, the first option refers us to the field of hermeneutics, the second to deconstruction. The primary objective of this thesis is to find out how these two reading strategies relate and differ: and how these differences negotiate the boundary between a hermeneutic or a deconstructive mise-en-abyme in Being John Malkovich.Show less
Through the application of theory developed by Deleuze and Guattari this essay digs into the disruptive potential of the surreal and mythic imagery present in Hedayat's novel 'The Blind Owl'. The...Show moreThrough the application of theory developed by Deleuze and Guattari this essay digs into the disruptive potential of the surreal and mythic imagery present in Hedayat's novel 'The Blind Owl'. The whirlpool of time and space in 'The Blind Owl', ensuing from a mixture of linear and cyclic time-frames, allows for a scrutiny of the novel along the lines of (Deleuzian) concepts such as aion and chronos, spiritual and bare repetition and the spiritual automaton.Show less
Bachelor thesis | Film- en literatuurwetenschap (BA)
closed access
Hoe gaat de hertaling van Max Havelaar door Gijsbert van Es om met het idee van Multatuli om een boek te schrijven waarin de afstand tussen de lezer en het werk klein is? En op wat voor manier...Show moreHoe gaat de hertaling van Max Havelaar door Gijsbert van Es om met het idee van Multatuli om een boek te schrijven waarin de afstand tussen de lezer en het werk klein is? En op wat voor manier draagt dit idee bij of doet dit af aan de lezerservaring van de hertaling? De antwoorden op deze vragen geven een mogelijke oplossing voor de probleemstelling van de scriptie, die draait om de paradox waarbij het idee om de hertaling te maken zodat het boek weer gelezen zal worden, botst met de waarde die ik toeken aan Max Havelaar. Voor mij daalt namelijk de waarde van het werk doordat de verschillende literaire technieken en de taal aangepast worden, terwijl deze aspecten een voor mij gewenste afstand tussen werk en lezer in stand houden. Allereerst kan geconstateerd worden dat het Gijsbert van Es gelukt is om de Max Havelaar te hertalen en daarbij de afstand tussen het werk en de lezer kleiner te maken. Dit heeft hij gedaan door veranderingen aan te brengen die ervoor zorgen dat het werk toegankelijk is, in tegenstelling tot het originele werk dat vanwege de taal en de tijdsafstand in de huidige context minder toegankelijk is. Tevens laat hij een lezershouding doorschemeren die gemakkelijk te volgen is. Dit doet echter af aan de lezerservaring van de hertaling. De lezer wordt niet langer gestimuleerd om zelf aan de gang te gaan met het werk: de suggestie dat het werk een antikoloniale stem uitbrengt wordt bijvoorbeeld op allerlei manieren bevestigd waardoor er geen andere lezing mogelijk is. Hierdoor daalt de esthetische waarde van het werk, want de verwachtingen van de lezers worden bevestigd.Show less
