Door de snelle opkomst van sociale media is de journalistiek van nu lang niet meer zoals twee decennia geleden toen het internet nog in haar kinderschoenen stond. Waar journalistiek voorheen...Show moreDoor de snelle opkomst van sociale media is de journalistiek van nu lang niet meer zoals twee decennia geleden toen het internet nog in haar kinderschoenen stond. Waar journalistiek voorheen vrijwel enkel door traditionele nieuwsmedia in een geprinte vorm werd geproduceerd en verspreid, gebeurt dit vandaag de dag grotendeels digitaal door verschillende journalistieke actoren. Vanuit de discussie over de grenzen en de definitie van de journalistiek wordt in deze masterscriptie onderzoek gedaan naar Instagram microblogging als een specifieke praktijk langs de rafelranden van het journalistieke veld. Dit vooralsnog weinig bestudeerde en recente fenomeen wordt in dit onderzoek als grenspraktijk beschouwd dat tussen digitale mediacultuur en journalistiek zweeft. Het doel van dit onderzoek is om te onderzoeken hoe journalisten die actief zijn op Instagram met hun Instagrampraktijken laveren langs de lijn van het journalistieke veld. Hiervoor wordt een kwalitatieve inhoudsanalyse naar dertig microblogs uitgevoerd gecombineerd met drie semigestructureerde diepte-interviews met drie journalistieke microbloggers. De microblogs en interviewtranscripten worden kwalitatief geanalyseerd aan de hand van een opgesteld model. Dit model bestaat uit drie rolperformances op sociale media: the promoter, the celebrity en the joker. Deze rollen zijn ingebed in een breder spectrum die bestaat uit een wisselwerking tussen promotionele en relationele praktijken op Instagram. Daarmee is het spectrum als theoretisch grensgebied tussen digitale mediacultuur en het journalistieke veld geconstrueerd. Uit de analyse komt naar voren dat de drie microbloggers continu tussen de drie rolperformances bewegen en daarbij promotionele en relationele praktijken in hun microblogs combineren. Dit onderzoek biedt daarmee nieuwe inzichten in de manier waarop microblogging als journalistieke grenspraktijk voorkomt en hoe er door een specifieke homogene groep journalisten langs het journalistieke veld wordt bewogen. Hiermee wordt een aanzet gevormd voor uitgebreider onderzoek naar nieuwe vormen van journalistiek op Instagram en andere sociale media.Show less
Vertrouwen in de journalistiek neemt af, mede door de opkomst van nieuwsconsumptie via sociale media. Transparantie wordt door velen gezien als de oplossing om het vertrouwen te herstellen. Dit...Show moreVertrouwen in de journalistiek neemt af, mede door de opkomst van nieuwsconsumptie via sociale media. Transparantie wordt door velen gezien als de oplossing om het vertrouwen te herstellen. Dit onderzoek voert een experiment uit in Nederland om te onderzoeken of transparantie daadwerkelijk het medicijn kan zijn tegen het dalende vertrouwen. Vertrouwen wordt, in dit geval, gemeten in geloofwaardigheid, het vertrouwen op microniveau. Het resultaat van een online experiment laat een klein positief, niet significant effect zien. De conclusie uit dit onderzoek luidt dan ook dat transparantie niet de oplossing is om het dalende vertrouwen in de journalistiek te herstellenShow less
Deze studie beschrijft hoe Nederlandse kranten vluchtelingen representeren in het discours dat zich in nasleep van het incident in Keulen (januari 2016) heeft ontsponnen. Dit wordt onderzocht aan...Show moreDeze studie beschrijft hoe Nederlandse kranten vluchtelingen representeren in het discours dat zich in nasleep van het incident in Keulen (januari 2016) heeft ontsponnen. Dit wordt onderzocht aan de hand van een kwalitatieve inhoudsanalyse van het taalgebruik, waarbij verschillende linguïstische concepten helpen de constructie van etnische dominantie -‐‑ de ongelijke machtsrelatie tussen etnische meer-‐‑ en minderheden en/of uitsluiting -‐‑ bloot te leggen. De resultaten laten zien dat het fenomeen van (seksueel) geweld tegen vrouwen wordt ingezet om te beklemtonen dat culturele diversiteit in Nederland een probleem is. Er wordt gebruik gemaakt van een sterk wij-zij discours. (Wan)gedrag wordt op een hele bevolkingsgroep geprojecteerd, als zijnde ‘hun religie.’ Islamitische vluchtelingen worden op deze manier geportretteerd als bedreiging voor ‘onze’ samenleving – wat hen tot onwelkome indringers maakt. De discussie evalueert de methode en reflecteert op de maatschappelijke relevantie.Show less
