Twintig jaar na het uitkomen van Oliver Stones Wall Street is de wereldeconomie opnieuw onderworpen aan een financiële crisis. In dit essay wordt de vraag of en zo ja, hoe satire in het tijdperk...Show moreTwintig jaar na het uitkomen van Oliver Stones Wall Street is de wereldeconomie opnieuw onderworpen aan een financiële crisis. In dit essay wordt de vraag of en zo ja, hoe satire in het tijdperk van laatkapitalisme kan resulteren in een kritiek op de neoliberale ideologie onderzocht aan de hand van een analyse van een drietal fictiefilms die allen een andere vorm van satire hanteren: The Wolf of Wall Street, Cosmopolis en Blue Jasmine. In elk van deze films is een belangrijke rol weggelegd voor een charismatische mannelijke protagonist. Uit het onderzoek blijkt dat een belangrijk deel van de sturing van het morele oordeel plaatsvindt door focalisatie van deze protagonist. Film kan echter ook nog op een ander niveau appelleren aan het publiek en daarom is in de analyse behalve visuele waarneming ook het oproepen van een belichaamde filmervaring betrokken, waarbij een aanspraak wordt gedaan op meerdere zintuigen. Aangetoond wordt dat de wijze waarop de betreffende film een kritiek middels satire poneert samenhangt met de vorm van laatkapitalisme die is gerepresenteerd. Tenslotte leidt dit tot een uitspraak over de mate waarin de drie besproken films erin slagen een eenduidige kritiek te leveren op de neoliberale ideologie.Show less
This research addresses the consequences of a shift from analogue to digital filmmaking on storytelling strategies in contemporary cinema. The drastic changes in the technology of representation...Show moreThis research addresses the consequences of a shift from analogue to digital filmmaking on storytelling strategies in contemporary cinema. The drastic changes in the technology of representation had a pivotal impact not only on the visual style of film, but have also lead to a rupture in the classic narrative tradition. Cause and effect strategies have been substituted by an inversely enthused logic of new media objects; consequently it is only viable to analyze contemporary cinema from this angle, addressing newly emerged complex narratives that have risen to the occasion in response to the ever-growing popularity of video games and the omnipresence of various web-based environments.Show less
The aim of this thesis is to investigate how contemporary documentary is appropriating certain strategies that are traditionally only used in art, to question the difficulties of giving an accurate...Show moreThe aim of this thesis is to investigate how contemporary documentary is appropriating certain strategies that are traditionally only used in art, to question the difficulties of giving an accurate documentation of the world. A world that is never transparent or simple, conflicts and situations that are never black or white. For this I will look at the photographs by documentary photographer/artist Richard Mosse, as an example for the wider phenomenon in contemporary documentary, and investigate what strategies he uses to address the problems of documenting atrocities in Eastern Congo and narrating its complicated story to the viewers. I will investigate how the boundary between documentary and art in these strategies (and because of these strategies) is shifting, what the implications are and what effect this has on the viewers. For this thesis I will examine three main strategies Richard Mosse uses in his photographs: first, the use of a certain pre-determined concept and the negation of the decisive moment, as was long (at least until the 1980s) the characteristic of documentary photography and photojournalism. Second, the aesthetization of the documentary photograph and its increasing relationship to art and, third, the presentation of the work in both an installation form as well as the placement of these projects within a cultural and art institutional environment.Show less
