In deze scriptie bediscussieer ik op welke wijze het dispuut tussen de dichter Abu Nuwas en de Mu'taziliet Ibrahim al-Nazzam de conceptualisatie van Abu Nuwas van religieuze tolerantie, zowel intra...Show moreIn deze scriptie bediscussieer ik op welke wijze het dispuut tussen de dichter Abu Nuwas en de Mu'taziliet Ibrahim al-Nazzam de conceptualisatie van Abu Nuwas van religieuze tolerantie, zowel intra- als interreligieus, illustreert. Door twee wijngedichten van Abu Nuwas te analyseren en in hun literaire en theologische context te plaatsen, verhelder ik dat de dichter een brede opvatting van religieuze tolerantie, naar zowel christenen als moslims, had. Deze opvatting was gegrond in zijn ruime conceptualisatie van de vergevingsgezindheid van God en zijn nadruk op de onwetendheid van de mens. Door al-Nazzam's legalistische en restrictieve lezing van de islam te bekritiseren, zet Abu Nuwas een alternatieve lezing van God's attitude tegenover wijndrinken voort en bepleit hij dat de islam moslims verplicht tolerant te zijn jegens elkaar, evenals tegenover niet-moslims. De enige zonde die niet is te vergeven is het associeren van andere wezens met God. Zodoende beargumenteer ik dat het dispuut tussen Abu Nuwas en de Mu' taziliet Ibrahim al-Nazzam verheldert dat Abu Nuwas een brede opvatting van intra- en interreligieuze tolerantie had en dat deze was gegrond in een lezing van de islam die menselijke onwetendheid en God's vergevingsgezindheid benadrukte.Show less
